Aynada kendime bakarken uykusuz geçen bir gecenin izlerini görüyordum Saatler sonra kapının önünden kalkabilirken, yatağıma geçerek cenin pozisyonunda yattım Ağlamalarım sabaha kadar devam ederken her gözümü kapatışımda olanları görüyordum Zorlukla bir iki saat uyuyabilmiştim Şimdi ise gözlerim şiş, kan çanağına dönmüş, göz altlarım mordu

Kızlara bir şey belli etmemem gerekiyordu Makyaj ile en azından beyaz yüzümü canlandırırken, aşağıya inmek için odadan çıktım Benimle aynı anda Ateş Mirza da odadan çıkarken yüzüne bakmadan hızlı adımlarla uzaklaştım

Mutfağa indiğimde kızların çoktan yerini aldıklarını gördüm Kızlar beni görünce koşarak annecim derlerken eğilip kollarımı açarak sarılmalarını bekledim Vurgulu bir tonda "kızlarım" derken kocaman sarıldım

Kahvaltı boyunca tabağımdakilerle oynarken zorlukla bir iki yudum portakal suyundan içebildim Masa da tek konuşan kızlardı Kreşte olanları hevesle anlatıyorlardı Asel' in "annecim" seslenişi ile kafamı kaldırırken "aquarium gidebilir miyiz" gözlerinden hevesini anlasam da o gün yaşananları hatırladığı için çekindiğini görebiliyordum Ben cevap verecekken Ateş Mirza önce davranarak "oraya belli bir süre gitmenizi istemiyorum" sözü ile kızların yüzü düşmüştü

Onların bu haline kıyamazken "eğer elimi bırakmayacağınıza söz verirseniz güvenli şekilde gitmemiz için bir yol düşüneceğim" demem ile kızlar yerinden hızla kalkarak "söz söz" bağırışları ile sarıldılar

Onların bu haline gülerken "o sütler bitecek ama Benim biraz işim var Şimdi doğru yerlerinize" ikizler söylenseler de yerlerine geçip sütlerini içmeye başladılar Bende portakal suyumu alarak odama geçmek için ayaklandım

Merdivene geldiğimde arkamdan Ateş Mirza "hiç bir şey yemedin Ayrıca bu aquarium meselesini ilk biz konuşmalıydık" Arkamı dönerken "gerçek olmadığım için onları korumayacağımı da düşünmüyorsun herhalde" sözlerim onu gererken "merak etme herkesin içinin rahat etmesi için bir çözüm bulacağım Ayrıca orada canı yanan bendim Kızların orayı bu şekilde hatırlamasını, anıları arasında bunun kalmasını istemiyorum Onlar için acıyı mutluluğa dönüştüreceğim" Ateş Mirza'nın cevabını dinlemeden merdivenler çıkarak odama geçtim

Kapıyı kapatıp sırtımı kapıyı yaslarken derin bir nefes aldım İlk olarak telefonumu alıp Aslan'ı aradım Bizim için güvenilir iki kişiyi ayarlamasını ve Ateş Mirza'ya bunu kendinin söylemesini rica ettim Beni anlamasa da peki dedi En azından güvende olduğumuzu bilmeli idi Gelen kişilerden anlık resimlerimizi ona yollamasını rica edecektim

Dün yapamadığım not alma işini şimdi yaparak gideceğim adresleri yazdım Bugün bir iki mekana bakıp, kredi işini çözmek istiyordum Siparişleri de hazırladıktan sonra üstümü değiştirerek odadan çıktım

Kızların odasına geldiğim de evcilik oynadıklarını gördüm Beni görünce koşarak yanıma geldiler Eğilip "kızlar benim şimdi küçük bir işim var Onu hallettikten sonra sizi almaya geleceğim hazırlanıp bekleyin olur mu" Lilya itiraz ederek "niye şimdi gitmiyoruz" sorusuna "daha çok erken güzelim Bir iki ufak iş sizi fazla bekletmeyeceğim" Lilya pek ikna olmasa da kabul etti

