Cansel yavaş yavaş uyanırken ilk baş nerede olduğunu anlamadı Karşısına baktığında Cesur u gördü Hayal mi gerçek mi diye bakarken "Cesur senin burada ne işin var Yarın buluşmayacak mıydık" diyerek toparlanmaya çalıştı Cesur Cansel in uyku mahmuru hallerini bile severken "evet yarın buluşacaktık Geçerken ışığı gördüm Bakmak istedim Ayrıca kapıyı bile kilitlemeden burada ne yaptığını sorabilir miyim" Cansel Cesur un karşısına gelirken "kızlar çıkarken kilitledi sanıyordum Burası güvenilir bir muhit Bir şey olmaz" Cesur cevapla daha da sinirlenirken "senin dünyadaki insanlardan ve olan kötülüklerden haberin yok herhalde" diyebildi Cansel çizimleri toparlarken "doğru haberim yok Ben sadece iyilik kısmıyla ilgileniyorum Cesurcuğum" diyerek gülümsedi

Cesur inanamayarak kafa sallarken "yemek yedin mi sen" Cansel gözünün önünde günden güne daha da zayıflıyordu sanki Programına baktığında kendisinden daha yoğun olduğunu görüyordu hep Sanki holding gurubunu yönetiyordu "Yiyecek fırsatı bulamamıştım daha" Cesur Cansel in kolunu tutarken "hadi o zaman gidiyoruz artık" diyerek Cansel i de alarak çıktı

Sahil kenarına bir köfte ekmek tezgahına geldiler Cansel ortama bayılırken "Cesur bey böyle yerlere gelir miymiş" diye takılmadan geçemedi Cesur "burası sabaha kadar açık olmasıyla meşhurdur Yıllardır gelirim buraya" derken küçük masalardan birine geçtiler Cansel denizi içini çektikten sonra "ee Cesur bey beni ve ailemi tanıyorsun artık Sizde kendinizden bahsetmek ister misiniz Daha böyle kaç mekan biliyorsunuz" bu arada köfte ekmekler gelmiş Cansel aldığı ilk ısırıkla bayılmıştı

Cesur da büyük bir parça aldıktan sonra "sıradan bir adamım işte Zamanımın çoğu işte geçiyor Tek başıma yaşıyorum Bir kaç yakın arkadaşım var sadece Arada kafa dağıtmak için buluşuyoruz" Cansel dikkatle dinlerken "annemi küçükken kaybettim demiştin Annesiz büyümek çok zor olmuş olmalı Ben annemin olmadığını düşüncesine bile katlanamazdım Sen bide büyümüşsün

Yaşayacağımız evi kullanmadığına göre nerede yaşıyorsun" Cesur çocukluğunu annesinin ağlama krizleri ve sinir krizlerini düşündü Ne kadar zor ve acımasız zamanlardı "Şirkette kendime ait bir odam var Orada kalıyorum Bir ev ve düzen kurmak bana hep zor geldi ve erteledim" ekmekler bitip kahveler gelirken birbirlerine bir kaç soru daha sordular

Zaman geçtikçe birlikte daha rahat konuşabilirken Cansel bu evlilik bitse de iki arkadaş olarak kalabileceklerini düşündü Ama karşıdan boşanmış bir çift olarak görünürken yürütmeleri zor olurdu Cesur Cansel i eve bırakırken Cansel gece için teşekkür ederek indi Cesur eve girdiğini gördükten sonra yalnız dünyasına geri döndü

Cansel eve girdiğinde Alpaslan ve Yaprak ın bahçede onu beklediğini gördü "Hayırdır bir problem mi var" diyerek koltuğa çöktü Yaprak "problem yok ama seninle yanı sizinle konuşmak istediklerim var" derken ikisi de dikkatle dinlemeye başladı Yaprak Cansel e bakarken "Geçen gün geleceğim hakkında konuşmuştuk ve bana düşünmem gerektiğini söylemiştin Bende artık yardım almak istediğime karar verdim" Cansel in yüzünü büyük bir gülümseme kaplarken "buna gerçekten çok sevindim canım" dedi

Yaprak konuşmaya devam etti "Ama ailemle olanları ilk size anlatmak istiyorum Yabancı birinden önce size Çünkü artık kabuslarımla başa çıkamıyorum Ne kadar normal bir hayatım olsun diye uğraşsam da Alpaslan ın elinden tutmak istesem de yakamı bırakmıyor" Yaprak derin bir nefes alarak devam etti "Ben sevgi dolu mutlu bir ailede doğdum Babam annem ile bana çok düşkündü Benimle oyunlar oynarken annem ile yeni sevgili olmuşlar gibi ilgilenir şımartırdı Babam anneme çok aşıktı Hep ilk görüşte vurulduğundan bahseder annemi utandırırdı Hep onlara imrenerek baktım Ama ben on yaşıma geldiğimde amcamın oğlu üniversite sınavına girmek için yanımıza geldi Bir sene bizde sınavlara hazırlanacak, dershaneye gidecekti Ben yıllardır isteyip sahip olamadığım kardeşim olacağı için mutluydum Hem de abim olacaktı Daha ne isterdim ki

