30. Bölüm

Selim söylediklerinden sonra çalışma odasına geçerek beni yalnız bırakmıştı Bende söylediklerin ağırlığıyla zorluklar kalkarken camdaki yansımama bakarak düşüncelere daldım Ben de yaptığımın bana yakışmadığını Selim'in elini tutamadığımı biliyordum Ama kendimi büyük bir çıkmazda hissediyordum Tek başımaydım Ne gidecek yolum ne de tutunacağım bir kişi vardı Yaşadıklarımdan kimi sorumlu tutabilirdim ya da yaşadıklarımı silmesini kimden isteyebilirdim ki Tek istediğim kendimi bir odaya kapatıp bir daha çıkmamaktı

Düşüncelerim birbiri ile yarışırken öbür yanda Selim vardı Yıllardır beni bekliyordu Onun aşkıyla kalbim ezilirken gözlerimden yaşlar düşmeye başladı Ne yapacaktım Ne yapmalıydım Yavaş adımlarla Selim'in çalışma odasına gittim Kapıdan girdiğimde Selim de benim gibi camın önündeydi Bana döndüğünde yüzünden şaşkınlığı belli oluyordu Gözyaşlarımı gördüğünde içi acımıştı biliyorum Ona doğru giderek tam önünde durdum

Başım öne düşerken "çok utanıyorum Selim" diyebildim Selim gelmemin ardından konuşmamla donup kalmıştı "Aylardır hayalini kurduğum gelinlik hayallerimle beraber paramparça oldu Sen bana dokunurken hiç mi iğrenmeyeceksin İleri gidememiş olsa da izleri hala duruyor Bu olanlar hiç mi aklına gelmeyecek" Selim sabırla dinledikten sonra başımı kaldırıp yaşlarımı sildi "Tek düşündüğün bu mu kendi hislerinden yaşadıklarından önce benim ne düşündüğümü mü dert ediyorsun"

Parmaklarıyla burun kemerini sıkarken ciddileşti "Neden sen utanıyorsun hem de hiç bir suçun yokken ayrıca başına bundan çok kötü bir olayda gelse ben arkamı dönüp gidecek biri miyim Sen benim kalbimi tuttuğun sürece nereye gidebilirim ki Nasıl giderim Ben sendeki tüm izleri tüm yaraları sevgimle kapatıp, silecek adamım Senden utanmam, iğrenmem nasıl mümkün olabilir" Elleriyle yüzümü tutup bana doğru eğilirken gözlerimin içine bakarak "Sen benim Balımım Dokunmaya kıyamadığım, üstüne titrediğim kalbim Ben senin elini tuttum Buradan dönüş yok" diyerek alnımı alnına yasladı Belli bir süre öylece kaldık

Sıradan yoğun bir günün sonunda Ilgaz'ın evindeydik Artık tuttuğum evi kapatsam mı diye düşünmeye başlamıştım Ilgaz'ın evinden çok nadir çıkıyordum Eşyalarımın çoğu buradaydı Bu evde kendime yeni bir oda yapmak yerine Ilgaz'ın odasına el koymayı tercih etmiştim Ilgaz sadece temel eşyaları seçmiş olsa da bayılmış ve değiştirmemiştim Sadece bir kaç gerekli eşya alarak sade bir ev yapmıştık

Ilgaz yine ilk baş benimle ilgilenip şımarttıktan sonra dosyalarına gömülmüştü İkimize kahve yapıp ona verdikten sonra karşındaki kanepeye yerleşmiş Ilgaz'ı izlemeye başlamıştım Ilgaz başını kaldırdığında göz göze gelmemizle gülümsedi "ne o bana ne kadar aşık olduğunu mu düşünüyordun" diye sordu Başımı kaldırırken "hayır sana niye aşık olduğumu düşünüyorum hihihi" dediğimde far gören tavşan gibi kalakalmıştı İçimdeki kötülük damarları kabarırken keyiflenmiştim

Ilgaz'ı dosyalarıyla baş başa bırakırken uzun süre sosyal medyada paylaşılan keyifli dans videoları izledim Aralarından bir tanesini seçerek kulaklığı takıp ayna karşısında aynılarını yaparak hem eğlenmiş hem de enerjimi atmıştım

Dansım bittiğinde Ilgaz ile göz göze gelirken "şovun bittiyse dışarıda yemek yiyelim mi" diye sordu Hemen hazırlanıyorum derken bağırarak şarkı söylemeye devam ettim keşke sesim de güzel olsaydı

El ele evden çıkarken kısa zamanda kordona gelmiştik Alışveriş merkezinde gezdikten sonra deniz kenarında oturmuştuk Deniz benim sırdaşım en iyi arkadaşımdı Çocukken babamdan kaçarken, okulda ergen krizlerine girerken, üniversite sonuçlarına bakarken, kaçtığımda, evsiz kaldığımda, Ilgaz ile sorunlar yaşadığımızda yanımdaydı Uzun süre bakıp gözlerimle dertleştikten sonra gözümden bir damla yaş düştü

