Selam kıymetli okurlarım ben geldim.

Keyifli okumalar diliyorum 🍀

Savaşın anlatımıyla...

.

. 

Devranı yolcu ettikten sonra odamdaki balkona çıkıp bir sigara yakıp düşünmeye başladım.

Ayliz evimize geldiğinden beri gözle görülür şekilde huzur bulmuştum, bulmuştuk.

Aylin, yıllarca kardeşim bildiğim kız ne yaparsa yapsın arkasında durduğum kız ama bana açabileceği en büyük yarayı açanda o.

Geçen sene şirket yemeğinde Su ile dans etmemizden rahatsız olmuş ben abimi kimseyle paylaşamam diyip Su'yu kollarımdan çekip karşıma geçmişti.

Su benim bu hayatta annemden sonra en çok değer verdiğim kadın (tabi şimdi sarı papatyam da var.)

.

Yıllarca sevmiştim ailesini kaybedip amcasının yanına geldiğinde daha 17 yaşındaydı.

.

2 ay önce duygularıma karşılık alınca benden mutlusu yoktu. O kadın benim ruhum olmuştu.

.   

Nerden bilecektim Aylin'in benden ruhumu alıp gideceğini.

.

Herşey güzel giderken bir gün Su şirkete ağlayarak gelmiş ve yalnız konuşmak için beni terasa çağırmıştı.

.

Onu öyle dağılmış görünce ne yapacağımı bilemedim. Sol elinde tuttuğu telefonu daha sıkı kavrarken sağ eliyle yanağıma tokat atıp.

.

"Neden yaptın? beni kendine, aşkına inandırdıktan sonra neden başka birine gittin?" Titrek sesiyle,

"Neden başka bir kadını aldın koynuna?"

diyince ne olduğunu anlayamamıştım ama son söylediği şeyle bana vurmak için kaldırdığı eli tutup bağırarak "saçmalama ne diyorsun farkında mısın? kızım sen aileni kaybettikten sonra bizim mahalleye geldiğinden beri sevdalıyım ben sana.. nasıl böyle bir şey söylersin?" demiştim.

.

"Ben mi saçmalıyorum bari adam gibi dürüst olsaydın" sinirle telefonu elime verip "al bak son gelen mesaja fotoğraftaki kim?"

.

Evet fotoğraftaki bendim ve burası bizim evdi. Ama yanımdaki onun düşündüğü gibi bir kadın değildi.

.

O gün akşam Aylin kötü rüya gördüğünü söyleyip yanıma gelmişti. Dediğim gibi ne yaparsa yapsın sırt ceviremezdim kardeşime. Gelip yanıma yattığında. Başını omuzuma yaslamıştı. Ama sonrası yoktu bende.

.

Fotoğrafa daha dikkatli bakınca fotoğraftaki kişinin Aylin olduğunu sol omzundaki doğum lekesinden anlamıştım ama yüzüstü uzandığı için yüzü görünmüyordu.

.

İçimdeki öfke daha da büyüdü onu aldattığımı düşünüp adamlığımdan, aşkımdan, sevgimden şüphe etmişti

"Bu mu seni aldattığımı düşündüğün kız? Bu Aylin hem bu fotoğrafın sende ne işi var?"

.

"Ne Aylin mi? Bana yabancı bir numaradan geldi senin beni sevmediğini sadece ailesiz olduğum için acıyarak yanımda olduğunu söyledi.. kim neden yaptı bunu?"

.

" kimin yaptığını tahmin ediyorum bunun hesabını soracağım.."

.

"Savaş.. çok özür dile-"

.

"Dileme Su, boşver ben seni ne kendime ne aşkıma ne de sevdama inandıramamışım yazıklar olsun, en çokta bana yazıklar olsun.."

.

Arkamdan seslendi ama dönüp bakamadım ağladığını gördüm ama dönüp baksaydım dayanamazdım.

.

Herşey bu kadar sıcakken ağlamasın diye sarılamazdım.

.

Bizim hikayemizde böyleydi işte içimde ne sevdası azaldı ne de özlemi. Ama ne ben gidebiliyordum ne de o gelebiliyordu.

