Bugün yine çok mutluydum Çünkü bugün Cumartesi yani okullar tatildi.

Hemen yataktan kalkıp banyoya gittim ve elimi yüzümü yıkadım.

Aşağıya indim ve mutfağa girdim. aşağıya indiğinde Annem mutfakta yemek hazırlıyordu.

Anneme arkadan sarıldım ve "Günaydın anne."dedim.

Annem bir anda sıçradı.

"Kız ne yapıyorsun?"

"Anneme sarılıyorum.Ne yapayım?"

"Aycan kızım sen benim kalbime mi indireceksin."

"Olur mu öyle şey Anneciğim ne yapıyorsun."

"Menemen yapıyorum kızım"

"Ne menemen mi?Allah!Yaşasın be." diye bağırdım.

Sesimi duyan Abim "Biri menemen mi dedi." diyerek mutfağa giriş yaptı.

"Evet annem menemen yapıyor."

"Oley be!" dedi abim.Çünkü ikimiz de menemeni çok seviyorduk.

Abimin yanına"gidip abi bugün çarşıya çıkalım mı?"diye sordum.

Abim beni onaylıyıp "Olur abiciğim. Sen nasıl istersen."dedi.

Abimin yanağını öptüm ve Ona teşekkür ettim.Hemen annemin yanına gidip yardım etmeye başladım.

Kahvaltı bittikten sonra hazırlanıp abimle dışarı çıktık.

"Abi hadi gel şu mağazaya girelim."

"Tamam güzelim.Gel hadi."

Abimle mağazaya girdik ve bana bir şeyler bakmaya başladık.

Abime elinde yeşil üstünde papatyalar olan bir elbise ile yanıma gelip"Güzelim bu nasıl?"diye sordu.

Abimin elinden elbiseyi alıp"Çok güzelmiş abi.Gidip hemen deneyeceğim." dedim ve kabine gittim.

Üzerimi değiştirdim kabinden çıkıp Abimin yanına gittim.

"Nasıl olmuş abi?"

"Çok güzelsin kardeşim."dedi ve yanıma gelip beni alnımdan öptü.

Tekrar kabine gidip üstümü değiştirdim ve abimin yanına geri gittim.

Biraz daha alışveriş yaptıktan sonra abimle bir kafeye gitmeye karar verdik.

Abinle kafeye gidip birer kahve söyledik ve içmeye başladık.

Biraz zaman geçtikten sonra abimin telefonu çaldı.Arayan annem di.

Ağabeyimin telefonu açıp konuşmaya başladı.

"Alo anne."

"..."

"Babama mı bir şey oldu?"

"..."

"Tamam hastane adı ne?"

"..."

"Tamam anne 10 dakikaya oradayız. Görüşürüz."

abimin telefonu kapattığında direkt abime döndüm ve "Ne oldu abi Ne hastanesi?" diye sordum.

Abim "Bilmiyorum ki güzelim. Annem Gündoğdu hastanesine çağırdı."

Aslında meraklanmıştım.Neden hastaneye gidiyorduk?

Hemen ayağa kalktım ve abime "Hadi gidelim" dedim.

Abim beni onayladı ve ayağa kalktı.Kafeden çıkıp arabaya bindik ve hızlıca hastaneye gittik.

Hastaneye geldiğimizde Arabadan indik ve hastane doğru yürümeye başladık.

Hastaneye girdiğimizde Annemlerin hangi katta ve hangi odada olduğunu öğrenip yanlarına gittik.

Kapıyı tıklatıp içeri girdiğimizde girer girmez gözüme çarpan ilk şey bana tıpatıp benzeyen Fakat benim erkek halim olan bir çocuktu.

birbirimize şaşkınlıkla bakıyorduk.

Annem bize bakıp"Gelin çocuklar." dedi.

Annemin yüzünde ağlamaklı bir ifade vardı.Babam Annemin elini sıkı sıkı tutuyordu.

odada biraz daha göz gezdirdiğimde bizim dışımızda bir kadın,bir adam,bana benzeyen o çocuk,benle yaşıt gibi gözüken ve anneme benzeyen bir kız vardı.

"Burda neler oluyor lan!!!"

"Bende bilmiyorum Nuriye. Bu çocuk niye bana bön bön bakıyor."

" bilmem ama birazdan öğreniriz."

"Hadi inşallah."

Annemlerin yanına ilerledim ve oturdum.Abim de arkamdan gelip benim yanıma oturdu.

Abimin yerine geçtiğini gören Doktor konuşmaya başladı.

"Evet Hasan Bey ve Murat Bey. Sizleri neden aradığımı merak ediyor olmalısınız.hiç uzatmadan konuya gireceğim.Sanırım çocuklar karışmış."

Abim bir anda yağ fırladı.

"Ne diyorsunuz siz.Böyle bir şeyi nasıl olabilir.Nasıl bu kadar sorumsuz olabilirsiniz.Ben kardeşimi kimseye vermem"dedi sesini yükselterek.

Abimin elini tutup"Abi bir sakin ol otur şuraya."dedim.

Abim beni dinledi ve yerine oturdu.

Abim yerine oturduğunda Doktor bey yeniden konuşmaya başladı.

"Beyefendi lütfen sakin olun.Daha tam belli değil.Bunun için sizleri buraya çağırdım.DNA testi yapılacak" dedi.

Adının Murat olduğunu öğrendiğim adam konuşmaya başladı.

"Böyle bir şey nasıl olur?Nasıl böyle sorumsuz olabilirsiniz."

Sanırım biyolojik ailem (yani sanırım öyle) buralı değiller. şiveli konuşuyorlar.

Doktor başını eğip "Özür dilerim Murat Bey.Zaten biz o hemşireleri cezalandırdık efendim.Hem daha hiçbir şey belli değil."dedi.

Murat Bey bir hızla ayağa kalkıp bağırmaya başladı.

"Ne dersin sen doktor.Sence de belli değil mi?Ateşle Aycan'a bak.İkiz oldukları ne kadar da belli.Seni ve hemşireleri burdan kovuyorum."

"Ne!Bu hastane onların mı?"

"Vallahi Nuriye ben de bilmiyorum. Kovuyorum dediğine göre onların herhalde.Neyse sus ya git."

"Bir daha gelmem bak görürsün."

"Nuriye git."

​​​​İç sesimle konuşmayı bırakıp tekrar Murat Beyi ve doktoru dinlemeye başladım.

Murat bey tabii ki dinlemedi ve tekrar bağırmaya başladı.

"Seni ve o hemşireleri buradan Kovuyorum.Şimdi çıkın bu odadan. Eşyalarınız sizlere gönderilecek" dedi.

Bunu dedikten sonra doktor odadan çıktı.

Umarım kitabı beğenirsiniz.

Canım sıkıldığı için bu kitaba başladım.

Yorum yapmayı, Yıldızı parlatmayı ve takip etmeyi unutmayın.

Sizleri seviyorum

❤❤