Yeni Üyelik
10.
Bölüm

10. Bölüm

@ogretmenbiranne

 

 

 

Merhaba kıymetli okurlarım yeni bölümle geldim.

 

 

Son bölümlere doğru iyice bir düşüş yaşanmış okunmalarda.

 

 

Bu kitap benim ilk kurgum mantık hataları olabilir veya sıkıcı ilerlemişte olabilir. Bu yüzden elimden geldiğince daha iyisini yazıp size sunmaya çalışacağım.

 

 

Sizde bu süreçte bana destek olursanız sevinirim şimdiden teşekkür ederim.

 

 

Keyifli okumalar diliyorum 🍀

 

 

 

 

 

Sabah kahvaltıdan sonra babama onunla konuşmak istediğimi söyledim savaş abimde babamla beraber şirkete geçecekti.

 

Bugün sadece 2 saatlik dersim vardı hoca proje taslaklarını mail olarak isteyince benimde işime geldi gitmemek.

 

Haftasonu Aras'a iş arayacağımı söylemiştim ve çok kızmıştı.

 

'pardon da balım sen salak mısın o kadar proje yapıp uykusuz kalırken nasıl çalışacaksın ben seni biliyorum maddi durumdan dolayı diyorsun ama ben sana destek olurum yorma kendini" demişti.

 

Ama ben ısrarlarına rağmen geri çevirmiş iş bulamazsam söz isteyeceğim demiştim.

 

Şimdi babama anneme ve abime kahve yapmış yanlarına geçmek için cesaretimi toplamaya çalışıyordum.

 

Odaya yanlarına varınca kahvelerini ikram edip,

 

"Ben sizinle birşey konuşmak istiyorum" dedim.

 

Annemin gözünden geçen korku ifadesi beni şaşırttı daha ben sözümü tamamlamadan annem,

 

"Kızım bizi bırakıp gitmeyeceksin değil mi annem?" dedi buğulu gözleri ve titreyen sesiyle.

 

"Hayır annem olur mu öyle şey ben başka bir konu hakkında konuşacaktım"

 

"Hayatım tamam panik yapma da bakalım kızım ne konuşacak bizimle" dedi babam

 

O an içimden baba diyip boynuna sarılarak ağlamak geldi. Ve içimden geleni yaptım.

 

"Baba.." diyip yanındaki boşluğa ilerledim.

 

Babam elini uzattığı fincanı almadan hızlıca kalkıp bana sarıldı. O an herşeyi boşverip içim çıkana kadar ağlamak baba şefkatini yaşamak istedim.

 

Babam saçlarımı öpüp "ağla babam ağla güzel bebeğim ama bu son ağlayışın olsun, baban artık hep yanında" dedi.

 

 

O şekilde kaç dakika geçti bilmiyorum ağlamam yavaş yavaş iç çekişlere dönünce babam elimi tutup az önce kalktığı yere oturttu bizi.

 

Annem gözyaşlarını silip buruk bir gülümseme ile bizi izliyordu.

 

Kendimi toparlayıp "baba.. baba seninde müsaden olursa ben çalışmak istiyorum"dedim.

 

Savaş abimin kısılan gözleri nedenini çözmek ister gibi bakıyordu.

 

"Neden kızım zaten derslerin zor uykusuz kalıyorsun çalışmaya neden ihtiyacın olsun ki "dedi annem

 

"Kızım özür dilerim babam nasıl böyle bişey yaptım.. gerçekten kızım tamamen aklımdan çıkmış" diyince abim hemen "Noldu baba ne çıktı aklından" dedi.

 

"Durun bekleyin geliyorum"

 

 

..

Babam içeriye elinde bir zarfla geldi

 

"hayatım o zarf ne?" "Dur hatun ben bir önce kendimi kızıma affetireyim" diyip tekrar yanıma oturdu.

 

"Kızım ben sana sormadım ama senin adına ek kart çıkarttım dilediğin gibi nakitte kullanabilirsin bu aralar işlerin yoğunluğundan vermeyi unuttum meleğim" soluklanıp "affet babanı olur mu?" Abim;

 

"Hay aklıma tüküreyim nasıl farketmedim ki papatyam sen o yüzden mi tek ders var diyip arada derslere gitmiyordun?"

 

Onlar böyle söyleyince bir kez daha bizi karıştıranlara saydırdım ben ailemden onların sevgisinden ayrı büyüdüğüm için ağlamaya başladım.

