Ilgaz ile o günden sonra aramızda isimsiz, sözsüz bir ilişki başladı Hislerimiz ile sevgiliydik Ama iş bunu ortaya çıkarmaya gelince çok acemiydik Ama o kadar güzeldik ki bir arada olduktan sonra gerisinin bir önemi de yoktu

Hayatım o kadar hızlı ve karışıktı ki vize sınavlarımın geldiğini bile fark edememiştim Bu bölümün son dönem sınavlarıydı Hazırlıklı olsam da gerilmeden edemiyordum Öbür yandan tüm karışıklığa rağmen dikey geçiş sınavım için hazırlanıyordum Günün belli saatini ona ayırmışken gerekirse uykumsan vazgeçip planımı bozmuyordum

Sınav haftam yine klasik Ilgaz ile çalışmalarımla geçerken delirecek duruma geldiğimde ya Batu ile uğraşma saati ya da Balımdan takviye pasta saati düzenliyordum Saçlarım birbirine girmiş uykusuzluktan göz altlarım çökmüşken sınav dönemimi atlatıyorum Son sınavdan sonra uyumadan önce aynada dağılmış halime bakarken tabi ki Ilgaz seni sevemez diye kendimi azarlamadan da bırakmıyorum

Sınavların bitmesiyle şimdilik rahatlamıştım Okula dönerken düzenim de yavaş yavaş normale dönmüştü Öbür yandan Ilgaz'ın ilgilendiği çok önemli herkesin takip ettiği bir tecavüz davası vardı Karşı taraf çok güçlü olup üç erkeğin yargılandığı davanın son ve önemli duruşması yarındı Bende destek için gitmeyi planlıyordum Keşke benim derslerimde olduğu gibi ona yardımcı olabilseydim Ama sadece bilgisayara notları geçirmeyi sağlayabiliyordum Bu dava bu zamana kadar not aldıklarımdan en çok ilgilendiğim davaydı

Ilgaz'a kendine gelmesi için kahve yaparken ayna da kendimi inceliyordum Uyguladığım diyet ve spor iyice incelmemi sağlarken, kendim için bir şeyler yapıyor olabilmek beni motive ve mutlu etmişti Artık giydiğim her kıyafeti yakıştırırken, iddialı kıyafetlere bile geçmiştim Ilgaz ile aramdaki farkı kapatmak için yaşımdan büyük kıyafetler giymek istesem de bazen içimdeki sese engel oluyordum

Bu akşam bir kaç çeviri belgesi için kendime de kahve yaparken Ilgaz'a destek olabilmek için laptobumu alarak çalışma odasına geçtim Sehpasına yayıldığımda bana gülümserken kendimizi işlerimize verdik Belgeleri bitirip yorgunlukla arkama yaslanırken Ilgaz'ı izlemeye başladım Kendini o kadar çok evraklara vermişti ki fark etmedi Bende doya doya aklıma kazırcasına izledim onu

Sabah yine yatağımda uyanırken uyuya kaldığımı fark ettim Uyanma zamanım tam yerinde olurken hemen kalkıp hazırlandım Bu güne özel destek amaçlı pembe bir elbise seçmiştim Doğal bir makyaj ve dalgalı saçlarla hızlıca evden çıktım

Davanın görüleceği yeri bilmesem de kolayca öğrenebileceğimi düşünüyordum Adliyeye gelip Ilgaz'ın iş arkadaşlarını gördüğümde rahatlamıştım Onlar da destek için gelmişlerdi Yanlarına gittiğimde şaşkınlık ve mutlulukla beni karşıladılar Onlar beni çoktan aralarına kabul ederken onlara daha çok vakit ayırmayı aklıma not ettim

Davanın başlamasıyla salona geçerken herkesin destek amaçlı siyah giydiğini kadınların ağırlıkta olduğunu fark ettim Başladıktan sonra büyük bir sessizlik olurken Ilgaz ile göz göze geldik Destek vermek istercesine gözlerimi kapatıp açarken yarım bir gülümseme yakaladım

Dava tansiyonu yüksek geçerken bir Ilgaz'a bir de karşı tarafın avukatına bakarken maçta gibiydik Sonunda Ilgaz'ın şaşırtmacalı soruları ve güçlü kanıtları sayesinde kazanırken büyük bir rahatlama yaşadık Dışarıda basından büyük ilgi görürken uzaktan izleyip bana gelmesini bekledim

Sonunda herkesi arkasında bırakarak bana geldiğinde kocaman sarıldım Onu tebrik ettikten sonra bir kahve içmelik vaktimiz olduğu için sahil kenarına gittik Akşam hep beraber yemek vardı

