Merhaba arkadaşlar yeni bölümle geldim 🍀

Keyifli okumalar diliyorum 🍀💕

Sabah gözlerimi savaş abimin kolları arasında açtım. Dünden beri telefona bakmadığım aklıma gelince abimi uyandırmamaya dikkat ederek komodinin üstünden telefonumu alıp açtım.

Hızlıca sessize alıp gelen bildirim sesleriyle abimin uyanmasını engelledim. Telefonun mesaj bildirimleri üst üste yanınca az çok kimlerin mesaj attığını anladım.

İlk olarak Aras'ın mesajlarına baktım. Merak ettiğini ve bugün akşamüstü müsaitsek bize geleceğini yazmıştı. Onu beklediğime dair mesaj atıp grup mesajlarına girdim.

Meliss: ben Ayliz'e ulaşamadım hadi o telefonu pek kullanmıyor kuzey abi sen cevap ver bari..?

Beha: harbiden hiç ses seda yok onlardan haberin olan yazsın.

Emre Abi: darlamayın kızı biraz dinlensin.. boncuğum mesajı görürsen boşver bunları bak sen keyfine 😉

Yağız Abi: hasbinallah.. civciv mesajı görürsen bana cevap ver olur mu? Pencerene kuş göndermeyeyim 😎

Cemre: ne kuşu yağız abi 🤨 sen y den sonra pencereden kuş girebilecek mi sanıyorsun?

Kuzey Abim: ne kuşu ne penceresi lan noluyor bu aşağılık yerde?

Beha: hahahsghs sıçtı Cafer bez getir cıvık sıçtı getir 😆

Yiğit Abi: lan bildirimlerin içinden geçtiniz ne oluyor.. bugün haftasonu farkında mısınız bırakın insanlar uyusun..

Tolga: +1 ama fıstığım mesajımı görürsen aramama dönüş yaparsan sevinirim😉

Siz: uyuyordum yeni uyandım, merak etmeyin iyiyim💙

Kuzey Abim: Madem uyandın neden hala o herifin kollarındasın kalk gel en sevdiğin abinin yanına😡

Meliss: ne herifi, kızlar bizim gruba

Cemre: kim herif?

Beha: sfdgshsg rahmetliyi iyi bilirdik 😃

Yağız Abi: ne herifi ne kolları?

Siz: ama canım abim biz hiç vakit geciremiyoruz ya birazda yalnız kalalım istedi kıramazdım 😞

Kuzey Abim: bizi bir kalemde sildin.. hadi Ayaz abime bunu yaptın beni beni kuzeyini nasıl sildin..😃

Yağız Abi: biri cevaplayabilir mi? Kim herif ne yalnız kalması Aras mi?

Emre Abi: Boncuğum nerdesin sen?

Beha: ortalık fena karıştı kaos kokusu alıyorum 😃

Meliss: ayy patladım meraktan yazsana kuzum noluyor sabah sabah kapınıza dadanmayayım

Siz: herkes bi sakin olsun lütfen 😃 abicim savaş abime herif dediğini söylesem mi acaba?

Kuzey Abim: yok canım kardeşim bence biz kendi aramızda çözebiliriz abimin duymasına gerek yok 🙄

Yağız Abi: Haa Savaş Abi miydi o herif😎

Siz: bu seferlik aramızda ☺️ evet Savaş abimden bahsediyorduk yağız abi..

Daha fazla grup mesajlarında durmayıp abimin kollarından sıyrılarak lavaboya geçtim.

Onun o kıza rest çekmesi beni mutlu etmiş olabilir ama bu demek değil ki hemen yelkenleri suya indireyim. Bana o kızı savunmadan önce düşünecekti.

Odaya girdiğimde savaş abimi uyandırıp annemle babamın yanına indim. Çoktan uyanmış kahvaltı hazırlıyorlardı.

"Günaydın annem günaydın babacım" diyip yanlarına gittim. Babam başımın üstünden öperek "günaydın güzel gözlüm, bugün bir programın yoksa baba kız zaman geçirelim mi?" diye sorunca aklıma Aras geldi.