Bunları düşünürken onu ne kadar özlediğimi hatırladım. Bizim biz olma ihtimalimiz var mıydı bilmiyorum ama bir kez daha onu kollarımın arasına alıp kokusunu solumak için canımı bile verebilirdim.

Daldığım düşüncelerde sıyrılıp Ayliz'i kontrol ederek uyumaya karar verdim.

Yanlış anlaşılma olmasın deli gibi yatıyor ve ne zaman gitsem yorgan onun üstünde değil o yorganın üstünde oluyordu.

Kapıyı tıklayıp uyuduğuna emin olunca üstünü örtüp alnından öperek 'iyi uykular sarı papatyam, kırmadan üzmeden en çokta inanarak sev' diyerek odama geçtim.

Tabi ki farkındaydım bir şeylerin Devranın ciğerini bilirim. Son zamanlardaki özellikle Ayliz şirkete geldiği günden sonraki hali bana eski beni hatırlatıyordu.

Kardeşimin kalbine kilit vuramazdim. Devranıda severim ama onlar gelip bana söyleyince kadar ses çıkarmamayı düşünüyorum.

Gece lambasını kapatırken aklıma gelen şeyle güldüm.

"Devranın benden yiyeceği bir yumruk var."

.

.

.

.

.

🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀

Ayliz'in anlatımıyla...

.

.

.

2 gündür şirkete gitmiyordum dün bütün gün annemle beraber mağaza mağaza gezip şirketin kuruluş yıl dönümü için uygun elbise aramıştık.

Annem zevkli kadındı aslında sadece benim yaşımın 20 olduğunu unutması bize birazcık sorun çıkarıyordu.

En son dayanamayip "annem güzel annem hepsi çok güzel ama hani benim yaşım henüz 20 ya acaba ona göre mi bir şeyler baksak" dedikten sonra annemde bana hak vermiş olacak ki daha uygun elbiseler bakmaya başlamıştı.

Bugün şirketin yemeği olduğu için evde kalıp annemle beraber hazırlanacaktık.

Babamla abim iş çıkışı gelip üstlerini değişecek ve evden beraber çıkacaktık. Yani böyle anlaşmıştık.

.

Kahvaltıdan sonra anneme yardım edip evi toparlayıp temizledikten sonra babamların gelmesine 2 saat kaldığını görünce hemen duş alıp çıktım.

Odamdaki koltuğun üstünde duran elbisemi giyinip ayakkabımı ve çantamı da alarak annemin yanına gittim.

Annem üstünü giyinmiş saçlarını arkadan sıkı bir topuz yaparak hafif bir makyajla tamamlamıştı hazırlığını.

.

Beni görünce "ayy maşallah benim meleğime" diyip ağlayınca "anne yapma Allah aşkına evlenmiyorum alt tarafı yemeğe gideceğiz" diyerek ortamı yumuşatmaya çalıştım.

.

" Laflara bak laflara neden konuyu hemen evliliğe getirdiniz acaba küçük hanım?"

.

"Ne evliliği ya anne öylesine dedim.. hem sen niye öyle bakıyorsun?"

" İyi peki sen anlatıncaya kadar sustum" diyip oturduğu puftan kalkarak mutfağa geçti.

Annem diye demiyorum cidden elinin değdiği herşey güzelleşiyordu.

.

Tam anlamıyla hazırken zilin sesini duymamızla annem 'kapıya ben bakarım sen koşturma saçın bozulmasın' diyip gitmişti.

.

Aşağıdan bana seslenen annemle merdivenleri inip kapıya doğru yürüdüğüm an kuzey abimin " ama haksızlık bu böyle ortamları sevmiyorum dedim diye bu güzelliğin kavalyesi olma hakkını kaçırmış olamam" demesiyle arkası bana dönük olan babam ve Savaş abim de bana dönmüştü.

Babam kollarını açınca adımlarımı hızlandırıp beline sarıldım.

"Papatyam sence biraz fazla güzel olmamış mısın?"

Kabul abilerim giydiklerime çok karışmıyorlardı ama bu gece onlarında sabrını ve anlayışlı abi hallerini sınayacak şekilde hazırlanmıştım.

.

"Sakın başlama Savaş zor bela karar verdik elbiseye bu saatten sonra değişilmez" diyen annem abime işaret parmağını sallayınca abimin somurtan ifadesine güldüm.

