Gözlerimi açtığımda biri beni sıkı sıkı sarmıştı Yavaşça geriye çekildiğimde Ateş Mirza'yı gördüm Kaşları çatılıp beni tekrar kendine çekerken uyumaya devam etti Ölmemiştim Belki de yaşadığım yerde ölmüş buraya gelmiştim Ama bunların hiç biri şuan umurumda değildi Ben Ateş Mirza'nın kollarındaydım

Kafamı kaldırıp yüzüne baktığımda o kadar huzurlu uyuyordu ki Küçük bir çocuk gibi masum gözüküyordu Sinirli ya da öfkeli olmadığı az anlardan biri de olabilir Yavaşça elimi kaldırıp saçlarını okşadım yumuşacıktı Saçlarından yüzüne geçtim Günlerdir tıraş olmamış gibiydi Sakalı fazla olsa da kirli sakalın yakışacağına emindim Uyanınca onu ikna etmeliydim

Elimi çekerken yüzünü izlemeye devam ettim Kalbim atıyordu Ateş Mirza'nın yanındaydım Onun için kim olduğum önemli değildi Esila Ahu Esma Hale hiç fark etmez O kimi isterse olabilirdim Yeter ki yanında kalayım

Ateş Mirza gözlerini açarken göz göze geldik Fısıltı şeklinde "günaydın" sözüme "günaydın" diyerek karşılık verdi Yüzüme boş boş bakarken belli bir süre sonra kaşları çatıldı Onun bu haline gülerken yanından öyle hızlı kalktı ki Düşecek diye korktum Şaşkınlıkla "Ahu" dediğinde doğrulacakken yatağa oturup engel oldu "Uyanmışsın" gözlerini kapatıp açarken doğru olduğuna inanmaya çalışıyordu herhalde Kahkaha atmamak için kendimi zor tutarken ayağa kalkıp dolanmaya başladı "Sen uyanmışsın ama ben uyuyordum öyle mi Beni nasıl uyandırmazsın" derken kendimi daha fazla tutamadım O kadar tatlıydı ki Gülmeye başladım Hem de katıla katıla "Çok güzel uyuyordun Ateş Mirzacım Demek ki senin yanındayken uyumamak lazım Yatağa yerleşmişsin resmen"

Ateş Mirza derin bir nefes alırken tekrar yanıma gelerek oturdu Beni kendine çekip sarılırken "bir daha beni böyle korkutma olur mu Bir daha buna dayanamam" kollarımı beline sararken yüzümü omzuna yerleştirip kokusunu çektim Bana gerçekten bir şans verildi mi Seninle bir geleceğim var mı bilmiyorum ama yanında kalmak için her şeyi yapacağım

Ateş Mirza doğrulup gözlerimin içine bakarken gözlerinde kayboldum Biz öylece kalakalırken "anneciğim" diye şakıyan ikizler girdi içeri Ateş Mirza kalkarken "neredeymiş annesinin kızları" diye kollarımı açtığımda ikisi de koşup yatağa zıplarken boynuma atladılar

Asel "Çok korktuk annecim Bizi bırakıp gideceksin sanıp birbirimize sarılıp ağladık" lafına Lilya "sen ağladın Ben gitmez demiştim zaten" diye cevap verdi Asel geri kalmazken "hadi oradan sende ağladın bir kerem" kavganın başlamasına çok az kalmıştı Kızları karşıma alırken "bende çok ağladım biliyor musunuz kızlar Benim için üzüldünüz diye bende çok üzüldüm O yüzden çabucak erken dönmek için tüm gücümü kullandım Şimdi anneye bir daha sarılın bakalım Gücüm fullensin" sözlerim kızları güldürürken tekrar sarıldılar

Uyanmam evde bayram havası estirirken mükemmel bir kahvaltı sofrası karşıladı beni "Bir daha mı uyusam acaba" diye sesli düşündüğümde Ateş Mirza'nın korkutucu bakışıyla karşılaşırken elimle ağzıma fermuarı çektim

