29. Bölüm

Attığım can yakıcı çığlıklar yalvarmalardan sonra artık sesim bile çıkmıyordu Son hatırladığım "yapma dokunma" dediğimdi Onda bile sesim çıktı mı emin değilim Sonrası parça parça hatırladıklarım sadece

Büyük bir gürültü ile kapı kırıldı Gözlerimi aralamaya çalıştığımda Selim'i gördüm Hayal olduğuna emin olduğum için aldırmasam da en azından hayali yaşamak istedim Hayatım bitmişti zaten Sedat'ı üstümden alarak yumruklarıyla öldürecekken elinden aldılar Sonrasında göz göze geldik Koşarak bana sarıldı Hayalimde bile öyle çok utanıyordum ki

Ceketini çıkartarak bana giydirdi Bana kimsenin dokunmasına izin vermeyerek kucağına aldı Hayalimizde eşikten böyle geçecekken şimdi pis bir depodan yaşadıklarımızın ağırlığı ile çıkıyorduk Kapıdan çıktıktan sonra ben daha fazla dayanamayarak kendimden geçtim Selim beni zorlukla tutarken kafam omzundan düşerken elim yan tarafa düşmüştü

Uyandığımda bembeyaz bir tavan karşıladı beni Yavaş yavaş kendime gelirken etrafıma bakarak hastaneye getirildiğimi anladım Parça parça hatırladıklarımın gerçeklik payı vardı demek ki Sedat ne kadar ileriye gidebilmişti acaba Üstüme baktığımda parçalanan gelinliğimin yerini kıyafetlerim almıştı

Belli bir süre sonra Selim girdi içeriye "güzelim kendine geldin mi" diyerek yanıma gelerek oturdu Saçlarımı okşayarak "doktor her şeyin yolunda olduğunu söyledi Sadece güçsüz düşmüşsün Serum bitince çıkabiliriz" tek söylediği buydu Sanki sıradan bir bayılma yaşamışım gibi olayın üstünü örtmek istiyordu Karşımdaki Selim olmasına rağmen tedirgindim Sadece onu dinliyor tek kelime etmek istemiyordum

Selim hızını kesmeden devam etti "Toparlanman için şehir dışında bulduğumuzu söyledik Evde bir bayram havası var Herkes seni bekliyor" dediğinde doktor beni kurtarmıştı Doktor delice o pisliğin ne kadar ileri gittiğini sormak istiyordum Ama ne yaparsam yapayım sesim çıkmıyordu Boynumda morluklar olduğuna emindim ama vücuduma bakamamıştım Doktor ile göz göze gelirken halimden anlamış olacak ki Selim'i dışarıya çıkardı

"Balım hanım galiba özel konuşmak istediniz" diye soru sorar bir ifade takındı Ben başımı evet diye sallarken doktor devam etti "Selim bey olaydan biraz bahsetti Vücudunuzda karşı koymadan dolayı bir kaç morluk var Boynunuzda da aynı şekilde Zorlama olmuş ama her hangi bir ilişki bulgusuna rastlamadık İçiniz rahat olabilir Tam zamanında kurtarılmışsınız" Doktorun söyledikleriyle rahatlarken doktor "ama yaşanılan çok ağır O yüzden destek almanızı tavsiye ederim Geçmiş olsun" diyerek odadan çıktı

Selim ise kapıda volta atıyordu Doktorun çıkmasıyla hemen yanına gitti Çaresizce "konuşmuyor" dedi Doktor, Selim'in haline üzülürken "Bakın Selim bey yaşananlar çok zor Balım hanım hala şokta Büyük ihtimal yaşananlara tepki olarak sesi çıkmıyor Ben destek almasını kendisine de tavsiye ettim Önümüzdeki günler biraz zor geçecek Gözünüzü üstünden ayırmayın lütfen Sürekli yanınızda olduğunuzu destek olduğunuzu hissetsin Ne yaparsa yapsın anlayışlı olmak zorundayız Geçmiş olsun" diyerek kara kara düşünen bir Selim bırakarak gitti