Canım yanmıyordu Bir derdim yoktu Sadece Balım ile beraber zor günler yaşamıştık Ama her şey çok zincirleme gitmişti Düşen damlayı çaktırmadan silmeye çalışsam da dalgalanan ruh halimi gören Ilgaz ile göz göze geldim Anlayışla yanıma gelirken yaşımı silerek beni kollarına aldı "Seni çok seviyorum güzelim" diyerek arkasına yaslandı Biz duygusallığımız ve düşüncelerimizle denize bakarken yemeklerimiz gelmişti

Ilgaz bebek gibi ara ara beni beslerken yemek sonrasında bol çikolatalı pasta sipariş etmişti Neredeyse depresyonun kollarına kendimi atıp Batu ile depresyon gecesi yapacaktım Pasta moralimi yükseltirken Ilgaz'ın aşkına tutunarak ayağa kalktım

O gece ki konuşmadan sonra Balım konuşmaya devam ederek Selim in ona yardımcı olmasına izin vermişti Kabusları ve içine kapandığı anlar olsa da hemen destek almaya başlamış, bir şey düşünmemek için yüzlerce poğaça ve pasta yapmıştı Yaptıkları mutfağa sığmazken bir kısmı pastaneye götürülmüş diğer kısmı dağıtılmıştı

Selim Balım'ı yalnız bırakmamak için işlerini evden yürütmüş, gitmesi gerektiğinde Balım'ı da yanına almıştı Hatta toplantılara bile beraber girmişlerdi Arada pastaneye geçerek sosyal hesabını da bırakmamıştı Bir kez ilgiyi kaybederse bir daha toparlanamazdı Ayça ve çalışanlar pastaneyi çekip çevirirken aldığı hızla bir iki pasta yaparak çıkmış, bazen evden göndermişti

Bu süreci yarışmadan kazandığı ödül yurt dışındaki kursu da alarak farklı boyuta taşımışlardı Selim'in de toplantı ve anlaşmalarının olacağı döneme getirerek beraber gitmişlerdi Herkesi ve olayların yaşandığı yeri arkalarında bırakarak yeni bir başlangıç yapmışlardı Balım'ın yaraları Selim'in sevgisi ile sarıp sarmalaması, sonucunda yavaş yavaş yok olmuştu Selim ise bıkmadan usanmadan tekrar tekrar baştan sevmişti

İlk birliktelikleri çok zor olmuştu Selim gerilirken Balım kendini çok zor hazırlamıştı Selim sanki ilişkiye yeni başlamışlar gibi adım adım Balım'ı hazırlamıştı

Yağmurdan ıslanarak eve geldikleri bir gece Selim Balım ile göz göze geldi Bu gece çok farklı olacağını hissetmişti Balım'a bir adım attığında Balım refleks olarak bir adım geri gitti Selim anlayışla bir adım daha gelirken dokunmaya kıyamadığı Balım'ın omzunu titreyen elleriyle tutup okşadı Yavaş yavaş Balım'a yaklaşarak şefkatli bir öpücük bıraktı Balım'ı kokutmak istemezken tekrar yaklaşarak bu sefer yakıcı bir öpücük bıraktı Öpücükler ateşi yükseltirken birbirlerini keşfe başladılar Balım'ı yine zorlamadan yavaş yavaş anlayışla ilerledi Tüm hatırlamak istemediği dokunuşları yok ederken yüzlerce kere sevdiğini söyledi Balım'ın da teslim olmasıyla doruklara çıkarken tüm kötü izleri yok ettiler

Dönüş zamanları yaklaşırken Selim düğün için de hazırlanıyordu Balım'ın hayalindeki gelinlikten fazlasını vermek isterken burada da bembeyaz bir elbise giydirerek çekim yapılmasını sağlamıştı Yavaş yavaş Balım'ı beyaz ve masumluğuyla barıştırırken kötü izleri siliyordu Çünkü yapmazsa gelinliği gördüğünde en başa dönme ihtimalleri vardı

Bu zamana kadar birlikte yaşamamış sevgililer birbirlerine alışmaya çalışıyorlardı Onlar artık evlilerdi Balım yemekler konusunda da kendini geliştirmeye çalışırken Selim tşörtü ile mutfakta çalışan kadına bayılarak aklını kaybetmekten geri kalamıyordu

Gündüz tüm koşuşturmaları yaşarken geceleri tekrar tekrar birbirlerini keşif ediyorlardı Selim evlilikleri istedikleri gibi başlayamasalar da yaşadıkları hayattan çok mutluydu Balım artık yanında gözünün önünde ve kollarındaydı Daha ne isteyebilirdi ki

Gün ve gün Balım'ı hayata bağlarken kendine tekrar tekrar aşık ediyordu Sonunda yurtdışı macerası biterken Balım evini ve ailesini çok özlemişti

Uçaktan indiklerinde apar topar lüks bir otele yerleşirken Balım anlam veremese de Selim bir sürü bahane bulmuştu Odasına geçip duş aldıktan sonra çıktığında bembeyaz bir gelinlik karşılamıştı Gözleri dolarken Selim arkasından gelerek sarılmıştı

"Bu hayatta bize verilen en büyük rollerden biri tekrar tekrar başlamamız Ama biz her seferde birbirimize gelmeyi başardık Şimdi ise sevgilim seninle tekrar yepyeni bir başlangıç yapalım Seni gerçekten beyazlar içinde görmeyi çok istiyorum Giy ve bana gel Seni bekliyor olacağım"