Cansel ve Cesur birbirlerine bakarak öylece kalırken ilk defa evde yalnız kaldıklarını artık bu hayatı gerçekten paylaştıklarını fark ettiler İlk konuşan Cansel oldu "Ben bir duş alıp üzerime değiştirsem iyi olacak Sonra kahve içeriz olur mu" Cesur kafasını sallayarak onaylarken Cansel içeriye geçti

Ama çok büyük bir problem vardı Gelinliği nasıl çıkartacaktı Sadece fermuar olsa bir şekilde çıkartırdı ama asistanı Ahu enişteme hediye diye fermuarın içine bir sıra düğme eklemişti Kardeşi Peri de boş durmamış enişteme hediye diye fermuarın açılacağı yere kırk düğüm atmıştı Hayır yani düşünce güzel gerçekten evlenseydi o da böyle yapardı ama şuan bu hediyeler kendisine oluyordu resmen Zorlukla duvağını çıkartıp saçlarını açtıktan sonra mecbur Cesur un yanına gitti Cesur duşunu almış üstüne spor bir şeyler giymiş camın önünde oturuyordu

Cansel i tekrar gelinlikle görmesiyle ona doğru döndü Merakla" bir problem mi var" diye sordu Cansel "aslında evet büyük bir problem var" diyerek arkasını dönüp geri döndü "Asistanım Ahu ve Peri sözde sana hediye deyip düğme ve düğüm eklediler Bende kesip çıkarmak istemiyorum Tuhaf bir istek olacak biliyorum ama yardım etmen mümkün mü" diye sordu Durumu anlayan Cesur çoktan ayaklanmıştı zaten "Kesip çıkartmak olur mu hiç Gelinliğin bu senin şimdi hallederiz Ama camın önünden uzaklaşalım biraz" diyerek iç kısma geçtiler

Cesur yavaş yavaş düğüm ve düğmeleri açarken Cansel için dakikalar saatlere dönüştü sanki Bir ara bilerek yaptığını bile düşünmeye başlamıştı Cesur ise her düğme de Cansel in tenini keşfederken kendinden geçmişti Bu evlilik beklediğinden çok kendini zorlayacaktı Sonunda düğmeler bittiğinde Cansel in sırtı tamamen açılmıştı Cesur öpüp koklamamak için kendini zor tutarken Cansel ise Cesur un sırtında nefes alış verişleriyle kendinden geçmişti Cesur boğuk bir ses tonuyla bittiğini söylerken Cansel hemen ortadan kaybolmuştu Hemen odasını gidip kapıyı kapatıp sırtını kapıya yaslarken kalbini tutuyordu Bu evlilik kalbe zarar olacaktı

Sıcak bir duş Cansel i kendine getirirken yaptığı kahvelerle Cesur un yanına gitti Cesur Cansel i ilk defa makyajsız görürken onun doğal halini daha çok sevmişti Üstüne giydiği incecik takımla bir başka güzeldi

Uzun bir balayı tatili yerine bir iki günlük kaçmayı uygun görmüşlerdi Soranlara iş yoğunluğu denilecekti ki işleri son zamanlarda boşladıkları için yoğunda olacaklardı Dışarıyı izleyerek kahvelerini bitirdiklerinde iyi geceler diyerek ikisi de odalarına geçip yorgunlukla hemen uyuyakaldılar

Çok erken uyanmasalar da buna aldırmadan yola çıktılar Yolda sandviç alınırken ilçelerden birine gidildi Araba yolculuğu kısa sürse de Cansel in yerinde duramayan şarkı söyleyip dağıtan halleriyle keyifli bir hal almıştı

Cansel arabadan indiğinde gördüğü manzaraya bayılmıştı Hemen otellerine yerleştiler Herhangi bir haberin çıkması olasılığına karşı aynı odada kalacaklardı Bu onları gerse de şimdilik düşünmemeye çalıştılar Güzel bir kahvaltıdan sonra mecburen el ele gezmeye başladılar İlk durakları antik kent idi

