4. Bölüm NELER OLUYOR?

Elif... Şimdi Jadon'ın neden bu kadar ortalığı karıştırdığını anlayabiliyordum. Elif, Jadon'ın hayata bağlanma sebebiydi tek istediği yaşayacağı her anını Elifle değerlendirmekti. Şimdi bizim erkeklerin hepsi Jadon'un etrafındaydı, Jadon yere çökmüş kendini bedenini taşıyamaz hale gelmişti bende önce Fairy'nin yanından ayrıldım ve hole koşmuştum. Etraftaki kalabalık çoktan dağılmıştı bile bende bunu fırsat bilerek Angelo'yu aramaya çıkmıştım. Öncelikle buraya nasıl gelmişti? Beni mi takip etmişti ya da burada olduğumu nereden biliyordu? Arkam dönük geri geri yürürken bir bedene çarpmıştım, tam pardon diyip yoluma devam edecekken bu bedenin sahibinin tanıdık olduğunu fark etmiştim. Ben onu ararken o beni bulmuştu. Bu Angelo'ydu, panik havası vardı tam kaçacakken son anda elinden tuttum ve geri çevirmiştim. O anki şokla zaten olduğu yerden hareket edememiş, önüne geçip hesap sormaya başlamıştım

- Senin burda ne işin var? Nereden çıktın, beni mi takip ediyordun yoksa? Yine annemin işleri değil mi? Bana ne zaman özgür bir kızmışım gibi davranacaksınız ben artık o evde tutsak gibi yaşamaktan sürekli saçma sapan bi savaş için çalışmaktan bıktım ki barış varken neden hala savaş peşindeyiz orası da ayrı soru ama yeter. Gerçekten bunaldım, sıkıldım, daraldım. Doğru düzgün arkadaşım yok, tek başıma hatta tek olmadan bile neredeyse hiç bu dünyaya gelemiyorum. Siz benden ne istiyorsunuz! Bütün bi hayatımı hiç yaşandığını kanıtlayacak bir durum yokken sizin bile olayı düzgünce bilmediğiniz bir şeyi bana söyleyip sorumluluğu bana bırakıp sonrasında hemen kalan yıllarımı o savaşa adamam mı bekliyorsunuz? Bu sözler ağzımdan bir anda çıkmıştı. Konu aslında lanetlenmem, gireceğim savaş falan değildi ama bir anda patlamıştım. Ağzıma tuzlu bir tat gelmişti, ağlıyor muydum ben? Aniden bir dokunuşla irkildim. Angelo'nun eli yüzümdeki gözyaşlarına gitmiş hepsini teker teker siliyordu. Tam o sırada Cedric yanımıza gelmişti yani daha doğrusu beni aramaya çkmıştı.

Cedric: Ne oluyor burda? Bu kim Arya ve neden seni ağlattı? Hey dostum sen kimsin, konuşsana!

Angelo: Asıl bu soruyu benim sormam lazım, Arya bu kim? Adını nereden biliyor? Bana hangi hakla hesap sorabiliyor?

Cedric: Sen kimsin de sana hesap soramıyoruz? Diğer dünyadaki kraliyetten falan mısın? Bi anda ortam yumuşadı ve minik de olsa kikirdemiştik.

Cedric: Çok ciddi sormuştum nesi komik? Gerçekte kraliyetten misin yoksa? Arya?

- Bunu duymamış olabilirsin ama ben ateş kraliyetinin tek prensesiyim ve o da adı Angelo benim annemin sağ kolu. Yani ikimizde kraliyetteniz.

Cedric: Bekle, sen gerçekten prenses misin? Ve sende gerçekten kraliyettensin? Benim şaka olarak söylediklerim niye gerçek çıkıyor(!) dedikten sonra onun da gamzeleri gün yüzü bulmuştu.

Cedric: Madem öyle niye ağlıyorsun prensesim.

Angelo: Bu samimiyet nerden. Arya sen kaç kere geldin buraya? Prenses demesini geçiyorum beyefendi bir de sahipleniyor prensesİM diyor.

