Ateş Mirza ve evdekilerin üzerime düşmeleriyle kısa zamanda iyileşirken, odamdaki camdan dışarıya bakıyordum Aslında buradaki hayatın bana göreydi Gözümün önünde deniz, kocaman bahçe, mutlu insanların yaşadığı sakin bir şehir Ahu burada kesin boğulmuştur Nasıl böyle bir hayatı seçmişti acaba Bu evi gördüğünde neler hissetmişti

Sabah erkenden kalkarken kollarımı sıvadım Deniz abla ve Asya'yı zorla mutfaktan kovarken işe koyuldum Güzelce masayı donattım Çocuklar için mini gülen yüzlü omletler yaptım Kızarttığım sigara böreklerinden bir kaç tane aşırırken bunu hak ettin sen dedim Kızlara süt kendime portakal suyu Ateş Mirza içinde kahve koydum

Kızları uyandırmak için merdivenleri çıkarken adeta sekiyordum Odaya sessizce girip kızların yanına gittiğimde "uyanma vakti uykucular" bağırıp onları gıdıklamaya başladım Kahkahalarımız evi sararken, kahvaltıyı gördüklerinde gözleri büyüdü

Ateş Mirza da geldiğinde kapıda bir duraksa da yerine yerleşti Kinayeli bir şekilde "günaydın" dedim Bıyık altından gülüyordum da Kızlar keyifle omletlerini yerlerken bende portakal suyumu içtim Ateş Mirza çaktırmadan masayı silip süpürürken göz göze geldik "Sen yemiyor musun" sorusuna "hazırlarken atıştırdım" cevabını verdim

Kızların yemesine yardımcı olurken kısa sürede masada hiç bir şey kalmadı Ateş Mirza işe gitmek yerine çalışma odasına geçerken bende ikizlere "bahçede oyun oynayalım mı" diye sordum Lilya gözlerimin içine bakarken "çıkabilir miyiz ki" diye yutkundu Yanağını okşarken "tabi ki çıkabiliriz bir tanem Ayrıca bu ev sizin Bana söylediğiniz sürece bir çok şeyi yapabiliriz" diye açıkladım Bu onları heveslendirirken "bahçe bahçe" diye bağırıyorlardı

Sonunda kendimizi bahçeye attığımızda birbirimizi kovaladık Yatıp yuvarlandık Sözde onlar parkta oynasın diye çıkmıştık ama en son ikizler beni sallıyordu Çığlık çığlığa kaydırak sırası savaşı yaptık

O kadar özlemiştim ki çocuk olmayı En son neye güldüğümü, koştuğumu, anın tadını çıkardığımı hatırlamıyordum Tek derdim kendime seçtiğim kalıba uymaktı Aslında şuan ben ikizlere değil, ikizler bana iyi geliyordu

Burada sıkışıp kaldığıma göre biraz tadını çıkartabilirdim

Salıncakta oturup ikizleri izlerken Ateş Mirza geldi Göz göze geldiğimizde "ne o beni sallamaya mı geldin" burnumu havaya kaldırırken kızlar "salla salla" diye bağırmaya başladılar Ateş Mirza "bende odamın camından bakarken bunu düşünüyordum" arkama geçerken "sen istersin de sallamam mı karıcığım" kinayeli ses tonu sinirimi bozsa da "daha hızlı daha hızlı" diyordum

Saatler sonra Ateş Mirza'nın uyarılarıyla bahçeden uzaklaşırken ikizlerden çok ben ağlıyordum Ateş Mirza bizi dondurma ile kandırırken "birden bire üç çocuğum oldu Ne şahane" diye söylendi Ona kötü bakışlarımdan birini atarken çilek ve limonlu dondurmamı yiyordum

Akşam yemeği olarak çocuk menüsü köfte patatesi tercih ettik İkizler bahçede fazla fazla koşturdukları için odalarına geçtiler Bende salonda kanepede bağdaş kurup otururken dinlenmeye çalışıyordum İki çocuğun olması gerçekten zorluyordu

Ateş Mirza karşı kanepeye otururken "kendini fazla yoruyorsun" yorumunda bulundu Yasladığım kafamı kaldırıp ona bakarken "daha kazanın izleri duruyor Korkunç bir kaçırılma yaşadın Dinlenmen gereken zamanda ikizlerin peşinde koşuyorsun" diye ekledi Aslında vücudumda bir sorun yoktu Sadece fazlasıyla morluk ve ezikler vardı Yüzüm daha normale dönmemişti Bir kaç geceyi kabus görerek geçirmiştim Gülümseyerek "ben iyiyim Sadece morluklarım var Onlar da zamanla geçecektir Hem onlarla oynuyorum bahanesiyle ben oynuyorum"

