Etrafı dağıtmaya başladım. Masaları yumrukladım.

Ama durma sebep olan fısıltılı bir sesti.

-Valencia-

" 11. " Diyebildim.

Ama Tiago ne yapıyordu. Çok sinirliydi.

Ona bakarken yutkundum.

" Tedavin bu hafta yok. " Dedi ve çekip gitti.

Neler olmuştu.

Louis bana baktı.

Koltuktayken bana burukça gülümsedi.

" Bir şey yok abicim. " Dedi ve yanma gelip yattı.

Belime sarıldı.

" Hadi uyu sen" dedi.

" Neler oldu Louis. Her şeyi öğrendiniz. Ama neler oldu. " Dedim.

" Sana anlatacağım. Ama bana bir söz ver. Bana hazır olduğun bir zamanda her şeyi anlatacaksın. " Dedi.

" Anlatmayacağım. İstemiyorum. " Dedim.

" Yapma. " Dedi.

Başımı omzuna yatırdı.

" Korktun mu? Valencia sana zorbalık yapanlar ne dediler. " Dedi.

Yutkundum.

" Tek korkum tecavüz. Bir daha " diyip devam edecekken Louis " Şşt olmayacak bir daha. " Dedi.

" Zorbam. Beni darp ediyor. İzler o yüzden. Benim kilolu olduğumu düşünüyor. " Dedim.

Gözlerimi kapattım.

Abi şevkatine ihtiyacım vardı. Ama yan odadan bir kaç ses geliyordu. Yan odada Tiago kalıyordu. Gözlerimi geri açtım.

Duvarlar ses geçirmez olsada bir yerlere vuruyordu.

Çok sert bir yere vurunca sıçradım ve Louise sarıldım.

" Bana bak Valencia. Çok korkuyorsun biliyorum ama bende şoktayım yaşadıklarına. " Dedi.

" Doktora ne oldu? Neden ?" Dedim ama bir yere vurunca sıçradım.

Dudaklarımı birbirine bastırdım.

Gözlerimi yumup sıkıca kulaklarımı kapadım.

Louis bana bri şey diyecek olmalı ki ellerimi tutup yavaşça indirdi.

" Ona ne oldu? " Dedim yineleyerek.

" Bunu sana söyleyemem. Kardeşim. Her şeyi söylerim ama senin iyiliğin.. " dedi.

" Beni korkutuyor. Bunu neden yapıyor abi. " Dedim.

Kulağıma yaklaştı.

" O 17 yaşında çiplendi. 4 kadın tecavüz etti ve hapse girdi. Seni incitmekten korkuyor. Kendine kızıyor. Bırak kızsın. Rahatlayınca onunla konuşurum ben. Korkma. " Dediğinde şoke olup elimle ağzımı kapattım.

" Tiago Tecavüzcü mü?" Dedim.

" Çip yüzünden. " Dedi.

Yutkundum.

Aslında. Korkmuyordum. Beni o tecavüz etmedi ki? O çip yüzünden yaptı. Cezasını çekti.

Sadece şuan sinirinden korkuyordum.

" Biraz banyo yap. Ateşin var. " Dedi ve Louis kalktı.

" Sana 2. Kata bir oda vermesini Kral söyleyeceğim. " Dedi.

" İstemiyorum. " Dedim ve ayağa kalkıp kendimi banyoya attım.

Elbisemi çıkarttırken Louis geldi.

Bana bakmadan " Anlatacaksın. Söz ver bana abi sözü. Hadi. " Dedi.

Suyu açtım.

İç çamaşırlarımı kabinde çıkartıp elbisenin üzerine attım.

Buz gibi su başımdan aşağı giderken şampuan ile saçlarımı köpükledim.

Şu yine giderken " Tam hatırlayamadım şimdi. Ben 6 veya 7 yaşında kaçırıldık. Annem babam abim hepsi sandalyeye bağlı oturuyorlardı. Bir herif elime silah verdi. Onları vurmam gerketiğini yoksa Krallığı patlatacağını söyledi. Babam bir kızım krallık daha önemli derken ben ne yapacaktım bilmiyordum. Adam bağırdıkça korkuyordum. Babam bir söz vermemi istemişti. Herkes tarafından bilinen bir savaşçı ol güçlü dur diye. Annem ağlıyordu. Abim Koru kendini diyordu. Onlar bağırdıkça korkuyordum işte. Adam benimle dalga geçip bu mu güçlü olacak diyordu. Bana tekme atınca yere düştüm. Adam beni geri kaldırdı. Ve 3 silah sesi. 4. Silahın kurşununu adama sıkamadım. Beceremedim çocuk aklıyla silahı ona vuracağımı. Adam beni bir kulübede tuttu. Yıllarca dövdü darp etti. Sonra tecavüz. Beni soyduğu an bitti dedim bitti. Ben ne güçlü biri olabilirim ne de savaşçı. Bedenimi verdim ona. Belindeki silahı alıp onu vurmak yerine korkumdan çırpınamadım bile. Sattım kendimi. Beni öptü. Her yerimi. 11yaşındaydım doğururken. Acı çok feci yakıyordu canımı. Ne yapacağımı bilmiyordum ve adamın kolunu sıkmaktan başka bir şey yapmıyordum. Ölü doğdu bebeğim. Ve o adam siktir olup gittikten sonra kucakladım bebeği. " Dedim ama susmama sebep olan Tiagonun odasından bir bağırıştı.

