Bölüm şarkısı: Dedublüman - Belki

Omzumda işlemediğim günahlar

Öldürdüm çiçeğimi yaşatamadım

Altıncı yaş günümdü Hevesle babamı bekliyordum Babam sadece ikimizin olacağını söylemişti Artık canım yanmayacaktı Gölgelerden ve kurtlardan korkmayacaktım Çünkü babam beni korurdu Tüm gün gözüm kapıda onu bekledim Sanki benim değil onun doğum günüydü

Hava kararmaya başladığında kalbime bir sıkıntı çöreklendi En sonunda daha fazla sabır edemeyerek eve doğru koşmaya başladım Koştum koştum Sonunda vardığımda ellerimi dizime koyarak soluklandıktan sonra kapının açık olduğunu gördüm Korksam da ürkek adımlarla içeriye girdim Gözlerimle etrafımı tararken salonda yerde yatan iki bedenin ayaklarını gördüm Yavaşça yaklaştığımda ilk olarak kan gölü dikkatimi çekti Kafamı kaldırdığımda annem ile göz göze geldik Bana öylece bakıyordu Kokudan geri geri giderken dengemi kaybederek düştüm ama annem bana bakmaya devam etti

Bakışlarımı kaçırıp diğer bedene baktığımda babam olduğunu gördüm Büyük bir sevinç ile yanına koştum Babam beni annemden korurdu Onun gözleri annemin aksine kapalıydı Sayısız kere baba diye seslendim, sarstım Ama bir sonuç alamadım Uykusunun ağır olduğunu düşünerek kıvrılıp sarıldım Annemin varlığını yok sayarcasına uyandığında yapacaklarımızdan bahsettim Bugünden sonra nasıl bir hayatımız olurunun hayallerini kurdum Hiç yorulmadan saatlerce konuşup uyanmasını bekledim

Orada ne kadar kaldım bilmiyorum ama bir anda etrafımı dumanlar ve alevler sardı Ama ben hiç korkmadım Babamın kollarındaydım O varken bana hiç bir şey olmazdı Tam bilincim kapanacakken bir el tarafından çekilerek kucağına alındım Tarçın kokusu etrafımı sararken sarsılarak dışarıya çıkartıldım Kısa sürede kendimde gelerek gözlerimi açtım Etrafımda büyük kalabalık beni korkuttu

Etrafımdakileri ya da beni kurtaranı umursamadan karşımda cayır cayır yanan eve baktım İçeriye girmeye çalışsam da izin vermediler

Baba diye sayısız kere bağırıp hayır diye çığlıklar atsam da bir cevap alamadım Korktuğum gölge yanıma yaklaşırken kulağıma eğildi "Sana kimsenin yardımcı olamayacağını söylemiştim Bana boyun ey artık Seni kimse kurtaramaz" başım öne düştü Gözümden bir damla yaş süzülürken kabullendim Ama artık canım yanmayacaktı bunu biliyordum Çünkü artık babam yoktu artık babamın kemikleri bile yoktu Umudum yoktu Buradan kurtulmanın yolu yoktu Evim yoktu Artık Süveyda yoktu

Gölgenin arkasına düşüp yürürken arkamda yanan babam kalmıştı Yürümeye devam ederken önümü benden bir kaç yaş büyük bir çocuk kesti Korkup bir kaç adım geri giderken "benden korkma Benden sana zarar gelmez" dediğinde gözlerinde bulduğum güven ile geri yerime döndüm

Cebinden bir kolye çıkartıp uzandığında karşı çıksam da boynuma astı Kolyeye baktığımda ucunda lotus çiçeği olduğunu gördüm Bana çamurun içinde bile çiçek açabileceğimi söylüyordu ama ben o çamura çoktan bulanmıştım

dördümde annemi beşimde masumiyetimi altımda ailemi kayıp etmiştim Ben o yangının içinde olmasam da cayır cayır yanmıştım

Gölge kemerini bağlarken çığlıklarımı duyamadığı için onu tatmin edemediğimi söyledi Eğer çığlık atmazsam canımı yakacak başka yollar bulacağını söyledi Ben ise soğuk zeminde kıvrılmış cenin pozisyonunda yatıyordum Canım yanıyordu Vücudumun her yerinde morluk vardı Boynumdaki kolyenin ucunu tutarken küçücük kalbimle kendimden iğreniyordum