 

"Ba-babam özür dileme nolur affedilecek birşey değil ben sizi sıkıntılarımla sıkmak istemediğim için konusunu hiç açmadım ama böyle yapmayın lütfen" diyip üzülmelerini engellemek istedim.

 

 

Babam beni göğsüne çekip saçlarımı koklayarak öpüp "Tamam meleğim ama sende şu çalışmak fikrini çıkar kafandan sen benim, annenin, abilerinin en değerlisisin tamam mı babacım?"

 

 

Babama ilk kez baba demişken arada bütün resmiyeti kaldırmışken kıramazdım onu.

 

 

"Tamam babacım.."

 

 

"Herşey çözüldüğüne göre.. Ayliz kızım hadi kalk beraber anne kız pazara gidelim?"

 

 

"Tamam annem ben çantamı alıp geliyorum''

dedim..

 

------🍀🍀🍀🍀-----

 

 

 

Hayatımda ilk defa pazara geliyordum ve bu beni bir tık heyecanlandırmıştı. Uzun uzun gezdikten sonra en son meyve almak için durduğumuz tezgaha sevim teyzenin de gelmesiyle ayaküstü muhabbet başlamış oldu.

 

Aniden "anne söylediklerini aldım hadi gide-"

 

"Merhaba Elif teyze nasılsın"diyen yağızla "iyiyim oğlum sen nasılsın" diyen annem arasından o an kaçmak istedim.

 

"İyiyim Elif teyze sağ-" sevim teyzenin lafa dalmasıyla

 

"Ay sus birde iyiyim diyor 2 gündür evi darbettin başımıza nedenini de bilemiyorum kalkmış bide iyiyim Elif teyze diyor" nefes alıp"tabi iyi olursun paşam bütün derdin bize" annem dayanamamış olacak ki;

 

"Hayırdır oğlum bir derdin mi var"

 

"Var Elif teyzem ama çözecem inşallah önce ben ne olduğunu bir öğreneyim hakkından gelirim"

 

Daha fazla bu ortamda bulunmak istemeyip annemi kolumla dürtüp;

 

 

"Anne hadi eve geçelim ellerim koptu" dedim.

 

Sevim teyze; "Hihh ayy biz lafa daldık kız elinde poşetlerle bekliyor.. oğlum alsana poşetleri Aylizden"

 

"Yok Sevim teyze ben taşırım zahmet etmesin yağız abi" abi kelimesini özellikle vurgulamıştım.

 

Annemin koluna girip onlar önden ilerlemeye başladılar. O bana dönüp;

 

"Ver poşetleri civciv'im ağır taşıma onları"

 

Hemen çirkef kız moduna geçip

 

"Nerden senin civciv'in oluyorum yağız abi ben kendim taşırım" diyerek yanından geçmeye çalıştım.

 

Ağzının içinden " abini...." diyip kolumdan tutunca ona ters bir bakış atıp " çek elini yağız abi" diyebildim.

 

Bu kadar yakınlık kalbime zarar.

 

"Tamam ama ver yine de poşetleri" diyip elimden poşetleri almak için uğraşınca elime değen eliyle irkildim.

 

Ben daha poşetleri veremeden arkamdan duyduğum

 

"Yağızzz.." sesiyle gerçek dünyaya dönüş yapmış oldum. Gelip yağız'ın koluna dokunarak elleri aşağıya gidince birkez daha ona kızdım.

 

Öptüğüm yanağı öpüyor bana değen eli tutuyor ve o yağız hiçbir tepki vermiyordu.

 

"Yardım teklifin için sağol Yağız abi ama ben kendim hallederim"

 

Arkama bile bakmadan uzaklaştım oradan. Ağlamak istiyordum ama şu anda burada bunca insanın içinde olmazdı.

 

Annemlere yetisince eve yaklaştıklarını görüp yüzüne bakmadan;

 

" anne poşetleri kapının önüne bırakıyorum benim almam gerekenler var geç kalmam" diyip oradan da kaçtım.

 

Her zamanki parka gelip bir ağacın dibinde oturarak döktüm gözyaşlarımı.

 

Bir süre sonra sessiz ağlamamı bir ses böldü..

 

"Ayliz

ne işin var burada neden ağlıyorsun"

 

 

Sizce Yağız farkedecek mi acaba Ayliz'in neden böyle yaptığını?

 

 

Ayliz'in yanına gelen kim alalım mı tahminleri?

 

Loading...
0%