- Beyler bunun tartışmasını yapacak zamanda değiliz, Angelo kıskanmanı sonraya saklayabilirsin fakat çok önemli bir konumuz var. Arkadaşım kayıp. Elif bir anda ortadan kayboldu ve ne olduğunu bilmiyoruz. Şu anda her hangi bir şüpheli yok gibi duruyor ama bu durum hepimiz için tehlikeli.

Angelo: Buralarda kamera veya ona benzer bişeyler var mı?

- Olsa bile açık bırakacaklarını sanmıyorum. Eğer benim fikrimi soracak olursanız bu partiye geleceğimizi biliyorlardı, bunların hepsi planlanmıştı.

Cedric: Sen direkt olayı çözdün gibi prensesim.

Angelo: Alevler aşkına! Şu kıza prensesim demeyi keser misin yoksa dememeni sağlayacak şeyler mi yapayım?

- Angelo! Yeter, lütfen olaya odaklanalım. Önce diğer kzları bulun siz bende Jadon'u görmeye gideceğim neler olduğunu öğreneyim. Kızların yanından sakın ayrılmayın.

Cedric: Peki ya sen? Jadon'ların yanına kadar tek gidemezsin, bende geliyorum.

Angelo: Arya eğer tek başına gidemeyecek olsaydı mutlaka söylerdi, şimdi kızı bırak da gitsin bizde diğer kızlara bişey olmadan koruma altına alalım. Buna sadece kafa sallayarak tepki vermiştim ve hemen pistin oraya yol almıştım. Arka salona götürdüklerini duyuştum oraya doğru yönümü çevirmiştim. Arka salona girince birden yükselen sesler saniyeler içinde sessizliğe bürünmüştü. Herkes bi hayalet görmüş gibi bakıyorlardı bana. Ben ise hiç ses çıkarmadan Jadon'un yanına gittim, hemen koltuğun ucuna yerleştim.

Kenyon: Şu anda bilinci pek yerinde değil herkese saldıryor. İstersen şu anda konuşma Arya ama sen bilirsin.

- Konuşabileceğine inanıyorum. Onu bu durumdan kurtarmak için Elifi kurtarmamız gerekiyo ama Elifi kurtarmak için de Jadon'ın konuşması gerekiyor. Konuşabilirsin değil mi Jadon? En azından bana en son neler olduğunu hatırlıyorsan anlatabilir misin? Önce uzun bir süre sessiz kaldı ve hiç bir sese cevap vermedi. Tam umudu kesmişken mırıldanmaya başladığını duydum ve herkese sessiz olmalarını işaret ettim. Ortam yine sessizleşince Jadon'ın konuştuklarını anlamak biraz daha kolaylaşmıştı.

Jadon: En son pistteydik. Bir şeyler içiyor ve de dans ediyorduk. Birbirimize dönüktük, herşey harika gidiyordu fakat sonrasında sesler çok artmaya başlayınca bizde rahatsız olduk. İkinci holun sonundaki odalardan birine doğru gitmeyi planladık ve hole girdik. Tam o sırada arkamda bir şey hissettim tam arkamı döndüm ki Elif'in çığlığını duydum. Önüme döndüğümde piste giden yola doğru kan izleri vardı ve bende takip ettim. Kan izleri pistin bitişi ve holün başlangıcının sınırında bitiyor ve kayboluyor. Gerisini biliyorsun zaten.

- Demek ikinci hol? Kenyon benimle gelir misin?

Kenyon: Elbette, Yanıma Kenyon'u almıştım onu da ikinci hole getirmiştim. Korkmuyordum ama tek olmamakta fayda vardı. Yerdeki izleri incelemeye başlamıştık.

- Kenyon, tek ben mi fark ettim yoksa bu kanlar iki şeritli ve kalından inceye doğru gidiyor mu?

Kenyon: Evet haklısın, bu da demek oluyor ki kullanılan şey bir sopa veya bıçak değildi. En az iki sivri yeri olan bir kesici alet kullanılmış. Umuyorum Elif'e birşey olmamıştır. Demişti ki pistin olduğu yerden kocaman bir çığlık sesi yükseldi.

Bu, bu ses, bu ses Selen'in sesiydi...

DEVAM EDECEK...