Yeni Üyelik
17.
Bölüm

17. Bölüm

@okyanus

Yaprak Alpaslan ı beklerken etrafı tanımadığı adamlar tarafından sarıldı ve her şey çok hızlı gelişmişti Apar topar Yaprak ı alıp arabaya bindirmişlerdi Yaprak ın eli ve ayakları bağlanırken çuval gibi yola çıkmışlardı Kısa zaman sonra telefonları çalmış adamların sadece aracı olduğu olduğu ortaya çıkmıştı

Sonunda bir dağ evine geldiklerinde kaçırılmasının sebebinin babasından kalan miras ve artık on sekiz yaşında olduğu için idarenin ona kalmasından dolayı olduğu anlaşıldı Dağ evinde kaçıran adamlarla arbede yaşanırken sadece miras için yaşanan olayın rengi değişmişti

Adamlar gene çuval gibi Yaprak ı arabaya atarken saatlerce yolculuk yapmışlardı Adamların kontrolünü sağlayan ve başı çeken kişi olan olaylardan sıkılmış Yaprak ı da gözüne kestirmesiyle yavaş yavaş yaklaşarak "bu iş sarpa sardı Böyle güzel bir parça yakalamışken de boş geçmemek biraz rahatlamak lazım dimi" diyerek yaklaşarak saldırmaya başladı

Yaprak ın üstünü başını yırtarken Yaprak ın tek isteği ölmekti Bunu yaşamaktansa ölmek istemişti Yaşanan arbede sonrası şöförün dikkatinin de dağılmasıyla büyük bir kaza yaşanmış araba metrelerce savrulmuştu

Yaprak kendine geldiğinde saatler geçmişti Cam kırıkları sayesinde iplerinden kurtulurken arkasına bakmadan kaçmıştı Üstü başı yırttık ve bir çok yerinde morluk ve kesik vardı Saatlerce koşmuş güçsüz düşen vücudu daha fazla dayanamazken kendini kaybetmişti Gördüğü girintiye hızlıca gitmeye çalışırken, tek düşündüğü Alpaslan idı Perişan olduğuna emindi ve onu bulamamasından ve ölmekten çok korkmuştu

Alpaslan ın tek sorduğu gözyaşları içinde "yaşıyor mu " olmuştu Kenan bey "yaşıyor oğlum yaşıyor Hatta yorgun düşmüş uyuyor" derken Alpaslan hem gülümsemiş hem de ağlamaya devam etmişti Nerede olduklarını sorarak koşmaya başlamıştı Yaprak ın yanına vardığında üstü başı yırtık morluk ve kesiklerle dolu bir Yaprak beklemese de yaşasa yeterdi be Yavaş yavaş yaklaşarak etrafındaki korkmasın diye uzaklaştırdı Saçlarını okşayarak "Yaprak güzelim uyan hadi" dedi Yaprak biraz kıpırdandıktan sonra "geldin mi" dedi Alpaslan ın ağlaması daha da şiddetlenirken "geldim güzelim" dedi zorlukla yüzünde rahatlamış bir gülümseme vardı

Yaprak yavaş yavaş kendine gelirken etrafına bakındı Nerede olduğunu anladığında çığlıklar atarak Alpaslan a sarıldı Alpaslan saçını okşayarak geçti güzelim diyebildi sadece Yaprak biraz kendine geldiğinde Alpaslan ceketini çıkartarak ona giydirdi Girdiği oyuntudan çıkartarak kucağına aldı Ambulans da ilk kontrolleri yapılırken detaylı kontroller için hastaneye geçildi

Yaprak ın bulunma haberi Kurt ailesinin evini bayram yerine çevirirken herkes Yaprak ı karşılamak için hastaneye geçti Yaprak ın tüm tahlilleri ve kontrolleri yapılırken Cansel in getirdiği kıyafetler giydirildi Yaprak konuşmak için ağzını açmazken kimse üstüne gitmek istemediği için sadece yanında olduklarını belli edercesine bekliyorlardı

Yaprak ın bulunmasına sevinirken asıl zorlu sürecin şimdi başladığını biliyorlardı Üstünün başının yırtık olması ve yaraları herkesi korkutsa da kimseden ses çıkmıyordu Yapılan kontrollerde ciddi bir problem olmadığı anlaşılırken yaralarının yüzeysel olduğu görüldü

