Abimle konuştuktan sonra telefonda gezinmeye başladım.

Yemek saati geldiğinde yataktan kalkıp dolabıma gidip üstüme sıfır kol beyaz bir crop ve siyah bir eşofman giymiştim.

Telefonumu alıp tam kapıdan çıkmıştım ki Deniz abimle karşılaşma bir oldu.Eli yumruk şeklinde havada kalmıştı.

"Deniz."

"Abi."

"Ne?"

"Deniz abi.Ben senin abinim bana abi demelisin."

"Hayır."

"Evet."

"Herneyse sen niye geldin?"

"Yemek saati.Seni çağırmaya gelmiştim."

Kafamı sallayıp odadan çıktım.Ben önde o arkada yemek odasına doğru ilerliyorduk.

Yemek odasına girdiğimizde Ateş hariç herkes aynı yerinde oturuyordu. Bende Esra hanımın yanındaki boş sandalyeye geçtim.

Benim oturduğumu görün Esra hanım bana dönüp konuşmaya başladı.

"kızım okul nasıl geçti anlaşabildinmi ,sevdin mi okulu,seni rahatsız eden bir şey olursa söyle,eğer o okulda rahatsız olursan senin kaydını başka bir okula alalım."

Esra hanım benim cevap vermemi beklemedenardarda sorular sormaya başladı.

Tam Esra hanımın sorularına cevap vericektimki yemek odasının kapısından"Ben geldim!"diye bir ses yükseldi.

Herkez bakışlarını kapıya çevirdi.

"Ege?"

"Ana."

"Senin ne işin var burda?"

"Bende bu evde yaşıyorumya ana.Yoksa özlemedinmi beni?"

Ege denilen çocuk Esra hanıma yaklaşıp ona sarılıp geri çekildi.

"Ablam nerde?Yoksa onu kovdunumu? Yoksa dur...evden kaçtı demi.İnşallah bir daha gelmez."

Ege Murat beyin boğazını temizlemesi ile susmuştu.

Ege'nin bakışları etrafta gezinirken en son ben de durdu.Gözlerini kısıp bana baktı.Ellerini gözlerine götürüp gözlerini ovaladı ve tekrar baktı.O da yetmemiş olacak ki bu sefer gözlerini sıkıca kapatıp ellerini havaya kaldırdı ve"Sakin ol Ege bu gerçek olamaz... Ateş abin cinsiyet değiştirmiş olamaz dedi."

İyi ki ateş burada değildi yoksa bunları duyduğunda kalp kırizi falan geçirebilirdi.

Ege tekrar gözlerini açıp bana bakarak"Abi?"dedi.

Ben şaşkınlıkla Ege'ye bakıyordum.

Ege yanıma gelip korkulu gözlerle bana baktı.

"Abi bu ne hal?"

Ben tam Ege'ye cevap vericekken içeri Ateş girdi.

"Dedem yemeğe inmicekmi-Ege?"

Ege bir bana bir de Ateşe bakıp duruyordu.

"biri bana burada neler olduğunu açıklayabilir mi?"

Esra hanım Ege'yi kolundan tutup onu hemen benim oturduğum sandalyenin yanına oturttu.

"Evet sizi dinliyorum."dedi Ege merekla

Esra hanım"Bak oğlum bu Aycan.Ateş abinin ikizi."

"Nasıl ya siz benimle dalga mı geçiyorsunuz?"

"Hayır tabii ki oğlum.Sen anneannenlere gittikten sonra bizi İstanbul'daki hastaneden aradılar. Kız bebeklerin karışmış olabileceğini söylediler.Biz de gidip DNA testi yaptırdık ve Aycan ın bizim kızımız olduğununöğrendik."

"böyle bir şey nasıl olabilir ya?"

Ege bana ben Ege'ye bakıyordum.

"Şimdi benim gerçek ablan sen misin?"

Bu nasıl bir soruydu şimdi?

Birden masadan gülme sesleri geldi. Baktığımda Ateş,Bora abim, Tarık,Muhammet ve Can gülüyordu.

Kaşlarımı çatıp onlara baktım.

Murat bey onlara"Kesin lan dangalaklar."diye bağırdı.

Murat Bey'in bağırması ile hepsi sustu.

Tekrar Ege'ye döndüğünde Ege'nin bana baktığını fark ettim.

Ege ayağa kalkıp elini bana uzattı ve "Ben Ege"diyip çekingence elini bana uzatıp utangaç bir şekilde gözlerini benden kaçırdı.

onun bu haline içimden gülüp Ege'nin elini sıktım ve"Memnun oldum Ege bende Aycan"dedim.

Ege kıvırcık,kahverengi saçları,ela gözleri,hafif tombul ve pembemsi yanaklarıyla karşımda o kadar tatlı duruyordu ki yanaklarını ısırmamak için kendimi zor tutuyordum.

Murat Bey'in sesiyle herkeze Murat beye döndü.

"Evet artık sofraya oduralım hayde acıktık yav."

"Ölmedin ya açlıktan Murat."

"Öyle deme karıcım. sonuçta can boğazdan gelir demi kızım."

"Çok haklısınız Murat bey vallahi ben de çok acıktım."

Herkes tekrar masaya dönüp beklemeye başladığında Ateş"Dedem yemeğe inmicekmiş'siz yeyin'dedi." dedi.

Murat beyi Ateşi onaylayıp"E haydi o zaman buyrun."O dedi ve herkes yemeye başladı.

Murat bey bir benim bir de Esra hanımın tabağına yemeklerden koyuyordu.

Ateş bizi kıskanmış olacak ki"Vay be baba bir bizi böyle beslemedin."dedi.

"Ulan eşek gibi olmuşsun ben senin nereni besliyim be.Bir de kızıma bak minicik bir şey."

Murat Bey'in bu tabirine gülmüştüm.

tamam ağzıma Murat Bey'in tabağıma koyduklarından alacaktım ki bir anda hapşırmaya başladım.

Ben ile beraber Ateşte hapşuruyordu.

Arkami döndüğümde alperen elinde kediyle yemek masasına doğru geliyordu.

"Anne yavru kedi buldum sanırım karnı aç elimi ısırıp duruyo." dedi Alperen.

Dilan yengem ayağa kalkıp "Oğlum kediyi niye buraya getirdin baksana Ateş abinle Aycan ablana götür onu hemen buradan."dedi.

"Ay ben çok özürdilerim."diyip çıktı odadan Alperen.

biz hala hapşurmaya devam ediyorduk.

Esra hanım "Ay şu camları açalım." diyerek ayağa kalkıp camları açıp tekrar benim yanıma oturdu.

"İyimisiniz kızım?"diye sordu Murat bey.

"Evet iyiyiz."hapşu!

"Ben hiç iyi değilim ölüyorum hali-" hapşu!

"abartma lan eşek sıpası."

Murat bey sustuktan sonra eliyle bir işaret yapıp yemeye başlamamızı söyledi.

Yemeğimi yedikten sonra odama gittim ve bugün verilen ödevleri yapmaya başladım.

HELÖÖÖ

NABER

BİRAZ GEÇ GELDİ EVET AMA ÇOK YOĞUNDUM

OY VERMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN

SİZLERİ🫶💋