Serumun bitmesiyle hastaneden çıkarken aynaya bakmayı ihmal etmedim Saçım hafif bir topuz yapılmış, yüzümdeki makyaj temizlenmişti Boğazıma sarılmış şal vardı Bunlar Selim'in ince düşüncesiydi Kim bilir ne halde gelmiştim buraya

Hastaneden çıkıp Selim'in arabasına geçtik Selim hep iyi ve güzel şeylerden bahsediyordu Ama benim içim kırık döküktü Camdan bakmakla yetinirken eve geçtik Kapıdan girer girmez herkes koşarak sarıldı İlgi beni boğsa da dayanmaya çalıştım Herkesin yüzünden yorgun olduğu belli oluyordu

Selim sanırım durumdan haberdar etmişti Herkes seferber oluyordu ama kimse halimi ya da neden konuşmadığımı sorgulamıyordu Önüme çeşit çeşit yemekler sıcak içecekler dizilmişti ama ben hiç birini istemiyordum Sadece yalnız kalmak istiyordum Tüm bu yaşananlar çok hızlı ve yorucu olmuştu Selim zaten benden gözünü alamazken kolunu tutarak eline duş diye parmağımla yazdım Bu temas bile beni çok gererken cevap bekledim Selim başını sallayarak beni kalabalıktan kurtardı İyi olduğumu görenler daha sonra uğramak üzere ayrıldı

Odama geçerken nefes alabilmiştim Selim beni kendine çevirirken "kalabalık bunalttı değil mi Ben ikna etmeye çalıştım ama herkes çok merak ettiği için engel olamadım Ada sana banyo için bir şeyler ayarlayacaktı içeride olmalı Ben seni burada bekleyeceğim Fazla bekletme olur mu" derken kafa sallayarak içeri geçtim

Hiç gücüm olmamasına rağmen o pisliğin izlerinden kurtulmak istiyordum Üzerime çıkartıp olan morluklara baktım Gözümden yaşlar düşerken hem kendimden iğreniyor hem de utanıyordum Duşun altına geçip tüm pisliklerin akıp gittiğini hayal ederken bununla yetinmeyip lifi köpükledikten sonra derilerimi söküp atmak istercesine sürterek temizledim Her yerim kıpkırmızı olup ve yanmaya başladıktan sonra durulanarak çıktım

Bornozumu giydiğimde duşun altında devam ettiğim ağlamam daha da şiddetlenirken bornozumla yere çöktüm Gelinliğim düğünüm hayatım bitmişti artık Yaşananları nasıl silebilir ya da unutabilirdim ki Ben kendimden iğrenirken Selim ile nasıl devam edebilirdim

Belli bir süre sonra kapı çaldı "Güzelim sence de biraz uzun sürmedi mi" diye soran Selim'in sesi duyuldu Sesim zaten çıkmazken ayağa kalkacak bile gücüm kalmamıştı Bu sefer Selim'in endişe dolu sesi gelirken "giriyorum güzelim bak daha fazla bekleyemeyeceğim" diyerek yavaşça kapıyı araladı Halimi gördüğünde kısa bir şok geçirirken hemen yanıma geldi "Balım ne yapıyorsun burada Ben sen rahat rahat yıkan diye bırakırken sen ağlıyor muydun Hem boynunun hali ne böyle kıpkırmızı olmuş Kendine ne yaptın böyle Balım" diyerek beni kucaklayarak yatağıma oturttu

Yavaşça üstümü değiştirdi Saçımı kuruttu Kızaran yerlerime krem sürerek rahatlattı Çorbayı zorla içererek beni yatağa yatırdı Yorgunluktan gözlerimi açık tutamıyordum zaten Üstümü örterek saçlarımı öptü Ben uyuyunca kadar başımda bekledi