Aslında babamla zaman geçirmek istiyordum ama Aras'a söz vermiştim. "Çok güzel olur babacım ama akşamüstü Aras bize gelmek istemişti bende size sormadan kabul ettim, dur ben arayıp iptal edeyim." Babam telefonumu açmama izin vermeyip " olur mu öyle şey biz seninle biraz gezeriz mahallede Aras akşam gelince eve geçeriz." babama sarılarak dediğini onaylayıp kahvaltıya geçtik.

Bana her ne kadar belli etmek istemeseler bile gece olanlar hepsini sarsmıştı. Onları böyle üzgün görmek canımı yaktı. Her sofrada ortalığı kızıştıran kuzey abim bile sessiz kalmıştı.

Kahvaltı sonrasi annemle beraber mutfağı toparlayıp odama çıktım. Üstüme bişeyler geçirip soğuyan havalarıda düşünerek deri montumu alıp aşağıya indim.

Babamla mahallede turlamış bütün dükkanlara selam verip beni tanıştırmıştı. Markete geldiğimizde babam kendisine sigara alırken bir bana birde reyonlara baktı "kızım sen hangi çikolatayı seversin ben bilemedim" diyince oturup ağlamamak için zor tuttum kendimi.

Babamın yanına yaklaşıp "laviva olur babacım, ama abimlerede mi alsak?"

"Boşver onları sen kendileri gelip alsınlar 😃 zaten sürekli kızımı benden kaçırıp duruyorlar dua etsinler evden kovmuyorum" babamın bu söylediğine gülüp yine de akşam kahvenin yanına getirmek için 6 tane aldım.

Kapıdan çıktığımız an yağız ve babasını görünce babamlar önden ilerleyip konuşarak sokağa girdiler. Benle yağız arkalarından yürürken ona bakmamaya çalışıyordum çünkü onun bana baktığının farkındaydım babaların olduğu bir ortamda kendimi rezil edemezdim.

Aramızdaki sessizlikten sıkılmış olmalı ki

"Nasılsın civciv'im mesajlarıma dönüş yapmadın? Çok merak ettim seni." diyince

"Ya sussana babamlar duyacak, hem bana civciv'im deme bir daha.."

"Neden demeyecekmişim civciv'im değil misin?"

"Sessiz ol ya hem ben senin civcivin değilim artık konuşmayalım bu konuyu."

"Benimle konuşana kadar vazgeçmeyeceğimi biliyorsun değil mi?"

"Umrumda değil yağız abi.. sen kalkıp bana karşı o kızı savunmadan önce düşünecektin."

"Yağız abi mi? Başlatma güzelim abinden"

"Ne dememi bekliyorsun kalkıp boynuna mi sarılayım"

"Tamam eşeklik ettim ama afetsen olmaz mı hı? 24 saat sürmedi mutluluğumuz kalmayalım yarım.." diyince artık daha fazla dayanamadım.

Ona yüzümü dönüp;

"Bende böyle olsun istemezdim ilk defa sevildiğimi hissedip birine kalbimi açmaya hazırlanmışken ağır geldi anlıyor musun ilk defa sevgilim olduğunu düşünüp uyuduğum gecenin sabahında böyle bir yıkım beklemiyordum"

"Kurban olurum sana doldurma o gözlerini kendimi affetirecem ben sana söz veriyorum ama beni sensiz bırakma senden gelen herşey baş üstüne ama senden sesinden gözlerinden mahrum kalmayayım.. olur mu?"

Deme şöyle ya yelkenleri suya indirmem an meselesi.

Başını omzuna yatırmış cipil cipil bana bakarken;

" Tamam ama seni affettmediğimi bil"

"Tamam affetme ama bir kerecik yağız desene gözüme bakarak çok mu şey istemis olurum?"