Yere oturup gözlerimi yumdum. Kulaklarımı kapattım.

Devam ettim şu üzerime gelirken.

" Annem hep her çocuğun yaşama hakkı vardır. Tecavüz edilip de hamile kalan çocuklardan bahsederdi. O çocuğa dediğim tek şey elinden yaşama hakkını aldığım için özür dilemek olmuştu. Sonra 16 yaşım. Tecavüz edildiğimden kimseyle ilişki kurmak istemiyordum. Korkuyordum. Ama bilmiyorum Teo ile kendimi mutlu hissetmiştim. Güvende hissetmiştim. Beni seviyor hediyeler alıyordu. Bir ara deprem olduğunde beni kucağına alıp sarmıştı. Güzeldi. Ama beni öpmek istediğinde yapamamıştım. Çok korkunçtu. B-ben bilmiyorum çok korkmuştum orada da. Her neyse. İşte okulda Alice ve Layla zorbalıyorlar dövüyorlar. Bana şişman diyorlar. Ben şişman değilim ki bol giyiniyorum sadece. 4 gündür yemek yemedim. Yemek istemiyorum da. Şimdi bir Kraliyetim sevdiklerim bir doktorum var. Kendi Kraliyetime gidebilirim ama siz varsınız. Louis. Bunları kimseye söylemeyeceğini biliyorum ama yine de konuşmak iyi geldi. " Dedim.

Ayağa kalkıp son kez saçıma şampuan sürdüm.

İşim bitince bir bornoza sarılıp çıktım.

Louis yerde oturuyordu.

Ayağa kalktı.

Bana bakarak gülümsedi.

Ama gözleri dolmuştu. Yine de gülümsüyordu.

Başımı salladım.

Bakışlarından anlamıştım demek istediği her şeyi. Odadan çıktı. Bende gidip giyindim. Daha saat 6ya yeni geliyordu.

Herkes uyanmış olmalıydı ben ne yapacaktım peki.

Louisin odasından başka bir ses geldi.

Ama bu ses farklıydı. Bir silahın tetiğinin çekilmesiydi.

Koşarak odamdan çıktım. Odasına girip kapıyı kapattım kilitledim.

Etraf darmadağındı yatak bile ters duruyor gardola yerlerde geziyordu. Louise baktım.

Elindeki bir silah vardı ve başında duruyordu.

Tişörtündeki bazı yerler kanıyordu. Kendini kesmişti.

Bana bakamadı.

" Git " dedi sertçe ama bağırmadı.

" Git Valencia! Durma!" Dedi.

Başımı olumsuzca salladım.

" Bak! Ben iyi değilim tamam mı ! Sana zarar vermekten korkuyorum ama tutamıyorum bak gözüm dönüyor. " Dedi kendine engel olarak.

" Sen kırdın ki beni!" Diye bağırdığımda başındaki silah biraz indi. Elleri titremeye başladı.

" Sen beni hep kırdın Tiago! Bağırarak kırdın! Tedavilerde sana her yalvarışımda durmadığında kırdın! Beni korkuttun! Şuan senden çok korkuyorum! Lanet Olsun ki senden çok ama çok korkuyorum! İntahar etmenden korkuyorum ! Ne yaptığına baksana!" Diye bağırdım ve ona yaklaştım.

Elindeki silah titremekten düştü.

Bana baktı.

Nefes nefeseydi ve gözleri kızarıktı.

" Hiç bir zaman bu tarafımla karşılaşmanı istemedim. " Dedi sakince.

Ben ise bagırmayı kesip fısıldayarak " Çoktan tanıştım ki." Dedim.

Başını eğip titreyen ellerine baktı.

" Beni sen tecavüz etmedin ki Tiago. Beni o herif tecavüz etti. Sen 4 kadın tecavüz etmiş olsan bile bunu kendi isteğinle yapmadın. Çiplenerek zorla yaptın. Bende öyle. Ben kendi ailemi isteğimle öldürmedim ki. Bir herifin zoruyla geberttim. Tiago. Beni çok korkuttun hala korkuyorum ama " dedim.

Tiago yine sinirlerine hakim olmaya çalışıyordu.

Ama yapamıyordu.

Sanki bu konular dışında başka konularda sinir olmuş gibiydi.

Yumruklarını sıktı.

" Valencia. Git! Git ! Ben " dedi ve sustu.

Yerdeki silahı ayağımla geriye ittim.

Üzerime yürüdüğünde geriye adımlar attım.

Sırtım duvara geldiğinde elini duvara koyup benim kaçmamı engelledi.

Bedenime yaklaşınca yutkundum.

Bana çok yakın duruyordu. Dudaklarımız arasında santimler vardı.

" Zaaflar Valencia. Bilir misin? Korkuyu. " Dedi kendine ait olmayan daha sert bir sesle.

Boynundaki damarlar belli oluyordu.

" Beni kimse dinlemedi. Kimse dinlemeyecek!" Dedi ve duvara yumruklar atmaya başladı.

Elimi kalbime koyup sıçramaktan başka bir şey yapamıyordum.

" Kimse dinlemedi beni! Kimse acımı görmedi !" Dediğinde gözlerimi korkarak yumdum.

O adamın dediği geliyordu aklıma.

Bu mu güçlü! Daha yüksek sesten korkan 6 yaşında bir çocuk mu!

Ben yaşımın 18 olmasına rağmen yine korkuyordum.

Tiago durdu.