Siz: Benim kim olduğumu sormuştun. Bugün söyleyeceğim.

Efken: Neden bugün.

Siz: Çünkü vakti geldi.

Efken: Neyin vakti.

Siz: Benim adım Eflal. Babasının yarası olan Eflal.

Efken: Gerçekten sen misin? Sen Eflal misin?

Siz: Sen canavar değilsin Efken. Hiçbir zaman da olmadın.

Siz: Sana kim ne derse desin sen Efken’sin bir canavar değil. Bunu sakın unutma olur mu?

Siz: Canavarların bir kalbi olmaz Efken, ama senin bir kalbin var.

Siz: Seni seviyorum ve hoşça kal…

Çantamın içindeki ilaçları çıkardım ve su yardımıyla hepsini içtim. Bu dünyadaki zamanım bitmişti. Artık kimsenin yarası olmayacaktım.

                                                                                                          SON