Diyecek bişey bulamayınca sustum eve yaklaştığımızı farkedince elindeki posetlerimizi almaya yeltenince parmaklarımı eline dokundurup;

"Teşekkür ederim zahmet oldu sana da.. sonra görüşürüz yağız."

Eve geldikten sonra Aras 2 saate geleceğini haber vermişti. O gelinceye kadar duş alıp yatağıma uzanıp düşünmeye başladım.

Bu aralar yaşadığım duygular onkadar çok kafamı karıştırdı ki ne yapacağımı kime güveneceğimi nasıl bir yol izleyeceğimi bilemez oldum.

Ailem en büyük şansımdı ondan yana bir sorun yoktu ama yağız ona olan hislerim neydi bende tam olarak çözemiyordum.

Daha önce hiç sevgilim olmamıştı sevgiliyi geçtim çevremde beni seven bu kadar insan yoktu ki insanların bana samimi davranmasına mesafeli davranmak üzüyordu ama elimden başka bişey gelmiyordu ki.

Ben sadece çocukluğunu yaşayamamış biri değildim ki ben aynı zaman sevgisiz ve güven duygusunu tatmadan büyümüştüm.

Ama şöyle bir gerçek var ki yağız.. yağız bana inanmayıp herkesin içinde kırılınca gördüklerine inanmayı seçmişti.

Ben yağız'ın bana olan ilgisini mi sevmiştim yoksa sevgisizliğimi iyi gelir diye mi adım atmaya kalkmıştım emin değilim. Birseylerden emin olmadan bir yola çıkmayı düşünmüyordum yağızla.

Hayır yanlış anlaşılmasın kindar biri değilim sadece beni koşulsuz şartsız sadece seven biri istiyorum. Yağız geçmişimi öğrenince yine de beni sever beni bırakmaz diyemem belki bırakmaz ama sadece acıyıp toplumsal baskıdan dolayı yanımda olmasını da ben istemem.

Tolgayla veya emre abiyle bile daha fazla konuşmuşluğumuz varken yağız'ın beni hiç tanımadığını görecek kadar aklım yerindeydi.

Kendime biraz zaman tanıdım önce hislerimden ve kendimden emin olup sonra yağızla konuşmam gerektiğine karar verdim.

Daha fazla düşünmemek için üstümü değiştirip aşağıya anneme yardım için indim. Sofrayı tamamlayamadan kapı çalınca kuzey abim Aras'ı karşılayıp içeriye geldiler.

🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀

Hep beraber yediğimiz yemek eğlenceli muhabetlerle geçmiş ailem Aras'ı da kendi oğlu gibi sevmişti.

Gece Aras bizde kalsın diye ısrar edince kırmayıp kabul etti. Onunla zaman geçirmeyi özlemiştim.

Şimdi mutfakta Aras'la kendim için kahve yapıyordum. Aras telefonum elinde içeriye girip

"Yağız aradı ben cevap verince onu aramanı söyleyip kapattı, derdi ne bu balım?"

" Bilmiyorum ki dur şu kahveleri alıp balkona geçelim mesaj atarım, sen şu polarları al çıkalım."

Telefonumu elime alıp yağız'ın mesajlarına girdim. Son mesajlara bakınca istemsizce kaşlarım çatıldı.

Yağız Abi: şu sikimsonk telefona neden sen değilde o srfsz cevap veriyor..?

Yağız Abi: hem ne işi var onun sizin evde senin odanda?

Yağız Abi: cevap versene Ayliz?

İyice sinirlenmistim hangi hakla bana hesap soruyor ki, kendimi sakinleştirip mesaja cevap yazmaya başladım.

Siz: noluyor ne bu hesap sormalar?

Siz: Aras benim canım ciğerim abim sayılır ne söylediğine dikkat et lütfen.

Yağız Abi: ne abisi Ayliz, ben sana yakın değilken onun senin odanda ne işi vardı?

Siz: yazdıklarına dikkat et yağız abi bir daha da bana hesap sormaya kalkma.

Yağız Abi: sen bana yaseminle ilgili sorunca iyi de ben söyleyince mi kötü oldu?