Ilgaz ile eve geçerken ikimizden de tek kelime çıkmıyordu Balım bulunmuştu ama bitmişti Onu nasıl toparlayacaktık, nasıl unutturabilirdik ki olanları Sedat polislerden kaçarken uçurumdan düşüp ölmüştü Ölmesine üzülemesem bile bir insan öylece yok olup gitmişti Ilgaz Balım'ın avukatı olacakken ortada dava kalmamıştı Sonra ki günler Ayça ile bir araya gelerek Balım'ı kısa süreli de olsa görmeye gittik Yaptığımız tüm planlar elimizde patlarken boşluğa bakan bir Balımdan başka bir şey elde edemedik

Rüyamda daha doğrusu kabusumda sürekli Sedat vardı Kabus bana yaklaşıp saldırmasıyla son bulurken sürekli başa sarıyordu Selim'in seslenmesi ile zorlukla uyanırken gözümden yaşlar düşerek Selim sarıldım "geçti güzelim geçti Güvendesin yanımdasın" diyerek sakinleştirmeye çalıştı Kendime yavaş yavaş gelip etrafıma baktığımda kendi evimizde yatak odamızda olduğumuzu gördüm

Selim ile göz göze gelirken neyi sorduğumu anlamıştı bile "Biz nikahımızı önceden yaparak evlendik biliyorsun Zaten senden ayrı olmaya dayanamıyordum Bu dönemi birlikte atlatalım istedim Hem kalabalıktan uzak kalmış olursun Ama annen ve babanla her gün görüntülü konuşmalıyız" diyerek gülümsedi

Hayallerimin diğer parçası olan eve bu şekilde gelmek hem üzüp hem de tedirgin etse de Selim'i daha fazla üzmek istemedim Tekrar yatarken Selim de yanıma yatarak kollarına aldı Saçlarımı okşayarak uyumamı bekledi

Günler standart bir şekilde ilerlemeye başladı Selim beni zorla kaldırıyor Çocuk gibi ilgileniyordu Zorla kahvaltı sürekli bir aktivite, gelen gidenlerde aynı şekilde ama ben sadece yalnız kalmak ve boş boş tavana bakmak istiyorum

Selim sabırla aynı rutine devam ederken gece kabuslarımda devam ediyordu Sıçrayarak kalkışımı Selim yorgun olduğu için duymazken bunaldığım için balkona çıkarak hava almaya çalıştım Arkamdan kapı kapanıp kitlenirken ilk baş aldırmasam da üşümeye başlamıştım Tam ne yapacağımı düşünürken Selim gittiğimi sanarak ortalığı ayağa kaldırmıştı

Ben kendimi toparlayamazsam o delirecekti kesin Sonunda göz göze geldiğimizde koşarak kapıyı açıp sarıldı "Bu saatte burada ne işin var güzelim" diyerek sarıldı "Buz gibi olmuşsun hadi içeriye girelim" derken bir yandan beni ısıtmaya çalışıyor öbür yandan benimle yürüyordu Beraber yatağa geçerken sarılarak uyuduk

Yine Selim'in planıyla salonda film izlerken ben sadece boş boş bakıyordum Selim belli bir süre sonra dayanamayarak filmi kapattı Ben hala boş boş bakarken Selim önüme gelip çöktü "neden böyle yapıyorsun güzelim Anlayışlı yaklaşmaya çalışıyorum, seni anlamaya çalışıyorum ama bana hiç yardımcı olmuyorsun Yaralarını sarmama izin vermiyorsun Tamam konuşmak istemiyor olabilirsin ama yazma yoluyla bile tek kelime etmiyorsun Balım Lütfen beni de gör artık Bende perişanım Seni koruyamadığım için bunların olmasına engel olamadığım için her gün içim içimi yerken kavruluyorum Seninle hayalimiz böyle miydi Şuan üstünde benim polarım var Ama bunu yıllardır hayal ettiğimi mutluluktan öldüğümü söyleyemiyorum bile Lütfen Balım

Bana bir yol göster"