Bölüm şarkısı: Yasin Miy - Gidiyor musun

Derfin Mezuniyet töreninden önce Yamaç ile buluşup bir plan yapmalıydı İyi bir arkadaş olmayı başarsak da zorla evlendirilmeye boyun eğmeyecektik Sonunda onunda buluşacağımız yer olan deniz kenarına gelirken ona doğru yürümeye başladım Fazla dikkat çekmemek için tenha bir yer seçmiştik Tam göz göze gelmiş el sallayacakken önümde siyah büyük bir araba durup apar topar içine tıkılmıştım Yamaç arkamdan koşsa da işe yaramazken uzun bir kovalamaca sonrasında da izlerini kaybettirmişlerdi

Babamın işlerinden dolayı böyle olaylara alışıktım Ama bu korkmadığım anlamına gelmiyordu Eğer beni kaçırmayı göze aldılarsa tehlike her zaman vardı Beni zorla indirip bir depoya kapatırlarken ne kadar sorduysam da sorularıma cevap alamamıştım

Yamaç ise deliye dönerken izlerini kaybetmesiyle zıvanadan çıkmıştı Kendisi böyle tehlikeli bir işe bulaşmayacağı için hemen Derfin babasını aradı İlaç, onun dövülme olayı hepsi birbiri ile bağlantılı olmalıydı Babasını aradığında şehir dışında olduğunu öğrenirken gelmeye bile niyetlenmemiş, öğrenip bilgi vereceğini söylemişti sadece Bu nasıl bir babaydı kızı için endişelenmemişti bile Yamaç nereye gideceğini bilemezken hatırlı polis arkadaşlarından yardım istedi Beklemek onu öldürse de yapacak başka bir şey yoktu

Derfin ise burada ne kadardır tutulduğunu bilmiyordu bile Kaç saat geçmişti Yamaç onu bulur muydu Ya da arar mıydı Eli ve ayakları o kadar sıkı bağlanmıştı gevşetemiyordu bile Çabaları sadece yara oluşmasına sebep olurken artık sabrı da kalmamıştı Adamlara ne dese de çözüm bulamazken sırf ağzı bantlanmasın diye susmayı tercih etmişti

Belli bir süre sonra babasının sesi depoyu doldururken "Derfin i kaçırarak ne elde etmeye çalıştığınızı bilmiyorum ama Derfin e ne yaptığınız umurumda bile değil Geri adım atmayacağım bu sevkiyat olacak"

Duyduklarım bende şok etkisi yaratırken ağlayamamıştım bile Artık ne yapacaklarını bilmediğim adamlarla tek başımaydım Babamın konuşması adamları sinirlendirirken içlerinden biri beni baştan aşağıya süzmeye başlamıştı bile Resmen ne koparırsak kar diyorlardı Hayatım bu kadar değersizleştirirken, elim kolum bağlı iken ne yapabilirdim ki

Saatler sonra Derfin in babasından konum bilgisi geldi Onu benim kurtarmamı ve korumamı istiyordu Hemen harekete geçip evden çıkarken Derfin in korumalarını gördüm Bana eşlik etmek için gelmişlerdi Kaçırılırken neredeydiler acaba

Üç araba peş peşe yola çıkarken polisi aramamam ve bu olayı kendi aralarında çözecekleri söylendi Büyük bir iş dönüyordu ama şimdi tek düşündüğüm Derfin idi Polis arkadaşlarımı arayarak bunun Derfin in bir arkadaşının evlilik öncesi şakası olduğunu söyledim

Sonunda konumdaki yere gelirken deponun etrafını sardık Dışarıdaki adamları bir bir avlarken içeriye ilk korumalar girdi Derfin dik durmaya çalışsa da bile korkusu gözlerinden okunuyordu