Kahvaltıya başımda bekleyen Buse, Aslan ve Dağhan da katılırken "iyi ki uyandın Ahu Yoksa bu adam çekilmiyordu" diye şikayet ettiler Kahvaltının sonuna doğru Doğa gelirken şaşırmıştım Sorar gibi Doğa'ya bakarken "seni uzun zaman göremeyince kapıya gelmek zorunda kaldım Eşin durumu açıkladı Bugün de müjdeli haberi vererek davet etti" açıklaması ile uzanıp elini tutarken gözlerim ile Ateş Mirza' ya teşekkür ettim

Kahvaltı sonrasında kahvelerimizi içerken beyler çalışma odasına geçtiler Ateş Mirza benim yüzümden işlerden uzak kalmış gibiydi Buse "arkadaşlarımla görüşeceğim" diye çıktı Doğa kahvesini bende portakal suyumu yudumlarken Doğa "böyle bir aileye sahip olduğunu düşünmemiştim İkimiz de dipte gibi gözüküyorduk" sözlerine gülümseyerek cevap verdim "Bu hale gelebilmek için çok bedel ödedik biz Başıma anlatsam bile inanılmayacak olaylar geldi Ben bile çoğu zaman inanamıyorum" evren evren geziyordum resmen Ya da başka bir evrende şarkısına klip mi çekiyordum acaba

Doğa "hasta ziyareti kısa olur" diye ayaklandı "Bir gün hikayeni dinlemek isterim ama bugün yorulma" sözlerine ayağa kalktı Sarılarak ayrılırken en yakın zamanda dedik Doğa' yı yolcu ederken etrafta ki korumalar dikkatimi çekti Ateş Mirza da çalışma odasından çıkmadı Bu sorunla sonra uğraşmayı seçerek salona geçip kanepeye yayıldım Ateş Mirza ikizleri bana resim yapmalarını için odalarına göndermişti Yorulmamı istemiyordu

Günün geri kalanını sıkılarak ve Deniz ablanın şifadır diye ağzıma bir şeyler tıkması ile geçirdim Alt tarafı bir araba sayesinde uçmuştum Sanki ölümcül hastalığım var Yoksa bir hastalığım var da benden mi gizliyorlar Bir şey yapmayıp yalnız kalmak beni paranoyak bir hale getirdi

Oflayarak hava serin olduğu için üstüme bir şal alıp bahçeye çıktım Salıncaya oturup kararan havayı izlerken olanları düşürdüm Ailem benim yerime Ahu'yu seçerken Aras ise beni aldatmıştı Evlenme teklifi eden adamdan uzaklaşarak bambaşka biri olmuştu Eğer bana gelip dürüstçe söyleseydi yolundan çekilirdim Başta zor gelse de mutlu olduğu için onun yerine mutlu bile olurdum

Eğer bir gün Ateş Mirza beni seçmezse ne yapardım Peki Ahu olarak ne kadar kalma hakkım vardı Bir o evren bir bu evren dolaşırken buna da bir cevap veren olsaydı keşke Dizilerde ya da kitaplar bir falcı olur genelde Onu mu bulmam gerekiyor acaba

Ama ben ne kadar zamanım kaldığını bilmesem de korku ile beklemeyecek, burada kendime yeni bir hayat kuracaktım Kızları annesi ve Ateş Mirza'nın eşi olacaktım Ahu olmadığımı söylesem Ateş Mirza bana inanmazdı Onun gerçek eşi olamazdım belki ama onunla geçireceğim bir gün bile bana yeterdi Zamanı geldiğinde ondan ayrılıp sadece kızların annesi olabilirdim O yüzden ayaklarımın üzerinde durup gidecek yerimi, yolumu kendim bulmalıydım

Yanıma birinin oturduğunu fark ederken Ateş Mirza "ne düşünüyorsun böyle kara kara" diye sordu Ah keşke sana anlatıp çıkar beni bu girdaptan diyebilsem Ama o kadar çok korkuyorum ki bana arkanı dönmenden Gülümseyerek "bahçedeki korumaları bir araya toplasak çift kale maç yapılır mı diye düşünüyorum" kendi fikrime kendim inanırken bir anda ayağa kalktım

