4. bölüm

Gecenin o saatinde gidebilecek bir yerim yokken öz ailemden daha iyi bir seçenek kalmamıştı benim için. Gece bu eve gelmiş, hemen ardından misafir odasına çıkartmıştı Melis beni. Biz eve girerken gece saat 3e doğru geldiğinden olsa gerek herkes uyuyordu. Bende kendimi uykuya bırakmıştım zaten.

Sabah tanımadığım bir kız beni uyandırmaya gelmişti. Güler yüzlü, sevimli bir kızdı. Benim gibi bir sığırı uyandırdıktan sonra bile gülümsüyordu. Sabırlı bir kızdı herhalde.

Aşağı inerken dün giydiğim hemşire formamı giydim. (Sağlık meslekte öyle oluyordur diye düşünüyorum, yanlış biliyorsam düzeltebilirsiniz.) Alt kata indiğimde büyük bir salon karşıladı beni. Televizyonun önünde oturan az önceki kızı ve yanında oturan sarışın çocuğu gördüğümde oraya doğru ilerledim. Kız beni gördüğünde gülümseyerek konuşmaya başladı.

"Merhaba Ahsen İzem. Bizde kahvaltıya geçeceğiz şimdi seni bekliyorduk Ilgazla." Ilgaz, ikizim olan ılgaz... "Ben teşekkür ederim, ama hastaneye geç kalmak üzereyim. Gitsem iyi olur." Benim son kelimenin hemen ardından Ilgaz konuştu. "Evet, gitsen iyi olur. Mesela dedenin evine git, abinin evine git. Bizden uzak neresi varsa oraya git." İkizimle ilk diyaloğumun bu olacağını düşünmezdim aslında ama neyseki dün abimin beni terk ettiğini öğrendikten sonra ani bir şekilde kalbimi aldırmıştım, kırılmadım Ilgaz Karasoy.

"Ilgaz!" Yanındaki tatlı kız onu uyarmış olsa da ben pek umursamadım onu, tekrardan kıza döndüm. "Teşekkür ederim her şey için. Akşam abimle kalacağım, buraya gelmeyeceğim iletirsen sevinirim." Kız omuzlarını düşürerek konuşmaya başladı. "Ama Ahsen İzem, gitmesen, hem babamlarla aynı yere gidiyorsun onlarla gidersin olmaz mı?" Ben ona cevap vermeden Ilgaz konuştu. "Kendi gidebilir. Bu kızla ilişki kurmanı istemiyorum Ahu İzel. Kimin kızı olduğunu unutma!" Sanki ben yokmuşum gibi konuşan Ilgaz gözlerimi devirirken benimle aynı gün doğan, benim hayatımı yaşayan Ahu İzelin beni savunma çabasını izlemedim. "Annemle babamın kızı! Senin de ikizin! Ona bu şekilde davranmazsın ılgaz." Ben evden çıkarken son söyledikleri buydu.

Dış kapısından rahatlıkla geçtiğim evin bahçe kapısından çıkmama izin vermiyorlardı. "Bak abicim, geç kaldım. Geç kaldım! Senin keyfinin kapıyı açmasını bekliyim güzel abim?" Yükselenim ikizlerdi bu arada söylemeyi unuttuysam falan ani ruh değişimlerimden anlıyabilirsiniz.

"Babanızın gelmesini bekliyoruz Ahsen hanım." Bir anlık boşluğuma geldiğinden sitemle konuştum. "Abicim mezardaki adam nasıl gelsin gözünü seveyim?" Benim sözümün hemen ardından arkamdan sert bir ses geldi. "Ahsen İzem, bizimle kahvaltı ettikten sonra, tekrardan bizimle gideceksin o hastaneye babacım." Son kelimesini üzerine basa basa söylemişti. Hemen ardından elini belimin üzerine koyarak beni eve doğru yönlendirdi. Bu insanlar neden bu kadar otoriter?

Eve girdiğimiz an konuşmaya başladım. "Selim bey, sizinle kahvaltı yapmak istemiyorum." Tek kaşını kaldırsa da bana doğru baktı. "Odanda yapmak istersen Sema hanıma iletirim. Hastaneye beraber gideceğiz." Tekrardan haır cevap olarak konuştum. "Sizinle hastanenize gelmem etik değil. Hatta hastanenizde çalışmam da etik değil. Öğretmenlerimle konuşacağım." Belindeki eliyle tekrar beni yönlendirerek büyük masanın olduğu odaya soktu.