Merdivenlerden indiğimde Ateş Mirza'nın salonda olduğunu gördüm "Nereye Ahu" seslenmesine "dışarı" basit cevabını verdiğimde yanıma gelip önüme geçti "Sence de konuşmamız gerekmiyor mu" sorusuna "hangi konuda" dediğimde "yapma Ahu Yok saymak bir çözüm değil"

Haklıydı Kızlar için vereceği cevabı biliyordum ama sevişmemizi konuşmak istemiyordum Saatime bakarken "neler diyebileceğini tahmin ediyorum Kızlara bir sözüm var Hemen çıkmalıyım Hem biraz uzak kalmak ikimize de iyi gelir" yanından geçip giderken kime kızgın olduğumu bilmiyordum Ama bu savaşta canı yanan ben olacaktım

İlk olarak mekanları gezmeyi tercih ederken yol üstünde ki kargo şirketine siparişleri bıraktım Neredeyse her gün uğradığım için artık beni tanıyorlardı da Üç mekan gezdikten sonra hem aradığımı bulamamış olmaktan hem de mesafelerin uzak olmasından yorulmuştum Geriye son bir mekan kalmıştı Taksiden inip mekana baktığımda işte bu dedim

Denizin karşısında iki katlı bir dükkandı Geniş ferah ve güneş ışığı alıyordu Üst katı büro yapmak için oldukça uygundu Sahibi de ile içeriyi gezdiğimde resmen gözümde canlanıyordu Karşılıklı iyi bir pazarlıktan sonra kiralamak için anlaşmış bir kapora bile bırakmıştım Sözleşme hazırlandıktan sonra imzalayacaktık

Gönül rahatlığı ile bankaya geçtiğimde ismimin sayesinde benimle hemen ilgilenmişlerdi "Ben bir kredi çekmek istiyorum En fazla ne kadar alabilirim ve taksitleri nelerdir Bunu öğrenmek istiyorum" sözlerime temsilci sanki bu bir banka soygunu demişim gibi bakıyordu

Temsilci kendini toparlarken "kusura bakmayın Ahu hanım Bankamızın sahibi sizsiniz Kredi istemeniz beni şaşırttı" haklı olması beni gülümsetirken "sahip olduğum bu parada benim pek katkım yok Ateş Mirza sayesinde sahibim Şimdi ise kendi işimi kendi çabamla kurmak, neler yapabileceğimi görmek istiyorum" temsilci anlayışla gülümserken kredi hakkında bilgi verdi En uygununu seçtikten sonra hesabımda olan paraya inanamıyordum Büyük bir borcun altına girmiştim İnşallah başarabilirdim

Eve geçerken yarın yapmam gerekenlerin notunu alıyordum Hatta bir iki telefon görüşmesi bile yaptım Sonunda eve vardığımda kızlar hevesle beni bahçede bekliyorlardı Ellerimi uzatmamla hemen tuttular Aynı taksiye binerek sonunda aquariuma doğru gitmeye başladık

Kızların gerginliğini almak için aquarium hakkında neler bildiklerini soruyor, konudan konuya atlıyordum Sonunda geldiğimizde yavaşça indik Yine karşıdan karşıya geçmemiz gereken yerdeydik Kızlar elimi daha sıkı tutarken olanları hatırladıklarını biliyordum

Eğilerek karşıdan karşıya geçme kuralını sordum Artık geriye değil ileri bakma zamanı kızlarım Bizi çok büyük bir eğlence bekliyor diyerek rahatlattım Yanımıza Aslan'ın gönderdiği iki güvenlikten sorumlu gencin gelmesi ve onların yardımı ile karşıya geçtik

Gençlerden birine kızların resmini çekip Ateş Mirza' ya göndermesini rica ettim Kızların ne kadar mutlu olduğunu görmeliydi İçeriye geçtiğimizde kızlar büyülenmiş gibiydi Dikkatle etraflarını inceliyor sayısız soru soruyorlardı

Saatler geçmesine rağmen kızlardaki enerji bitmemiş, her yeri keşif etmiştik Kızları uzaktan izlerken bir anda belime birinin sarılması gerildim Tanıdık koku burnuma dolarken kızlar "baba" bağırışları ile yanımıza koştular