.   

Babamla annem bir arabada benle abimde bir arabada gecenin düzenleneceği mekana giderken heyecanım iyice artmıştı.

Eskiden ailem bildiğim insanlarda böyle davetlere giderdi ama ben evde ders çalışıp onları bekleyen taraftım.

Aklıma gelen kötü günleri savuşturmak için pencereyi biraz açtım. Abimin bana baktığını farkedince onunda moralini kaçırmamak için gülümsedim.

Mekanın önüne geldiğimizde abim gelip kapımı açıp kolunu kırınca beklemeden koluna girip mekana girdik.

Girdiğimiz an bütün bakışlar bizim üzerimizdeymiş gibi hissettim.

Abimin "anlaşılan bu gece seni yanımdan ayırmamam gerekecek şu kurtlara bak" diyerek az önceki tezimi doğrulamış oldu.

Anne ve babamı takip edip bizim için ayrılan masaya geçtiğimizde masada Devranlarında olduğunu farkettim.

Hayır ne bekliyorsam şirketin iki ortağı ayrı ayrı oturacak değildi ya niye şaşırıyorsam.

.      

Abimin adımları durunca bende durup baktığı yere baktım Su gercekten adını taşıyıp su gibi olmuştu. Abim yutkunup boş sandalyeye doğru yönelince bende onu takip etmiştim.

.

Hareketliliği farkeden Devran yanında oturan Mertle olan konuşmasını kesip başını kaldırınca gözleri usul usul tepeden tırnağa süzdü beni.

Yüzüme bakarken ışıldayan gözleri gerdanimdan aşağıya indikçe çatıldıkça çatılmıştı. En son elbisenin yırtmaçlı kısmını görünce dişlerini sıkıp ağzının içinden homurdanarak etrafta birini ararmıs gibi bakınmıştı.

Abimle tokalaştıktan sonra bana uzattığı eline elimi uzatınca hiç cekinmeden öpüp " zaten güzeldin, bunu bunca aç kurta ispatlamaya gerek yoktu" diyip elini belime atarak az önce Mert'in oturduğu sandalyeyi çekerek oturmama yardım etmişti.

Utancımdan yerin dibine girecektim bizimkilerin görmüş olma düşüncesiyle başımı kaldırıp bakınca babamlara heyecanlı bir şekilde konuşan Mert bana göz kırparak gülümsemişti.

Derin bir nefes alıp diğer yanımda oturan Su'ya bakınca abime olan bakışları çekti dikkatimi. Özlem dolu, sevgi dolu ve aşkla bakıyordu..

Gecenin ilerleyen saatlerinde babam ve Arslan amca konuşmalarını yaptıktan sonra babam tekrar mikrofonu alıp. Benim onların gerçek kızları olduğumu söylemiş ve bütün ilgiyi benim üstüme yıkmıştı.

Allah'tan hemen çalan slow şarkıyla Savaş abim dansa kaldırmıştı. Biz abimle, Devranda Su ile dans pistine çıkınca çevremizdeki çiftlerde gelmeye başlamıştı.

Bize doğru dans ederek yaklaşan Su ve Devrana gülümseyip "eş değişikliği" diyerek Su'yu çekip abimin kollarına bırakmıştım.

Abim ve Su şaşkın bir şekilde bana bakarken ne yaptığımı yeni idrak ediyordum.

Tamam abimle Su arasında bir şey olduğunu düşünüp onlara konuşma ortamı hazırlamıştım fakat Devranla dans etmek için hevesliymis gibi görünmek çok kötü olmuştu.

Yapacak bir şey yoktu sadece abim hemen durumu yanlış yere çekmesin diye oradan uzaklaşmadan kulağına doğru eğilip " gözleriniz yeterince konuşuyor bir de sözleriniz devreye girsin abicim" diyip Devranın elini belime atıp beni kendisine çekmesine müsade ettim.

Dans ederken yanımıza gelen kızıl bir kadının devranın adını söylemesiyle uçtuğum bulutlardan düştüm.

"Devrancım bakıyorum da benden sonra güzellik anlayışın yerlerde, hayır yani bu kadar mı düştün."