Ateş Mirza gülerken "ne olduğunu anlayamıyorum Ahu Birden bire anne olmaya mı karar verdin Bu da yeni bir oyun mu Kendine oyun arkadaşı olarak kızları mı seçtin Ben neyse ama kızları etkilemeni istemiyorum" sözleri ile bende ciddileştim Eğer Ahu geri gelirse çocukların tekrar eskiye dönmesini istemiyordum "Eğer bir gün senin tanıdığın kişiye dönersem benim hayatımı garantiye alıp boşan olur mu Bunun için bir kağıt bile imzalarım istersen İkizlerin tekrar başına dönmesini istemiyorum"

Ateş Mirza bana anlamayan gözlerle bakarken "bak" dedim "Senin olduğun kadar benimde kafam karışık Dört yıldır neler yaşadık bilmiyorum Ne beni senin tanıdığın kişiye çevirdi bilmiyorum Kendimi bile tanıyamıyorum Her duyduğum yeni bilgi beni hayrete düşürüyor" başımı eğerken sesim titriyordu "Kendimden korkuyorum Mirza Duyacaklarımdan korkuyorum Seni nasıl inandırabilirim bilmiyorum ama gerçekten bir oyun değil" derin bir nefes almaya çalıştım

"Ben kendimce hatalarımı düzeltmeye çalışıyorum Benim ailem sevgi dolu bir aileydi Her çocuk böyle bir aileyi hak eder İkizler çok yalnız Benden korkuyorlar Sadece birbirlerine güveniyorlar Bu canımı yakıyor Küçücük kalplerin benim için hissettikleri beni üzüyor Seni katmıyorum bile Kalbinde bana karşı olan nefretin" sana ihtiyacım var Ateş Mirza Burada kendim olarak olamasam da o arabada kaza yapmadan önce pişman olduğumu biliyorum Çaresizce seni istiyorum

♫ "Ben sadece insanım.....Düştüğümde kanarım" ♫

Gözlerimden yaşlar düşerken Ateş Mirza kalkarak yanıma gelip oturdu Ellerimi tutarken "yıllardır bunları demeni bekliyorum Yıllardır o terasta ilk görüşte aşık olduğum kızı arıyorum Beni terk ettiğin, beni unuttuğun bir kazanın bunu sağlaması ne kadar acı Ne olur Ahu bu bir oyun olmasın Bu sefer olmaz Bu sefer bununla başa çıkamam"

Ateş Mirza'nın sözleri kalbimi sızlattı Bir dakika ne demişti o Terasta aşık olduğum kız mı E ama bu bendim Burada neler dönüyordu

Saatler sonra Ateş Mirza'nın ellerini bırakırken, kızlara bakmak için odalarına geçtim Kızlar yatmak yerine ellerinde hediye paketiyle oturuyorlardı "Neler oluyor bakalım burada" diye sorduğum da Asel paketi uzatarak "sana hediyemiz" cevabını verdi

"Hım" diyerek merakla açtım İçinden üzerlerinde aynı desenli olan bir pijama takımı çıktı "Ya bunu nasıl ve neden aldınız bakalım" sorduğumda "kıyafetleri denerken oradaki abladan rica ettik Sen bize bir çok hediye verdin Biz de sana vermek istedik" sözleri ile gözlerim doldu "Sizin çok canınızı yaktım mı" sorduğumda ikisi de gelip sarıldı

Lilya "anneler çocuklarını sever Bizi sevmiyorsan kötü bir şey yaptık diye düşündük" gözümden bir damla yaş süzüldü "Siz hata ya da kötü bir şey yapmadınız Hatalı olan bendim Size nasıl sevgimi göstereceğimi bilemedim Ama sizi çok seviyorum çocuklar Umarım büyüdüğünüzde sadece bu anı hatırlarsınız" Ahu'nun onların kalplerinde bir travmaya sebep olmasını istemiyordum

Kızlarla pijama partisi vermek istediğimizde bunları giyeceğimiz üzerine sözleştik Onlar liseye giderken böyle bir gece yapabilir miydik Ben onların büyüyüşleri izleyebilecek miydim Kızlar benimle uyumak isterlerken yan tarafıma yattılar Onlar birbirlerine sarılırken, bende onlara sarıldım Huzurla gözlerimi kapatırken güzel rüyalar görmeyi diledim

Ateş Mirza kızlara bakmak için odaya geldiğinde Ahu'ya sarılarak uyuduğunu gördü Bu manzara onu gülümsetirken üstlerini örttü Ahu'nun yüzüne düşen saçını kenara çekerken, yüzünü inceledi "Seninle ne yapacağım ben"