Antik Kent, Antik tiyatro, Ters villa, Su altı müzesi ve Milli park ile gezilerini sonlandırdılar Yorulsalar bile şikayet etmeden el ele tüm ilçeyi dolaşıp tadını çıkardılar Liman da akşam yemeklerini yerken tüm günü değerlendirdiler İkisi de bu tatilden memnundu Kahvelerini yudumlarken Cansel ailesiyle görüştü Gün içinde kızlar gurubuyla iletişim halindeydiler zaten Akşam için bir kaç atıştırmalık alarak otele döndüler Güzel bir film seçip yorumlar yaparak izlediler ve günün verdiği yorgunlukla uyuyakaldılar Gecenin ilerleyen saatlerinde sarılarak uyumaya devam ettiler

Şuan iki yakın arkadaş hayat ortağı gibi gözükseler de kalplerinde olanlardan bir haberlerdi

Yaprak ise hayata sıkı sıkı tutunmaya başlamıştı Doktor ile randevusunu aksatmıyor, üniversite sınavı için eksik olduğu ve zorlandığı konulardan çalışmaya devam ediyordu Dönemin başında dershaneye de gidecekti Alpaslan ise her konuda destek ve yanında olurken sevmeden de duramıyordu Onu ilk gördüğünde bembeyaz elbisesi tüm masumluğu ve hüzünlü gözleriyle ona doğru gelirken hayatını böyle tepe taklak edeceğini nereden bilebilirdi ki

Yaprak Alpaslan a karşı sonsuz bir güven duysa da bazı zamanlar da korkup, kendini geri çektiği zamanlar oluyordu Alpaslan fark etse bile anlayışla karşılamaya devam ediyordu Yaprak tek başına fazla dışarıya çıkmıyor Çıktığında bir erkek ona yanlışlıkla çarptığında bile etkileniyordu Hala ara ara kabuslarını görmeye devam etse de artık kabusları bile değişmişti Kendi başına dayanmaya çalışmıyor Alpaslan onu tutup çekiyordu

Yaprak bakım evinde çalışmaktan bunalmışken kapısında onu izleyen biri vardi Başını kaldırdığında Alpaslan ile göz göze geldi "Hayatım ne zaman geldin sen" derken koşup boynuna atladı Alpaslan gelen ani tepkiyle sallansa da kurtardı "Güzelim seni kaçırmaya geldim" derken ayrıldılar Yaprak meraklı bir ifadeyle bakmaya başladı "Kaçırmaya mı" "evet güzelim kaçırmaya Seninle hiç randevuya çıkamadık Bugün tamamen bana aitsin ona göre Ben seni bahçede bekliyorum Giyin süslen gel" diyerek saçlarından öperek giderken "fazla bekletme lütfen Zaten gerektiğinden fazla güzelsin başka bir şey yapmana gerek yok" diyerek gözden kayboldu Yaprak gülümseyerek arkasından baktı sadece

Kısa sürede toparlanıp aşağıya inerken Alpaslan görür görmez kalbini tutup "sen bu kalbe zararsın" diyerek sarıldı El ele havadan sudan sohbet ederek dolaşmaya başladılar İlk olarak çarşıda gezdiler Birbirleri ile uğraşırken Alpaslan Yaprak ın beğendiği kolyeyi alıp boynuna taktı Sonrasında gitar çalıp söyleyen bir genç eşliğinde kimseye aldırmadan dans ettiler Deniz kenarında oturup serinlemek için limonata içtiler

Yaprak en son ne zaman böyle huzurlu ve mutlu olduğunu düşündü ve bu zamanın babasının kahramanı olduğu zamanlar da olduğunu hatırladı Alpaslan hayatındaki tüm boşlukları doldururken ona yeni bir ailede veriyordu Yaprak Alpaslan ın kendisine sarılmasına izin verirken bir süre öylece kaldılar

Akşam yemeğini sahilde yemeği tercih ederken Alpaslan Yaprak ı yazlık sinemaya götürdü Beraber mısır ve dondurma yiyerek izlediler Alpaslan Yaprak ı bakım evine bırakırken bunu yapmak istemediğini hissetti Onu artık bir an bile gözünün önünden ayırmak istemiyordu Birbirlerini bu kadar severken neden ayrı kalmalılar ki

Evlensek ya biz