Yaprak ın yanında Alpaslan ve Cansel kalırken ailenin diğer üyeleri de gitmek istememiş o gece Yaprak için tek yürek olmuşlardı Yaprak Cansel in tüm çabalarına rağmen konuşmazken gözünü tavana dikip bakmakla yetindi Cansel psikolog arkadaşını arayarak hem ne yapacaklarını sordu hem de hemen gelmesini rica etti Yaprak psikologla da konuşmazken tamamen sessizliği seçmişti

Sabah yapılan kontroller sonrasında çıkış işlemleri yapılmış Alpaslan ilk kucağına almaya çalıştığında korkan gözlerle bakıp refleks olarak geri çekilmesi Alpaslan ı paramparça etse de yine de Alpaslan ın kucağında hastaneden çıkmıştı

Evde bayram havası esip Yaprak için her şey yapılsa da Yaprak kimseye aldırış etmeyerek sessizliğe gömülmüştü Alpaslan ne yapacağını bilemezken tüm çabaları boş çıkıyordu Yaprak her gece çığlık atarak uyanırken Alpaslan sadece çığlıkları sayesinde sesini duyabiliyordu Her gece Alpaslan saçını okşayarak ve konuşarak sakinleştirirken kollarına alıp alarak uyumasına bir tepki vermiyordu Yaraları kabuk bağlasa da kabuklarını sökerek tekrar tekrar kanatıyor, canını yakmaktan vazgeçmiyordu

Herkes Yaprak için kalırken Yaprak ın gözlerinin önünde erimesini izlemekten başka bir şey yapamıyorlardı

Cesur Cansel i provadan önce evden alırken kendini hırpalayıp bir şeyler yemeği ret ettiği için restorana götürmüş önüne her çeşidi koymuştu Cansel inanamayarak bakarken Cesur "hiç öyle bakma günlerdir bir şey yemedin Hemen yiyorsun" diyerek arkasına yaslanıp beklemeye başladı Cansel zorlukla bir iki lokma yerken canı sıkkındı Yaprak için hiç bir şey yapamıyordu Her şey bir sene öncesine döndü hem de daha kötü bir biçimde Hem ne olduğunu öğrenememiş hem de ne yapacağını bilememişti

Cesur Cansel in yüzünden geçen gölgeleri izlerken son zamanda çok hırpalandığını görmek artık yoruyordu Cansel in keyfini yerine getirmek için daha fazla çabalarken prova için dans okuluna gittiler Gece için çok az bir zaman kalmıştı Dansın akışı zaman geçtikçe daha da oturmuştu Tek sorun dizginleyemedikleri kalp atışlarıydı

Yaprak yine Alpaslan ın çabalarını görmezden bir kez daha gelirken Alpaslan ın sabrı tükenmeye başladı Yatağa oturup "güzelim neden böyle yapıyorsun Benimle her şeyi konuşabilirsin biliyorsun Benimle konuşamazsın Cansel var O da olmadı yardım alabilirsin güzelim Bizi böyle cezalandırma ne olur Yanı başındayım ama aynı zamanda öyle uzaktayım ki Dayanamıyorum artık"

Yaprak Alpaslan ın gözlerinin içine bakarak "Alpaslan ben lanetliyim galiba" diyerek ağlamaya başladı Ağlaması acı feryatlara dönerken Alpaslan sarılarak konuşması ile rahatlarken "o ne demek şimdi Sen benim güzelimken nasıl lanetli olabilirsin"

Yaprak ağlamaya devam ederken "kaza da doğum günümde olmuştu Tüm doğum günlerimde hayatımı alt üst eden bir olay oldu Doğumum daha problemse, lanetli değil de neyim" Alpaslan Yaprak ın saçlarını okşarken "bunu düzelteceğiz güzelim her sene daha çok daha çok mutlu edeceğim seni Öyle bir zaman gelecek ki bugünleri hatırlamayacaksın bile"

Yaprak Alpaslan ı duymazken devam etti Neden sürekli kendimi korumak zorunda kalıyorum Neden sürekli farklı şekillerde aynı olayları yaşıyorum Neden sürekli benzer yaraları sarmak zorundayım Zaten bu adımları atmak benim için zor olmuşken neden sıfırdan başlamak zorundayım

Alpaslan Yaprak ın her sözüyle biraz daha biraz daha çökerken elini yumruk yapmaktan öteye geçemedi Yaprak ı koruyamamıştı Yaprak a dönerken "neden sıfırdan başlıyorsun Yaprak İlk kaza geçirdiğinde bundan daha kötü değil miydin"

Yaprak derin bir nefes alırken "Alpaslan bacaklarımı hissetmiyorum"

Loading...
0%