Siz: aynı şey değil o kızın niyetini senden başka herkes biliyorken sen bana inanmayı seçmeden onu savundun.

Yağız Abi: babasız büyüyen bir kız o hem kötü bişey yapmamıştı.

Siz : yapmamış mıydı? Yapmadı mı yani?

Yağız Abi: Yapmadı tabi ben o gün olay büyümesin diye gönderdim, sonra gelip bana pişman olduğunu söyledi abartmayalım o konuyu.

Siz: özür dilemesi gereken kişi sen miydin? Cidden aptalın tekiyim ben senin beni kırdığını düşünerek gönderdiğini sanarken bunun için miydi o kafedeki sözlerin.

Siz: yazık çok yazık sana güvenmek isteyen aklıma tüküreyim.. bundan sonra sende herkes gibisin benim için.

Bir kaç saniye sonra onun aradığını görünce meşgule aldım. Tekrar arayınca telefonu uçak moduna alıp bıraktım.

Çok geçmeden mesaj gelince onun yazdığını gördüm. Bu süreçte Aras yine her zaman ki anlayışlı haliyle beni bekliyordu.

Yağız Abi: saçmalama lütfen civciv'im ne demek herkes gibisin.. aç telefonu konuşalım..

Yağız Abi: neden kapattın telefonu.. oraya gelmek zorunda bırakma beni.

Siz: hiçbir yere gelmiyorsun ve bizde konuşmuyoruz. Bu şu anda düşündüğüm birşey değildi çok düşündüm kendi kafamda bile seni haklı çıkarmaya çalıştım ama olmadı. Bizden olmaz bu baştan belliydi zorlamanın bir anlamı yok.

Siz: daha fazla uzatmayalım en azından medeni bir şekilde keselim bu konuşmayı nihayetinde hergun yüzyüze bakacağız.

Yağız Abi: nasıl istersen şımarıklık çekecek yaşta değilim. Allah'a emanet ol iyi geceler..

Benim şu anda üzülmem mi gerekiyordu bilmiyorum ama kendimi hafiflemiş hissediyordum.

Aras neler olduğunu sorunca herşeyi baştan sona anlatıp " takma kafana balım ben her zaman yanındayım" diyip beni göğsüne çekip saçlarımı okşamaya başladı.

Savaş abim balkon kapısını tıklayıp içeri girince sahte bir kızgınlıkla Aras'a bakıp,

" Yapışma abim kardeşime uzak dur bakayım, kalk gel kız sende buraya" diyip beni kendi oturduğu koltuğa çekip kolunun altına aldı.

"Sarı papatyam?"

"Efendim abi"

"Şu bahsettiğin projeyi teslim etmediysen bu hafta içi okullar uzaktan eğitime geçmişken şirkete gel benimle hem sana staj gibi olur"

Sevinçle yerimden doğrulup ,

" Olur abi geleyim tabi de sorun olmaz mı?"

"Sarı papatyam kim sorun edecek kendi şirkettimizde hı?"

Gerçekten bazen unutuyordum ama napayım ilk zamlar düşünmüştüm bu mahallede bu kadar varlık varken neden kalıyorlar diye meğerse annemlerin ilk evlenip geldiği ev olunca bırakmak istemiyorlarmış.

"Olur abi yarın fakülteden hocayla görüştükten sonra gelirim yanına" diyip sokuldum yine abime.

Ayaz abim nöbette olunca bize sonradan katılan kuzey abimle ortam iyi sarmıştı sabah erken kalkacağımız için herkes odalarına geçmişti.

İşlerimi halledip kendimi yatağa attıktan sonra bundan sonra hayatımda ailemden başka kimseye yer yok diye söz verip kendimi uykuya bırakmıştım.

Yağız'ın gittiğine sevinen kaç kişi var aramızda?

Ayliz'in hareketi hakkında ne düşünüyorsunuz?

Yorum yapmayı yıldızıma tıktık yapmayı unutmazsanız sevinirim 🍀🍀