Kızlar doğum gününü aile arasında evde kutlamaya karar verdik Kızlar da en yakın arkadaşlarını çağırdılar Doruk ve Karan baş konuğumuzdu tabi Onları görünce Ateş Mirza'yı durdurmam biraz zor oldu ama sakinleştirdim

Pastamızı kestikten sonra hediyeler verildi Kızlar Doruk ve Karan ile dans etmek istediklerinden ben Ateş Mirza'yı bahçeye sürüklüyordum

Ateş Mirza "neden dışarıya çıktık ki O bacağım kadar çocukların kızlarıma zarar vermeyeceği ne belli" söylenmelerine "merak etme meyve suyuna attıkları ilacı iyice erittiler" cevabını verdim Ateş Mirza öfke ile geri dönecekken "saçmalama Ateş Mirza bırak eğlensinler" ceketinin yakalarını tutarken "hem bana bir sürprizin olduğunu söylemiştin" sözlerim ile yumuşarken gülümsedi

Elimden tutarken bahçenin öbür tarafına doğru yürüdük Ben ondan gözümü alamazken nereye gittiğimizi önemsemiyordum bile Sonunda durduğunda karşıya baktım Bizim için mini bir piknik hazırlamıştı

Gülümseyerek yürümeye devam ederken Ateş Mirza yere koyduğu beyaz gül buketini alarak bana uzattı "Evlilik yıldönümü kutlamayacağımıza karar verdik ama ben yine de beyaz gülleri vermek istedim Yıllar sonra hafızanı kazanıp da beni suçlama diye" sözleri beni güldürürken uzanıp yanağına masum bir öpücük kondurdum

İkimizde ayakkabılarımızı çıkartarak yere oturduk Sepetin içinde bolca atıştırmalık ve sevdiğim kurabiyelerden vardı Bir şeyler atıştıktan sonra Ateş Mirza bacaklarıma kafasını koydu Ben arkamdaki ağaca yaslanarak saçlarını okşamaya başladım

Ateş Mirza "abim Buse ve ben birbirimize çok bağlı kardeşlerdik Tüm oyunlarımız, sırlarımız, annemin arkasından yaptığımız yaramazlıklarımız birdi Abim ve ben çok yaramaz olsak da sonradan aramızda katılan Buse hepimizi ezip geçmişti" bunu tahmin ederken güldüm

"Ama biz o iki yaramaz çocuk Buse'nin yaramazlıklarını örtmek için annemden az azar yemedik Kendimizi sıyırmayı çok iyi bilsek de Buse için hep teslim olduk Abimin tek hayali asker olmakken kısa bir süre sonra bunu gerçekleştirdi Bende tabi peşinden gittim Özel time katıldım Ama hep kendimi eksik hissettim

Özel bir göreve gittiğimde eksik parçamı buldum" başka kadından bahsedeceğini düşünerek gerilirken "ay ışığın da teras kadında üşümesine rağmen, titremesine rağmen direnen kadın tüm hayatımı ele geçirdi

Görev, askerliğim, hayatım o anda bitti Abimin acı haberi geldiğinde annem benden uzak kalmaya dayanamayacağını söyledi Bana ihtiyacı olan ailem ve ikizler vardı Bir anda her şeyi arkamda bırakarak sana geldim Bir aile olmak istedim

Zorlandım, düştüm, dizlerim yaralarla doldu ama şimdi deseler tekrar baştan yaşar mısın Yine evet derim Ailem için bu gelen güzel günlerimiz için evet derim Hiç bir şey emek vermeden olmuyor" Başını çevirip gözlerime bakarken "geçmişimiz için kendini suçladığını, acı çektiğini biliyorum Belki de bu yüzden hatırlayamıyorsun Açıkcası hatırlayıp hatırlamamanda benim için pek önemli değil Gerekirse tekrar tekrar seni aşık edebilirim Hangi tarihte evlendiğimiz, neler yaşadığımızın hiç bir önemi yok" uzanıp elimi tutarken "şuan el eleyiz ya hiç bir şeyin önemi yok"

Gülümseyerek yanağını okşarken ikimiz aynı anda "seni seviyorum" dedik Ateş Mirza yerinden doğrulup dudaklarıma yapışırken tüm düşüncelerim yok oldu

Arka planda Manga "Hadi beni yine sev Beni deli deli sev Beni yine yeni yeni yeniden sev" derken elini uzatarak beni dansa kaldırdı Çıplak ayaklarımı ayaklarının üstüne koyarken kahkahalar atarak dans ettik

Bu adamı çok seviyordum Tüm dengemi alt üst eden ama yine de tüm dengemi tekrar bulduran bu adamı çok seviyordum Onun için her şeye tüm evreni alt üst etmeme değerdi Onun dediği gibi zorlanmama, düşmeme, dizimdeki yaralara değerdi

....