Ateş Mirza belimdeki elini çekmezken "nasıl gidiyor eğleniyor musunuz" sorusuna kızlar ikisi birden "evet" diye bağırdı "Peki acıktık mı" sorusuna aynı cevabı alırken "peki pizzaya ne dersiniz" demesiyle kızlar yerinde zıplamaya başladılar

Asel benim elimi, Lilya Ateş Mirza'nın elinden tutarken, Ateş Mirza'nın belimdeki elinden kurtulmaya çalışsam da pek başarılı olamadım "Gelmeyeceğini söylemiştin" Ateş Mirza kulağıma yaklaşırken "fotoğraflarda çok tatlı gözüküyordunuz Yanınızda olmak istedim" diye fısıldadı Yakınlığı titrememe sebep olurken beni mümkünmüş gibi kendine daha fazla yaklaştırdı

Aquariumdan çıktığımızda kızlar balon diye tutturunca kapının önündeki baloncunun yanına gittik Asel unicorn tercih ederken, Lilya lol istemişti Balonlara bakarken çocukluğum gözümün önüne geldi Ben balonlara bayılırdım O zamanlar böyle şekilli balonlar olmasa da babam ya kırmızı ya da kalpli balon alırdı Elimden kaçmasın diye öyle sıkı tutardım ki parmaklarım sızlardı

Ailem sadece anılarımda kalmıştı Gözlerim dolarken Ateş Mirza ile göz göze geldik Gözlerimi ondan kaçırırken kendimi toparlamaya çalıştım Sonunda pizzacıya geldiğimizde kızlar babalarına gördüklerinden bahsederken yer yer canlandırmaya başladılar

Ben ise masadan çok uzaktaydım Onlar ile görüşebilecek miydim Ateş Mirza' yı seçerken onlardan vazgeçmiş mi olmuştum Peki ya Ateş Mirza o beni görecek miydi Kalbimin peşinden giderken doğru mu yapıyordum

Elimi saran elle düşüncelerimden sıyrılırken Ateş Mirza pizzayı göstererek "sabah da bir şey yemedin Ye lütfen" gülümsemeye çalışarak elimi çektim Zorlukla iki dilim yedikten sonra kızların karınlarının doyması ile yerimizden kalktık

Ateş Mirza'nın arabasına doluşup eve giderken zorunlu bir iki kelimeden başka konuşmamıştım Sabah ki neşem yerini hüzne bırakmıştı Kendi ayaklarımın üzerinde durmak istememin en büyük sebebi bir gün buradan ayrılmam gerektiği idi Gidecek yerim yoktu Onları seçmiş olsam bile Ben ne Sipahi ne kızların annesi idim Hiç bir zaman Ateş Mirza' nın kalbinden emin olamayacaktım Hem kardeşimin kocası olduğunu bilirken nasıl karısı olabilirdim ki

Eve geldiğimizde arabadan inerken kızlar bahçeden bağırmaya başladılar Telaşla yanlarına gittiğimde "anneciğim bak" diyerek balkonumu gösterdiler Balkonumun demirlerine bağlanmış sayısız kalpli balon vardı

Bu beni gülümsetirken aynı zamanda gözlerimin de dolmasına sebep olmuştu Ateş Mirza elini belime koyup beni kendine çekerken "balonları çok sevdiğini söylemiştin" dedi Hızlıca ona doğru dönerken göz göze gelmemiz ile gözlerindeki samimiyeti ve sevgiyi gördüm İşte bu an neden Ateş Mirza'yı seçme nedenimdi

Her zaman olduğu gibi beni görmüştü Beni ve benim mutluluğumu önemsemişti Aras ile dört yıl evli kalmama rağmen göremediğim ilgiyi, hassasiyeti bana gösteren Ateş Mirza'ydı

Başkalarının gözünde hata, yanlış gibi gözükse de ben seçimimden memnundum Bana ne getirirse getirsin ben bu sefer pişman olmayacaktım Çünkü buna değerdi Bana getireceği tüm sonuçlara değerdi