Ben Kerem abi diye peşinde koşarken kısa zaman sonra bakışlarında ve yaklaşımında farklılıklar olduğunu fark ettim Belirli bir zaman sonra uyurken odama gelip beni izlemeye daha sonrasında da dokunmaya başladı Sürekli güzel olduğumdan bahsediyordu Geceleri korkudan uyuyamaz olmuştum Aklım yaptıklarının ne olduğuna ermeye başlayınca kendimi korumak için odamın kapısını kilitlemeye başladım Odamın kapısında zorlayıp sürekli önünde dolaşıp açmam için tehditlere başladı Bunun bir oyun olduğunu, onu sinirlendirirsem anneme zarar vereceğini söyledi

Ben korkudan ölürken evdeki değişimimi annem ve babam fark etmeye başladı İçime kapanmıştım Konuşmuyor, gülmüyor, oyun oynamıyor, sadece kapkara resimler çiziyordum Annem beni takibe alırken kısa zaman da sorunu çözdü Çözdü ama buna babamı inandıramadı Bu da büyük kavgalara sebep oldu Annem öyle ya da böyle Kerem i evden uzaklaştırdı Ama bu babamla arasına uçurumlar girmesine sebep oldu Annem babamın davranışı karşısında uzun süre kendine gelemedi Bir daha da eskisi gibi hiç olmadı Hiç gözleri parlayarak gülümsediğini görmedim Bu durum sadece kendimi daha fazla suçlamama sebep oldu

Daha sonrasında da babam buradan uzaklaşalım Toparlanalım diye bir tatil planı ile geldi tatil için giderken kaza oldu zaten" Yaprak cümlesini zorlukla bitirirken gözlerinden yaşlar düşüyordu İlk defa bunları sesli dile getirmişti Yıllardır yaşamak zorunda bıraktığı yük sırtından yavaşça kayıp gitmişti Cansel de Alpaslan da duyduklarına inanamazken Cansel kalkıp Yaprak a sarıldı Ayrılıp elini tutarken "bize bunları anlatabildiğin bu adımı atabildiğin için çok teşekkür ederim Şimdi yaran tekrar açıldı ama bu sefer onu hep beraber saracağız bir tanem Hem de öyle bir saracağız ki bir daha hiç kanamayacak" diyerek çifti yalnız bırakmak için ayrıldı

Alpaslan duyduklarının ağırlığıyla koltuğa çökerken düşüncelerini toparlamaya başladı Kim küçücük bir kıza göz koyardı ki Nasıl bu kadar midesiz olabilirsin ki Yaprak koltuktan kalkarak denizi izlemeye başladı Alpaslan ın duyduklarıyla vereceği tepkiden çok korkuyordu Ya hakkındaki tüm duyguları, düşüncesi değişirse o zaman ne yapardı

Alpaslan kendini toparlayarak kalktı Yaprak ın yanına giderek kendine çevirdi İlk gözleri ile sevdi onu Gözleri ile kapattı yaralarını Biraz daha yaklaşınca Yaprak bir adım geriye gitti Alpaslan bu adımı görmezden gelerek bir adım daha gidip kollarından sanki kırılacak bi⁶r çiçekmiş gibi nazikçe tuttu "Seni öyle çok öyle çok seveceğim ki Yaprak geçmişte ki yaralarının hepsi kapanacak Seni öyle çok seveceğim ki bu zamana kadar hissettiğin boşluk öyle güzel dolacak ki Nefes alamayacaksın diyerek dudaklarına sarıp sarmalayan bir öpücük bıraktı" Yaprak işte dedi işte şimdi tamamlandım diye düşündü

Cansel odasında Yaprak ın anlattıklarını düşünürken geçirdikleri zamanları düşündü Kazadan sonra kendini odasına hayatına kapatışını Cansel bunu kazanın travması zannederken aslında çok daha fazlası varmış Yaprak ın ne kadar güçlü olduğunu aslında şimdi daha net görebiliyordu Attığı adımla yarınının çok daha farklı olacağını biliyordu

Cansel uyanır uyanmaz Yaprak ın bir randevu ayarlayıp seke seke aşağıya indi Aylin sultan kahvaltı sofrasını donatmıştı yine Arkasından gidip kocaman sarıldı "Sultanım döktürmüş gene" Aylin hanım gülerken "hadi oradan deli kız" derken Alpaslan görüldü "O benim sultanım Lütfen bırakır mısın ikiz" diyerek didişmeye başladılar Aylin hanım ikizleri kovalarken "siz hiç büyümeyecek misiniz" diyerek sözde şikayet etti

Cansel atölye ye geçip gelinliğin son rötuşlarını yaparak Ahu ya teslim etti Hemen hazırlık başladı Cansel eve gerçekten artık burasının kendi evi olacağını hatta burada bir aile kuracağını düşünürken bir yandan da bu ailenin ne kadar da yalan olduğunu düşünmeden edemedi

Eve gittiğinde eşyaların çoktan geldiğini gördü Hızlı adımlarla ilerlerken Cesur Cansel i fark etti Yine mini elbiselerinden birini giymişti Bu kızın normal bir elbisesi yok herhalde Hem de onca adamın arasına geleceğini bile bile bu giyilir mi Yanından bir adım bile ayırmamalıydı

Cansel "eşyalar gelmiş diye gülümserken" Cesur un gözlerinden ateş çıkıyordu İçinden geldi geldi ama seni çıkan kolilerden birine koyup hapis etmeme çok az kaldı diye geçirdi