Yeni kurgunun ilk bölümünü hemen atayım dedim. Umarım beğenirsiniz. Bu benim ilk kurgum. Satırları yorumla doldurup yıldıza basmayı unutmayın. Seviliyorsunuz.

Keyifli okumalar!

2001-İstanbul

Genç adam yatan karısına baktı. Gözyaşlarına engel olamıyordu. Abidin ilk defa patronunun ağlamasına şahit oluyordu. Karısı giderken arkasından bir beden bırakmıştı. Tunga Kaan karısının soğuk dudaklarını öptü. Morgdan çıkıp onun adına hazırlanan hastane odasına girdi.

Küvette duran bebeğe bakıp ağlamaya başladı. Onu yavaşça kucağına aldı. Kokusunu içine çekti. İsmini Firuze koyacaktı. O öksüz kalmak için daha çok küçüktü. Tunga bebeğe uzunca baktı. Onu nasıl koruyacaktı? Çevresinde ona zarar vermeye çalışan, bir sürü insan vardı. Karısının Firuze’ye hamile olduğunu öğrendiğinde kendini suçlu hissetmişti.

Firuze’nin kaderi o daha anne karnındayken belli olmuştu

Onu pusetin içine koyup Orhan’a uzattı. ‘’Arka kapıdan çık.’’ Orhan kendine verilen puseti alıp odadan çıktı.

Tunga Kaan Abidin’e dönerek konuşmaya başladı. ‘’Habercilere ikisinin de öldüğünü bildir. Kimse Firuze’nin yaşadığını bilmeyecek.’’ Abidin başını kaldırıp konuşmaya başladı. ‘’Demirkol’un cesedini ne yapalım?’’ Tunga Kaan derin bir nefes alıp konuşmaya başladı. ‘’Ailesine teslim edin. Aslan’ın haberi var. Haberlere de bindiği arabaya suikast yapıldığı bildirilsin.’’ Abidinle, Tunga Kaan’ın bilmediği bir şey vardı. Biri onları dinliyordu.

Onları dinleyen Efdal Demirkol’du.