Boş yere evimde elektro gitarımı çalıyordum.

Yine pencereden bir ıslık geldi. Doktorum.

Ona bakmadan çalmayı kestim. " Söyle. " Dedim sert bir sesle.

" Neler oluyor Valencia. Konuşmak ister misin? Yemek yemiyorum artık,hep elektro gitar,siyah rujlar, umursamama. Ne oldu sana. " Dedi.

Ne diyecektim. Alice isimli pis zorbam ve onun sevgilisi Teo beni darp ediyor ve kilom hakkında dalga geçiyorlar mı?

" Gülümsemiyorsun. Dövme yaptırmşsın. " Dedi.

Yüzümdeki dövmelerden bahsediyordu. Sağ göz kapağımın altında 2 göz yaşı dövmesi ve sol yanağıma doğru bir joker ağzı. Hep sol tarafa gülümsüyordum. O da yarım.

" Bunda seni ilgilendiren ney doktor?" Dedim.

Biri pencereye gülerek geldi. " Ergen Valencia. " Dedi bana bakarak. Louis.

" Tiago boşversene çocuk daha kız. " Dedi.

" Ben reşit oldum farkındaysan. 19 yaşına gireceğim. " Dedim. Onlara döndüm.

" Tabi efendim. Boyun 1.65 niyeyse. " Dedi.

Göz devirdim ve " pislik " diye fısıldadım.

Kahkaha attı.

" Dalga geçiyorum. Ne oldu sana. Resmen devrim geçirmişsin. " Dedi.

Tiago " Efendim kralım!" Diye birine bağırdı.

" Git git " dedi Louis de ona.

Tiago giderken Louis içeriye geldi.

O benim abim gibiydi. Benimle dalga geçsede beni seviyordu.

Elimi tutup beni yatağıma oturttu.

" Söyle hadi. " Dedi masumca.

" Neyi?" Dedim.

" Ne olduğunu biliyorsun. Çok değişmişsin Valencia. Eskiden hiç böyle değildin. Zayıfsın. 18 yaşında olmana rağmen çok ama çok zayıfsın. " Dedi.

Sustum.

" Konuşmak istemiyorum kendimi sessizliğe hapsetmek istiyorum. Değişmedim sadece ne kadar rezil ve acınası bir halde olduğumun farkına vardım. " Dedim.

O günün gecesi kendimde değişiklikler fark etmiştim.

Bir kaç güç.

Ve bu güçler benim kaderimi belirleyecekti.