Günler sonra Ateş Mirza bana bisiklet binmeyi öğretmeye karar verirken "ne gerek vardı ki Ne güzel önüne biniyordum" dediğimde bakışlarından pek de hoşlanmamıştım "Ateş Mirzacım ben bisiklete binmeyi biliyorum Sadece denge problemim var" dediğimde kendine güvenerek "onu da çözeceğiz güzelim Hadi bin" diyerek bisikleti gösterdi

İlk başlarda her şey normaldi Bağırışlarımı ve çığlıklarımı saymazsak tabi İkizlerde bana kahkahalar atarak bakarken öfke ile "Ateş Mirza kızların bisikletten korkmasına sebep olacaksın" tıslamama "her şey güzel olacak güzelim" cevabını verdi

Uzun bir zaman bana destek olmasıyla kullanırken "şimdi arkandaki demiri tutarak destek olacağım Ama panik yapma dibindeyim" dedi Tabi herkes o demirden sonra fark ettirmeden bırakacağını bilirdi Tüm bağırmalarıma rağmen "bak işte oluyor güzelim hiç korkma" diyerek beni bıraktı

İlk baş her şey normal gitse de bir anda Ahu ile binişimiz gözümün önüne geldi "Sorun yok Ahu ben çok iyi kullanıyorum biliyorsun" diyerek onu önüme oturtmuştum Son iyi anlaştığımız günlerden biriydi

Hızı giderek arttırırken adeta bir gösteri yapıyordum Yokuş aşağı hızla inerken işler istediğim gibi gitmemiş dengemi kaybederken bisikletle beraber sürüklenmiştik Ahu'yu koruyarak en çok yara alan ben olsam da bir daha bana güvenmemişti

Bunları düşünürken gözlerim buğulanmış, görüşümü kapatmıştı Titremelerimle dengem bozulurken gelen tümseğe hızlı bir giriş yaparak uçmuştum Kapaklandığım yerde öylece yatarken Ateş Mirza koşarak gelmiş üzerimdeki bisikleti almıştı

Ben, kaldırıp oturturken dolu dolu gözlerim titreyen çenem ile ona bakmıştım "Sana binemem demiştim" sözüm ile bir damla yaşım süzülmüştü Dizimde bir yaram, çenemde ve kolumda sürtmeden dolayı kanayan yaram vardı

Ateş Mirza yaralarıma bakıp gözyaşlarımı silerken "özür dilerim Ahu Bu kadar ciddi olacağını düşünmemiştim" ona acı bir gülümseme sunarken "o günden sonra kardeşim bana bir daha güvenmedi Onu koruyarak en çok yara alanın ben olmasına rağmen en çok o yara almış gibi davranmayı seçti O an yürüdüğümüz yollar ayrıldı Basit mi sence" soruma cevap veremezken kollarına alıp sarılmayı tercih etti Başımı omzuna koyarken gözlerimi kapattım

Ayrıldığımızda gözlerine bakarken "şu yaralarımı halledip kızlarla bisiklet turuna çıkalım olur mu Korkmuşlardır Bisikletten korkmalarını istemiyorum Beni bisikletine bindireceksin değil mi" soruma dalgacı bir gülüşle "önüme binmek mi istiyorsun, sen istersin de ben hayır der miyim" cevabı ile sert olmayacak bir şekilde koluna vurdum

Sonrasında ortada biz iki yanımızda kızlarımızla mini bir şehir turu yaptık Babamız bize dondurma aldı Güneşin batışını izleyerek yine meşhur hamburger patatesimizi yedik

Ben bir kez daha yaralarımı saran bu adama aşık oldum Bunun sonu olmadığını bilerek tekrar tekrar aşık olmak için bahanemin olmasına gerek olmadığını gördüm Ben ona sadece baksam bile tekrar tekrar aşık olabilirdim