'Hayır Ayliz inanma ortamı terk etme Devrandan duymadığın şeylerle onu itham etme'

İç sesime kulak verip ellerimin altındaki omuzun kasılmasını farkettiğim an parmak uçlarımla okşayıp, "hayatım masaya geçelim mi artık?" diyerek o kadını görmezden gelmeyi tercih ettim.

Yandan bakınca umursanmamış olmak ona vereceğim cevaptan daha çok etkili olduğunu gösteriyordu.

"Geçelim güzelim" diyen Devran tekrar belime elini atmadan kadın kolumu sıkıca tutunca Devran kadını hızla itip "sakın.. bak sakın diyorum kirli ellerini sürme sevdiğim kadına" diyerek bizi dışarıya yönlendirdi.

Dışarı çıkınca derin derin nefesler alıp tuttuğu elimin avuç içinden öperek "özür dilerim.. bunları sana yaşatmaya hakkım yoktu."

"Sacmalama devran ne özürü sen bir şey yapmadın ki.. hem o kız ne söylerse söylesin senin sözün senettir benim için onun dediklerini ciddiye almadım"

"Gerçekten hayran olunası bir ruhun kalbin var.. ben o kalbe kurban olurum" diyerek alnımdan öpmüştü.

Konuşmaların etkisiyle ve duygusallıkla beraber gözlerim dolunca hemen göz kapağımdan öpünce geri çekilip,

"Ne yapıyorsun ya.. öpme bir daha öyle ayrılık getirirmiş" dedim.

"Saçmalama yavrum batıl inanç.. üstelik ne ayrılığı sakın bir daha o kelimeyi alma ağzına" diye tatlı sert bir şekilde uyarmıştı.

"Olsun sen bir daha öpme gözlerimden"

"Tamam öpmek yok gözlerinden, hadi gel içeriye gidelim üşüme" dediği an gerçekten üşüdüğümü yeni farkettim.

Üstündeki ceketi çıkarıp omuzlarıma koyunca içeriye girdik. Bir soğuk bir sıcak havanın etkisiyle lavaboya gitme ihtiyacı hissettim.

Devranın kolundan çıkıp "Sen masaya geç ben bir lavaboya gidip geliyorum" uzattığım ceketi alıp "tamam güzelim bekliyorum" diyerek gitmişti.

Kendimi lavaboya attıktan işlerimi halledip çıkacağım an içinde bulunduğum lavabonun kapısının çıkan değişik sesle kilitlendiğini farketmem ve içerinin ışığının sönmesi bir olmuştu.

Sensörler devre dışı bırakılmıştı yanımda telefonumda yoktu birilerini duyması adına kapıyı yumruklayıp yardım isterken o iğrenç sesi duydum yine.

"Ahh küçük kız benim olanı benden alacağını sandın ama ne yazık ben bırakmış olsam bile kimseyle olamaz.. Devran.. o hep beni sevecek."

Bu kız manyaktı hatta kelime tam anlamıyla psikopattı. Kendisini tanımıyordum bile.

"Aç şu kapıyı!"

"Olmaz sen biraz daha orada havasız kalıp kuş olarak uçtuktan sonra açılacak" dediği şeyle havalandırma sistemininde devreden çıkarıldığını anladım.

Aldığım nefesler artık yetersiz gelirken yaslandığım duvardan yavaşça yere doğru kayıp oturdum. Birilerinin yokluğumu farkedip gelip bulmasını beklemekten başka çarem yoktu.

.

Ne kadar süre geçti bilmiyorum ama artık dayanacak gücüm kalmamıştı hiç mi kimse gelmezdi bu lavaboya. Kaderime teslim olmadan önce bir kaç kez daha kapıya vurmaya çalıştım.

Duyduğum adım sesleriyle, kesik kesik "yardım edin.. nefes alamıyorum.. kurtarın beni" dedim.

.

"Kurtaracağım seni dayan sakın bırakma kendini"

Duyduğum son söz adımın acı bir çığlıkla yankılanması oldu ve daha fazla dayanamayıp karanlığa bıraktım kendimi.

.

.

.

Yeni bölümü nasıl buldunuz?

Hayalet okuyucu olmayıp emeğime karşılık olarak yıldızıma tıktık yapmayı ve yorum yapmayı unutmazsanız sevinirim 💙💙