Vücudum, kalbim, hayatım benim değildi Hepsi çoktan kirlenmişti

Aklımdakilerle saatlerce yürüdüm yürüdüm yürüdüm Hava karardığında ofise geçerek dinlenme odama geçtim Köşede duran çellom ile uzun süre bakıştıktan sonra yerinden alarak telleri ile oynadım Sandalyeye yerleştikten sonra önüme çekerek çalmaya başladım İçimdeki tüm acıyı tüm hüznü dünyaya anlatmaya çalıştım

Gözümden bir damla yaş süzüldükten sonra parçam bitti Arkamdan gelen alkış sesi ile hızlıca yerimden kalkıp döndüm Karşımdaki gümüş kaşıktan başkası değildi "Çello ha" dedi "Mükemmel ama bir o kadar da hüzünlü bir parçaydı Aynı gözlerin gibi"

Sözlerine ne cevap vereceğimi bilemeden başımı eğdim Alaz buna aldırmayarak devam etti "E nereden geliyor bu çello merakın" dediğinde babam aklıma gelirken gözlerim ister istemez tekrar doldu "Babamdan" dedim hüzünle

Bana aldığı ilk oyuncaklardan biri çelloydu Oyuncak olmasına rağmen sırf babam istiyor diye gece gündüz çalışıp çalmaya başladım Oyuncak olmasına rağmen babam sanki büyük bir sahnede çalışıyormuşum gibi bana bakıyordu Büyük bir gurur ve mutlulukla

Babacığım parçalarımı duyuyor musun Duyuyorsan hüzünlü parçalar çaldığım için kızdığına eminim Ama senin küçük kızın büyümesine rağmen hala paramparça baba

....

Gün aydınlanırken tüm parçalarımı toplayarak ofise geçtim Kundaklama davasının davacıları ofise geldiklerinde şaşırmıştım Hemen ekibe gerekli bilgileri verirken araştırmaları için yönlendirdim Aileye bir çok soru sorarken diğer avukat bunların hiç birini sormadı diye şaşırmışlardı O zaten kazanmak istemiyordu demek istemedim

Gün sonunda tüm bilgileri toplarken hemen bir araya getirdik Tahtaya tek tek çıkan sonuçları yazarken işimizin çok da kolay olmadığını zamanımızın az olduğunu gördüm Toplantı bitiminde herkes için farklı hedef belirlerken dağıldık

Alaz beni odasına çağırırken elimizde kahveler karşılıklı oturuyorduk Alaz "nasılsın Biraz solgun görünüyorsun" diye konuşmayı başlatırken "son zamanlarda kendime fazla yüklendim Ondandır" Alaz "seni artık pizza yerken de göremez olduk Sipariş vermemi ister misin" sorusu ile gün içinde doğru düzgün bir şey yemediğimi fark ettim

Başımı sallayarak "gerek yok Canım sıkkınken pek bir şey yiyemem Babanın bağlantısı olan Güneş yurdunu patlatıyorum Haberin vardır zaten Sende bir şeyler var mı" sorum ile "hım iş konuşalım diyorsun yani Babamın yaptığı büyük kaçakçılığın peşindeyim Eğer ispatlayabilirsem büyük vurgun olacak" dediğinde heyecanlanmıştım İşi baştan anlatırken dikkatle dinledim

Alaz' ın sırf bu plan için bile yanında olabilirdim Bana ne olduğunu umursamadan bu gerçekleşsin diye uğraşabilirdim

Ofisten çok geç çıkarken direk eve geçtim Çok yorgun olduğum için yatağa geçerken oyalanmak için televizyonu açtım Uyumak ve uyanıklık arasında gidip gelirken altıncı yaş günümde bana kolye veren çocuğu gördüm O çocuk sonrasında büyüdü büyüdü ve Alaz' a dönüştü Sıçrayarak uyanırken yok artık demekten kendimi alamadım Bu sadece bilinç altımın bir oyunu olabilirdi

Ertesi gün işe giderken özellikle tek omzu açık kazak tercih etmiştim Çünkü kaybederim korkusu ile kolyeyi sürekli takamazken kalıcı olması için omzum ve göğsüm arasına dövme yaptırmıştım Bunu Alaz' ın görmesini istiyordum

Ofise geçtiğimde ekibin çoktan hazır olduğunu gördüm Alaz da aralarındaydı Büyük bir gürültü ile kahvaltı yapıyorlardı Onlara katılırken Alaz' ın karşısına otururken gözlerini dövmemden alamadığı gördüm Yüzünde soru dolu bir ifade vardı

Deha dava ile ilgili kamera kayıtlarından bahsederken, Nil eksik ifadelerin üstünde durmuştu Tanık olabilecek kişileri buluyordu Sonunda herkes dağıldığında Alaz ile baş başa kalmıştık Gözleri ile dövmemi gösterirken "bir anlamı var mı" sorusuna başımı sallayarak

"Dünya da birinin benim masum olduğuma ve çamurda çiçek açabileceğime inandığını hatırlatıyor Kolyesini kaybederim diye dövme yaptırdım Kolye evde özel kutuda duruyor" Alaz söylediklerime hayranlıkla bakıyordu

.....