Gözümü denizden alıp Ilgaz'a dönerek "seni ilk defa bu kadar çok konuşurken gördüm biliyor musun" diye gülümsedim Ilgaz kafasını sallarken "söylediklerime bir hayat bağlı olduğu için son nefesime kadar konuşurum" kollarımı masaya koyup Ilgaz'a yaklaşırken "demek ki o yüzden evde konuşacak enerjin kalmıyor" dediğimde "hadi oradan" diyerek gülerek arkasına yaslandı

Ben o gülüşte öylece asılı kalırken dakikalar saatler geçse de pek umurumda değildi Telefonumuz çalarken kalkmamız gerektiğini bilsek de oyalandık Kalktığımızda ellerimiz birleşti Bu sefer kimseye rol yapmamız gerekmiyordu ama bu o kadar doğru geliyordu ki

Karşıdan karşıya geçecekken bir direk ellerimizi ayırırken karşıya bakıyorum Gördüğüme inanamazken gözlerimi kırpıştırsam da görüntü kkaybolmuyrdu Sonunda onunla göz göze geldiğimde çekinmeden gözlerimin içine bakarken gözleri parlıyor yüzünde iğrenç gülümsemelerinden biri beliriyor

Güç almak istercesine can havliyle uzanıp Ilgaz'ın kolunu tutuyorum Işığın yanması ile yanındaki kadının elini tutarak bana doğru gelmeye başlıyor Garipliğimi fark etmeyen Ilgaz hareket etmemem ile bana dönüyor Artık yüzüm ne halde ise garipliği fark ediyor Gözlerimi takip ederek karşısına baktığında tanımadığı için anlam veremiyor

Gözümden bir damla yaş süzülürken fısıltı şeklinde amca diyorum Sesimin çıktığından bile emin değilim ama Ilgaz'ın gerilmesiyle beni duyduğunu biliyorum

Amcamın yanındaki kıza bakarken küçük amcamın kızı olduğunu anlıyorum Daha yeni on sekize girmiş olması lazım Amcam her zaman söylediği gibi kardeşlerinden birinin kızını alıyor Yanımdan geçip giderken iğrenç nefesini bana hissettirmekten vazgeçmiyor tabi ki

Bu hareketi korunmak istercesine Ilgaz'a sığınmama sebep oldu Omzuna başımı yaslarken hala gergindi Beni sarıp sarmalasa da amcama öldürecek gibi baktığına emindim

Ilgaz bana sıkı sarılırken "titriyorsun güzelim Gitti o Hem ben yanındayken sana bir şey yapması mümkün değil" Belli bir süre öylece kalırken kendimi toparladığımda geri çekildim Ilgaz endişeli bir şekilde bana bakıyordu

Yüzüme uzanıp yaşlarımı sildikten sonra "bu böyle olmaz Ada Adam elini kolunu sallayarak dolaşıyor Senin karşına çıkıp yüzüne bakarak gülüp dalga geçiyor resmen Şikayetçi olmalıyız"

Başımı hayır anlamında sallarken "sana söyledim Kanıtım yok Bunu ispatlamam mümkün değil Ona yine bir şey olmazken dikkati çekmekten başka bir işe yaramaz Zaten yanında başka biri var Benimle uğraşmaz Bende sadece ömrümün sonuna kadar karşılaşmak istemiyorum"

Ilgaz bu düşünceme katılmasa da sesini çıkarmadı Benim daha iyi olduğuma ikna olduktan sonra el ele eve doğru yürümeye başladık Ilgaz akşamki planı iptal edelim dese de kabul etmedim Onun hayatımı etkilemesine izin vermeyecektim

Restoranta geldiğimizde odak nokta Ilgaz idi Ilgaz benim karşımda olduğundan ciddi bir tavır takınırken konuyu ustalıkla değiştirdi Ben yediğim lezzetli yemeğin tadını çıkartırken diğerlerinin anlattığı hikayeleri dinliyordum

Sonunda Oğuz'un da Esra'yı tavladığı anlaşılırken, ateşin bacayı sardığında belli oluyordu Ahmet bey bana dönerek "e Ada kızım buradaki herkes avukatlığı seçmiş belli Sen de okulunu bitirdiğinde asistan olarak aramıza katılmak ister misin" diye sorduğunda herkesin gözü bana dönmüştü

"Okulum bittikten sonra halkla ilişkiler bölümüne geçerek eğitimimi tamamlamak istiyorum Sonrasında akademik kariyerime devam etmek akademisyen olmak istiyorum Aynı zamanda okulum biter bitmez vakıfta ders vermeyi planlıyorum" Ahmet bey taktirle bakarken "Kapımız sana her zaman açık" konuyu tatlıya bağladı Sözlerini "on sene önce ofisi açtığımda sizlerle karşılaşacağımı nereden bilebilirdim ki ailemiz gittikçe büyürken bundan büyük bir mutluluk duyuyorum İyi ki bir araya gelmişiz" duygulanarak tamamladı