Maşallah ev yakışıklı kaynıyor. "Ahsen İzem, şimdi kahvaltını yap. Hemen sonra hastaneye gideceğiz." Dünkü kadın boş sandalyenin hemen yanında oturuyordu, onun yanında ise sabah beni uyandıran kız. Melisin yanındaki sandalye boş olduğu için Selim bey beni oraya doğru itekledi. Vallahi normal bir insan yok. Aslında onların anormallikleri den dolayı değil benim ayaklarımı yere çivilememden dolayı iteklemişti. Melis sağımda kalırken solumda uzunmu uzun esmermi esmer bir bey abi oturuyordu. Gözlerimi ondan çekmeden önce bana hafifçe gülümsedi.

"Afiyet olsun." Selim beyin sesinin hemen ardından tam karşımdaki sandalyede oturan Ilgaz sandalyesini geriye çekerek kalktı. "Ilgaz!" Gene Ahu İzeldi onu uyaran, onun uyarısının hemen ardından bütün gözler onlara dönmüştü. "Ne Ilgaz? Bunun ailesi abimi öldürmeye çalıştı siz hala onunla aynı sofrada oturmamızdan bahsediyorsunuz." Benim ailem beni de öldürmeye çalıştı Ilgaz... Annem ve babam da bana nefretle bakardı, aynı nefreti neden ikizimde de görüyorum? Aynı annenin karnını paylaşmış, ayrı ayrı hayatlar yaşamıştık. Şimdiyse o benden nefret ediyordu...

"Ilgaz," dedi yanımda oturan bey abi. "Ne abi ne? Ölecektin! Onlar yoktu yanında ben vardım. Bir saniye bile acımadılar!" Belki nefretine haklıydı, ama benim günahım neydi? Ilgaz sandalyesinden kalktığında eş zamanlı olarak kalkmış olduk. O bana iğrenerek baktı, alışıktım. "Sende evimizden defol git. Ahu İzel, okula gideceğiz." İlk cümlesinden sonra yanındaki kızın kolunu çekiştirmişti. Ondan önce davranarak çıktım o odadan onlar çıkmadan önce Selim beyin bağıran sesini duydum.

Umursamadan bahçeye çıktım tekrar o adamlarla uğraşmamak adına kapının önünde bekledim. Yanıma bembeyaz bir kedi yavrusu gelip bacaklarıma sürtündü. Onun önünde eğilerek yumuşacık tüylerini sevdim. Hemen ardından hapşurdum. Ah şu tüy alerjim olmasa... Biraz daha severken hapşuruk sayım arttığından ayağa kalktım. Bizi sinirle izleyen bir Ilgaz ve gülümseyerek bakan bir Ahu İzel vardı. "Nohutla anlaştınız!" Kedinin ismi muhtemelen nohuttu, bu evde kediden başka anlaşabileceğim biri yoktu. "Çokta anlaşmasın. Arabaya geç Ahu İzel." O gene benle muhatap olmadı. "Ahsen İzem, sen de bizimle gelecekmişsin. Babam bugün hastaneye değil şirkete gidecekmiş, ablamınsa boş günü." Kafamı sallayarak onlarla beraber arabaya bindim öylece düsündüm.

Ahu İzel... Kuzenimdi, benimle aynı gün doğmuş, aynı benim gibi annesinden kopup bir başka annenin kucağına bırakılmıştı. Onun annesi ona sahip çıkmış, bağrına basmıştı. Peki ya benim annem? Benim annem neden benden nefret ederek öldü? Ahu İzeli sevgiyle yetiştiren öz annem, neden bir kez dahi benimle konuşmamıştı sabah? "Ahsen İzem, numaranı verir misin? Akşam haberleşelim olur mu?" O bunu söylerken ön koltuktan Ilgaz kafasını uzattı ters ters bakıyor olmasına ikimizde aldırmadık Ahu İzele numaramı verdim. O kaydederken gözüm ufacık telefonuna kaydı. 'Üçüzüm💗' hafif tebessümümü gizlemedim, fazlasıyla hoşuma gittiği bir gerçekti. Sanırım evde anlaşabileceğim 2 kişi vardı. Biri her ne kadar alerjim olmasına rağmen nohut. Diğeri ikizime rağmen Ahu İzeldi.

•Ay ay Ahu İzel ile tanıştıkkk

•Ilgaz Karasoy?

•Yusuf Karasoy?

•Ay masada susan herkese bir sınır oldum anlatamam.

•Üçüzüm 💗 :)

•Selim Karasoy?

•Oy verip yorum yapmayı unutmayın 🫶🏻

•Bölüm nasıldı?