Adamlar arasında büyük kavgalar başlarken bir anda depo basıldı Yamaç ı görmemle rahatlayıp gözlerimi kapatırken hemen yanıma gelerek iyi olup olmadığımı sordu İpleri çözerken açtığım yaralarda ortaya çıkıyordu Hemen beni kucaklayarak oradan çıkartırken arabasına oturttu Endişe ve korkusu yüzünden okunurken vücudumu kontrol ediyordu İyi misin sorusuna başımı sallayarak cevap verirken arabada su bularak bana verdi Ellerim titrerken suyu elimden alarak bana içirdi

Kısa zamanda adamlar yakalanıp götürürken polis yerine korumaların olması dikkatimi çekmişti Büyük ihtimalle babam bu olayında üstünü kapatacaktı Kendimi Yamaç ın evinde bulurken hala olanlara inanamıyordum Babamın söyledikleri kulaklarımda çınlarken nefes alamıyor bulunduğum yere sığamayıp sıkışıyordum

Yamaç yanıma gelerek tekrar iyi olup olmadığımı sordu Bu tepkisizliğim onu korkutmuştu "İyiyim Yamaç bu ilk defa başıma gelmiyor Sadece duş alıp uyumak istiyorum" diyerek banyoya yönelecekken Yamaç kolumdan tutup çekti "İlk değil de ne demek oluyor" diye sordu "Babam bir iş adamı ve acımasızlığı ile bilinir Bundan bir sene önce şirketi batan biri tarafından kaçırıldım ama kaçıran iyi bir adamdı Sadece ben son umuduydum Bana çok iyi baktı Ama tabi babamı tanımıyordu Babamı ben durduramazdım Sonuçta beni bu akşam olduğu gibi aldılar ve şirket battı" Yamaç her duyduğu kelime ile daha da sinirlenirken "babanı nasıl durduramıyorsun" diye sordu "Babam benim için hiç bir planından vazgeçmez" diyerek banyoya doğru yürümeye başladım

"ne yaptığınız umurumda değil umurumda değil umurumda değil" sıcak su akıp giderden tek duyduğum buydu

....

Alaz' ı karlar altında bırakmamın üzerinden günler geçti İstediğim gibi onu bir daha görmedim Bir gece dayanamayarak koşarak ofise gittiğimde kendimi onun odasında buldum Odasında hala tarçın kokusu vardı Ama hiç bir özel eşyası yoktu

Masasının üzerindeki zarf dikkatimi çekerken üstünde ismimin yazdığını görmem ile hızlıca alıp açtım Onu bırakıp gitmeme rağmen Süveydam demişti

"Süveydam

şuan gücümün olmadığını bende farkındayım Seni canım pahasına koruyabilecek olsam da bunun yeterli olmayacağını biliyorum O yüzden güçlenmek için gidiyorum Babamın ve tabi ki herkesin karşında durabilecek gücü elde ettiğimde bana gel olur mu Bana gel ki seni sevip, koruyabileyim"

Elimdeki kağıt yere düşerken gözlerim doldu Arkamda birinin varlığını hissederken yavaşça arkamı döndüm Arkamdaki kişi ile göz göze geldiğimizde gözlerimdeki yaşlar bir bir düşmeye başladı

Eylül'ün de gözleri dolarken "onu kaybettim" dedim "Ben ona arkamı döndüm ve onu kaybettim" Başımı eğerken "ben ona gidemezdim Eylül ama o kalsa olmaz mıydı Sadece onu uzaktan bile görebilsem bana yeterdi Onun oturduğu sandalye de otursam, onun tuttuğu kalemi tutsam, onunla aynı pencereden yağan yağmuru seyretsem bana yeterdi"

Başımı kaldırıp tekrar Eylül' e bakarken "Eylül" dedim "Eylül gitmesin olmaz mı Eylül ne olur gitmesin" bacaklarımdaki gücü kaybedip yere düşerken bir çocuk gibi ağlamaya başladım

Süveyda Alaz' a arkasını döndüğünde orada kalacağını düşünse de ilk kez Alaz' ın bomboş odasında yokluğu ile yüzleşti