Alaz yaklaşarak bu gece deponun patlatacağını söyledi Gizleme çalışsa da onun da gergin olduğu belliydi Bir kaç detayı konuştuktan sonra işlerimizi yapmak için yerlerimize geçtik

Akşamı zar zor yaparken sonunda beklediğin an gelmişti Depo büyük bir operasyonla basılırken kısa sürece bu haber dağıldı Babası tutuklanırken hemen salınacağını bilsem de ilk adımı atmıştık

Artık Kayalar ismi kaçakçılıkla anılacaktı Her yakalanış onları daha da dibe çekecekti Asırla sürekli telefonda konuşarak bilgi alıyordum Kayalar için bir avukat ordusu gelmişti Sorgu süresini uzatmaya çalışsa da zorlandığı belliydi Suçu üstlenecek kişilerde çoktan belirlenmişti Kısaca her şey beklediğim gibi ilerliyordu Zaten amaç onu huzursuz etmekti

Alpaslan Kayalar salındıktan sonra da hem haberlerde, hem de sosyal medyada büyük ilgi gördü Bir gurup Kayalar destekleyip iftara atıldığını söylerken, diğer gurup yerden yere vuruyordu Bunun da bir kaç gün içinde unutulacağı ortadaydı

Kayalar belli bir süre sessiz kaldıktan sonra ilk hamlesi için düğmeye bastı Ofiste Aslan, Alaz ve ben durum değerlendirmesi yaparken kapı çaldı Kapıyı açtığımda iki polis memurunu gördüm Aslan'ı almaya gelmişlerdi

Avukatı olarak bende yanında giderken Alaz beni yalnız bırakmamıştı Memurlardan bilgi alamazken şubeye gittiğimizde Aslan'ın on sekiz yaşından küçük bir kıza saldırıdan suçlandığını öğrendim

Kayalar' ın yeni hedefi Aslan'dı Beni en yakınımdan, ailemden vurmaya karar vermişti

Derfin i nişandan sonra babası rahat bırakırken sınavlar canına okumuştu O günden sonra ilk defa Yamaç ile bir araya gelirken kamera görüntülerini sordum Bir şey bulamadığını söylese de bu bana pek inandırıcı gelmiyordu Normal bir konu konuşuyormuş gibi denizin kenarında yemek yiyorduk Belki de bu konuşma sonrasında beni öldürecek kişiyi bulacaktık Ama konuyu değiştirerek hiç yardımcı olmuyordu

"E düğümüzü düşünmenin zamanı gelmedi mi Okulun bitmesine çok az kaldı" diye sordum Yamaç "sen de dünden heveslisin" diye dalga geçti "Sonrasında okulu bitiremesen mi acaba Hem senin çok başarılı bir öğrenci olduğunu düşünmüyorum ama neyse" diye ekledi Burnumu havaya kaldırırken "babamı sınıfta kalmamın durduracağını sanmıyorum Ayrıca not ortalamam seni şaşırtacak derece de iyi" diye tehditkar bir gülücük yolladım

Gece birbirimizle didişerek devam ederken keyfimiz yerindeydi İkimizde ayrı arabalarla gelmiştik Benim arabama doğru giderken Yamaç bir anda durdu Ona baktığımda yüz hatları bile gerilmişti "Derfin şimdi arabaya bin ve asla arkana bakma" dedi Neler oluyor desem de bunu yapamam desem de zorla arabaya bindirdi Zorlukla aracı kullanırken aynadan geriye baktığımda beş kişi ile dövüşüyordu Adamların elinde sopa da vardı Gözden kaybedinceye kadar gittikten sonra kenara çekerek durdum Ellerim titrerken polisi aradım

Belli bir süre öylece beklerken yeterli olduğunu düşünerek hızlıca geriye döndüm Mekana gittiğimde sanki hiç bir şey olmamış gibiydi Yamaç ise sanki buharlaşmıştı Yamaç ı aradığımda başkası telefonu açarken "Yamaç ı unut" diyerek kapattı