Murat Bey tekrar yerine oturup arkasındaki Adama Sert bir ses tonuyla"Halil git bir hemşire bul.Kan almaya gelsinler."dedi.Halil denilen adam"Tamam Ağam" dedi ve çıktı.

Ama bunlar nereli ya merak ettim.

Adamın bu tavrından bayağı korkutmuştu.Abime yaklaşıp kolunu tuttum ve sıktım.

Bunu gören Murat Bey"Korkma kızım.Sadece biraz sinirlendim kusura bakma özür dilerim."dedi.

Adama sadece kafa sallamakla yetindim.

Adamın yanındaki kız önce Murat Bey'e sonra bana bakıp göz devirdi.

Gözlerimi kızdan çekip yanındaki kadına baktım.Kadınla göz göze geldik.

Kadın bana buruk bir tebessümle bakıyordu.

Son olarak bana benzeyen o çocuğa baktım.

Bu ateşti ve sanırım ikizimdi.

Benim gibi siyah saçları,siyah gözleri ve fındık gibi bir burnu vardı.

Ateş de bana bakıyordu. Bana tebessüm ediyordu.

Bakışlarımı ondan çekip etrafıma bakmaya başladım.

Odaya hemşirelerin girmesiyle bakışlarımı hemşirelere çevirdim.

Babamdan,benden,Murat Bey'den ve adını bilmediğim o kızdan kan aldılar.

Hemşireler sonuçların Bir saat sonra çıkacağını söyleyip gittiler.

abim kolunu omzuma koyup beni kendine çekti ve Saçlarımdan öptü.

Murat Bey'in boğazını temizlemesi ile Herkes ona döndü.

Murat Bey bana bakıp"Biraz kendinden bahsedebilir misin kızım dedi.

Murat Beyi onaylayıp konuşmaya başladım.

"Adım Aycan,18 yaşındayım,lise son sınıfım,Bir de kedi tüyünü alerjim var."diyerek konuşmayı bitirdim.

Ateş kocaman bir şekilde gülümseyerek"Benim de kedi tüyüne alerjim var."dedi.

Ateşin bu hali beni gülümsetmişti. Neden bilmiyorum ama içinde ateşe karşı garip bir his vardı.

Odada oturmaktan sıkıldığım için çıkıp Bahçeye indim.

Bir çardağa oturup düşünmeye başladım.Gerçek bildiğim ailem benim gerçek ailem değil miydi?

Bunları düşünürken arkadan biri bana soğuk kahve uzattı.

Arkama baktığımda bu kişinin Ateş olmasına şaşırmıştım.

Elindeki kahveyi alıp Ateşe yanıma oturmasını söyledim.

Ateş Beni dinleyip yanıma geldi ve oturdu.

Ateşe dönüp"Biraz sizin aileden bahseder misin Ateş."dedim.

Ateş onunla konuşmama sevinmiş olmalıydı ki gözlerinin içi parlıyordu.

Ateş"Tabii." diyerek bana döndü ve bir kolunu çardağa daha yasladı.

"Bak şimdi aycancığım ben Ateş senin ikizinim.Yukarıdaki gördüğün adam Murat.Bizim babamız. Yanındaki kadın ise annemiz Esra. Kafasını telefona gömmüş kişiyse Nisa.Yani seninle karıştırılan kız."

Ateş sözünü bitirince anladın dercesine kafamı salladım.

"Peki nerelisiniz.Yani Murat Bey de sen de şiveli konuşuyorsunuz. merak ettim."

Ateş gülümseyip"Mardinliyiz biz." dedi.

"Ne!Mardin mi?Orada mı yaşıyorsunuz."

"Evet.Mardin'de Gündoğdu aşiretindeniz."

Şaşkınlığım daha da artmıştı.Aşiret mi demişti o.

"Aşiret derken ne demek istedin acaba Ateş."

"Basbayağı aşiret.Mardin'in en büyük aşiretlerinden biriyiz.4 abin iki amcan 2 halan var. Halamlar hariç hepimiz aynı konakta yaşıyoruz.Dedem ve Babaannem de buna dahil.Bu arada kız kardeşin veya kız kuzenin yok.Bütün kuzenlerin erkek."

Ateş'in söyledikleriyle ufak çaplı bir şok geçirmiştim.

"Na-nasıl.Şimdi siz aşiretsiniz. Mardin'de yaşıyorsunuz.4 abim var. 2 amca,2 hala.herkes aynı evde yaşıyor.Dede ve babaanne de buna dahil.Ne kız kuzenim var ne de kardeşim."

Ateş benim bu halime koca bir kahkaha atmıştı.

Ateşe kaşlarımı çatıp"Ateş.Niye gülüyorsun ya."diye çemkirdim.

Ateş"Gülmedim benim hırçın ikizim." dedi.

"Belki de Senin ikizin ben değilim. O zaman ne yapacaksın?"

"Olsun seni sevdim ben.Bundan sonra sen benim kardeşimsin."

Bunu Duyduğuma sevinmiştim Çünkü ben de ateşi kardeşim olarak görüyordum

Orada biraz daha sohbet ettikten sonra yukarı çıkmaya karar verdik ve yukarı çıktık.

Biraz da orada oturduktan sonra odaya bir hemşire girdi ve sonuçları okumaya başladı.

"Aycan Yılmaz%99.9 Murat Gündoğdu'nun.Nisa Gündoğdu ise %99.9 Hasan Yılmaz'ın kızıdır.

Selam arkadaşlar

Yorum yapmayı ve oy Vermeyi unutmayın.

Takip ederseniz de çok sevinirim Sizleri seviyorum.

❤❤