Gece bitip eve geldiğimizde ikimiz de odalarımıza çekildik Yorgunluktan ölerek yatağa uzanırken Ilgaz'ın kitaplığından aldığım kitabı inceliyordum İçinden bir fotoğraf düşerken dizilerde ya da kitaplarda bunun iyiye işaret olmadığını bilirken canımın yanacağını şimdiden hissetmiştim

Ters düşen fotoğrafı çevirirken Ilgaz'ın sarmaş dolaş bir kadınla mutluluktan ölürken bir resimdi bu Ayrıca parmaklarında yüzük de vardı Boğazıma bir yumru otururken Ilgaz ne kadar gülerse gülsün benim yanımda böyle içten gülmediğini görürken yanındaki kadın su gibi güzeldi Bacakları benim boyum kadarken manken gibiydi Benim onun yerini doldurmamı geç yanından bile geçemezdim Gözümden bir damla yaş düşerken kalbimi teselli etmeye çalıştım

Hem belki bir açıklama duyarım ya da fotoğrafı ister diye Ilgaz'ın odasına gittim Kapıyı çalıp içeriye girerken Ilgaz bu saatte gitmeme şaşırarak bir şey mi oldu diye bakındı Elimdeki fotoğrafı uzattım "Aldığım kitabın içinden düştü Belki arıyorsundur diye getirmek istedim" Ilgaz fotoğrafı gördüğünde gerilirken çekmeceye öylece attı "Aramıyordum" diye kestirip atarken odama geçtim

Biz bu kadar mıydık

Sabah uyandığımda gece olanlardan dolayı çoktan depresyona girdiğimi biliyordum Bunalım kahvaltısı için Batu'ya geçtim Normal de Ayça'nın etrafında pervane iken vardiyalarının uymaması sayesinde beyefendi bizi görüyordu Fotoğrafla ilgili ikimizde bir sonuca varamazken bunalıma girerek ekmeğimize şokellayı boca ettik Pişman değildim

Bu beni kesmezken çikolatalı pasta yemek için Balım'ın yanına geçtim Balım benim aksime ışıldarken dertlerimi dökmek yerine onu dinlemeyi tercih ettim

Selim ile Balım'ın hayatında her şey çok yolunda gidiyordu Balım bahar gelini olmak isterken ev ve eşya bakılmaya başlanmıştı bile

Balım geçen gece Selim'in onlara gelişini anlattığında gülmeden edememiştik Aile ile tanışma yemeği olarak adlandırılması bile komikti Selim onlarla büyümüştü

Fırat amca Selim'i terletmek istercesine hiç tanımıyormuş gibi sorular sormuş, hatta oğlumuz ne iş yapar bile demişti Fırat amca dünden bir damada hevesliymiş ama neyse

Selim ve Balım hem kötü günleri unutmak hem de rahatlamak için iki günlük tatile çıkacaklardı Uzun uzun ne yapabileceklerini ve kıyafet kararlaştırmasını konuştuk

Balım uzun zamandır bu kadar mutlu olduğu için sorunlarımdan bahsetmeden yanından ayrıldım

Boynu bükükler gibi işe döndükten sonra kimseye tek kelime etmedim Bunalım şarkılarımı çaldırttım Tepsiyi daha da sert ve hızlı çevirerek herkesi korkuttum

İş çıkışı Ilgaz beni almaya gelirken elini uzatmasıyla her şeyi unutarak tekrar tuttum Belli bir süre yürüdükten sonra parkın içinden geçerken Ilgaz bir anda durdu Bana dönerek "dün gece ki davranışım için Özür dilerim Ada" ben önemli değil dercesine kafamı sallarken "o fotoğraftaki kişi yıllar önce hayatımdan büyük bir yara açarak çıkıp gitti Şuan bunu konuşmaya hazır değilim Ama bir gün bunu sana anlatmayı çok isterim" dediğinde çektiği acıyı kalbimde hissederken o bir günü bekleyeceğimi biliyordum Ilgaz devam ederek "bundan daha önemli olan ise o fotoğrafı gördüğümde aslında senin o fotoğraftan çok daha fazlası olduğun Ada Biz seninle çok farklı bir şekilde bir araya geldik Bu zamana kadar bir çok şeyi atlatıp yol arkadaşlığı yaptık Ama bu yol arkadaşlığa o kadar çok alıştım ki Ada Artık sensiz yaşayamam" cümleler ağzından hızlıca dökülürken durup derin bir nefes aldı Ben ise çoktan nefes almayı unutmuştum

Kendini toparladıktan sonra "Ben ben hep seviyorum dediklerimi kayıp¹11 ettiğim için hiç söyleyemedim Hislerimi hep içime gömdüm Sen söylediğinde donup kaldım, tek kelime edemedim O andan sonra pişman olmadığım bir dakikam bile yoktu Bunu söylememi en çok hak eden, en çok hissettiren sensin Ada

Ben seni seviyorum Ada Ben seni çok seviyorum"