"Aslan ve Dağhan gitmedi değil mi" cevabını beklemeden bağırmaya başladım "Kızlarım Buse Aslan Dağhan hemen bahçeye" Ateş Mirza ne yaptığımı anlamazken Aslan ve Dağhan silahlarıyla çıktılar Beni görünce rahatlayıp Aslan "ne bağırıyorsun kızım Biz de bir şey oldu sandık" benim için telaşlanmasına sevinsem de "ne olacak Aslan her gün başımı belaya sokmuyorum Ayrıca bu evde dört yaşında iki kız var Yok et silahını" diye azarladım

Kızlarım koşarak gelirken eğilerek aynı boya geldim "Kızlarım maç yapmaya hazır mısınız" soruma Lilya "nasıl yani erkek mi olacağız" cevabını verdi Ayağa kalkarken "evet annecim erkek olacağız" Ateş Mirza'ya baktığımda saçmalama ifadesine omuz silktim

Buse' nin de bu fikre bayılması ile hızlıca kaleleri belirledim Korumaları çağırdım Takım belirlenirken Ateş Mirza beni kenara çekti "Ahu ne yapıyorsun Daha yataktan yeni kalktın" Gözlerimi devirirken "bugün Deniz ablanın yedirdiklerini görmeliydin Biraz spora ihtiyacım var Ayrıca koruma olayını çözdüm Ses çıkarmayıp beni korumalarına izin vermemi istiyorsan gol atma sonuçta rakip takımdayız" hızlıca yanından kaçarken gülüyordum

Maç kıran kırana devam ederken kızlarımın önünden topu alan korumaları dövdüm Böylece kızlarım rahatça topu tutabildiler Kızlar kolayca yorulup kenara çekilirken maç biz kurtlara kaldı Benim vazgeçmek gibi bir düşüncem yoktu Kaledeki korumanın çenem ile dikkatini dağıtıp golümü atarken sesler yükseldi

Top bende iken Ateş Mirza almaya mı çalışıyor, etraftaki erkeklerden mi koruyor belli değildi İkimiz didişirken Aslan'ın durup kenardan bizi izlediğini gördüm Ellerimi ne yapabilirim diye kaldırıp gülerken O da güldü

Maç benim baskımla 2-1 biterken hiç de fena değildim Ayağım yerine çenem çalışıyordu ama o kadar da olsun artık Bir iki adım zorlukla atarken salıncağa yığılmıştım Asya kızları götürmese onları yatağa bile götüremezdim

Ateş Mirza yanıma otururken "ne oldu şampiyon çabuk pes ettin" onu kötü bakışlarımdan birini atarken ayakta duramayan korumalarını gösterdim "Asıl sen korumalara bak Şimdiden uyarayım bunlarda iş yok ha Değiştir bence" koruma hakkındaki uyarıma aldırmazken "nasıl çözdün bakalım" diye sordu Ona doğru dönerken "Fransız hakim yüzünden değil mi O günkü araba da planlıydı" Ateş Mirza "o da nereden çıktı" diye inkar ederken "yapma Ateş Mirza Adam frene basmak yerine daha çok gaza bastı Alkollü ya da uyuşturucu kullanıyor olsa bile böyle olmaz"

Ateş Mirza'nın elini tutarken "bana anlat ki tehlikeyi bileyim Bana anlat ki Kızları da kendimi de koruyabileyim" Ateş Mirza elimi sıkarken "hem ben savunma kursları aldım Bu konuda iyiyimdir ha" diye güldüm

Ateş Mirza da benimle gülerken "Sayısız kişiyi korurken ailemin zarar görmesi, çok gülünç değil mi Sen zaten kızları korudun Bundan sonra benim sizi korumama izin vermen gerek Sen ben değil Biz olmamız lazım

Benimle biz olur musun"