Selim uyandığında kollarında Defne yi görmesiyle rüya olduğunu sansa da, gerçekten olduğunu fark etmesi ile kalbi duracaktı Hiç kımıldamadan tekrar yatıp Defne yi biraz daha kendine çekerken, iş umurunda bile değildi

Benden kısa bir süre sonra Defne uyanırken, hemen kalkmasa da, sözde ben uyanmadan yavaşça kalktı O odadan çıktığında bende gülümseyerek kalktım Günüm şimdiden güzel başlamıştı

Hazırlanıp mutfaktan geçerken Defne nin sesi geliyordu Emel abla ile omlet yapma kavgası yapıyorlardı Sonunda kavgayı Defne kazanırken eğleniyordu Masaya geçtiğimde üzerine ketçapla gülen yüz çizilen omletlerle Defne gelmişti Günaydın diyerek yerine geçti

Omletlere bakarken "bu pek Emel ablanın tarzı değil ama" derken çatalla bir parça alarak ağzıma attım "tadı da sanki biraz şey" dediğimde Defne "ne kötü mü olmuş, tuzu mu fazla" dedi heyecanla "Yok öyle değil de" diye daha da heyecan katarken "aa beğenmediysen yeme" diyerek surat asmaya başladı "Bu yediğim en efsane omlet diyecektim" diye gülümsedim Defne nin keyfi yerine gelirken kahvaltımız sorunsuz geçti

"Saat iki de asistanım seni almaya gelecek O saatte toplantım var Sonra da hazırlıklara bakacağım Siz de rahat rahat gezersiniz Rüya cana yakındır Yaşlarınızda yakın zaten" dedi Ben kafamı sallarken "dışarıda da bulaşabilirdik aslında Buraya kadar yolu gelmeseydi" dediğimde "onun derdi başka" dediğinde Volkandan bahsettiğini anlamıştım Gülerek kafamı sallarken Selim evden çıktı

Bende o arada daha önce fırsat bulamadığım kitaplığa baktım Roma da ki kitaplığım ile aynıydı Favori kitaplarımı görünce gözlerim dolarken, tek farkı yeni çıkanlarda koyulmuştu Onları incelerken ayıkladım Böylece vaktimin çoğunun gittiğini fark ettim Odaya geçerek üzerime kolay çıkartabileceğim bir elbise giydim

Aşağıya indiğimde Volkan ile kız çoktan bir araya gelmişlerdi Bilmediğim bir konuda didişirlerken onları biraz yalnız bıraktım Selim iyi bir patron olsa da Volkan hep yanındaydı Buluşmaları zor oluyordur

Sonunda beni fark ettiklerinde Rüya ile tanıştım İlk dakika da kaynaşırken arabada tüm geçmişini Volkan ile ilişkisini öğrenmiştim bile Artık içim rahat edebilirdi Rüya dan zarar gelmez Hatta şirkette bilmediğim dolapları bile bana anlatırdı

Sayısız mağaza gezerken ne giyersem giyeyim Rüya ya beğendirememiştim O Volkan a inat kısa elbiselere bakarken artık bu işkencenin bitmesini istiyordum Sonunda bana göre abartılı Rüya ya göre tam yerinde bir elbise seçmiştim Güzel bir para bayılmak üzereyken Selim i aradım Şimdiye toplantısı bitmiş olmalıydı İlk çalışta açarken "bir sorun mu var" dedi Onun da yüreğini ağzına getirmiştim "Yok Selim sakin lütfen Sadece ben elbiseyi seçtim de" dedikten sonra kendimi fısıltı moduna alırken "biraz pahalı" dedim Selim diğer uçta gülerken "neden gülüyorsun acaba" dediğimde "Defne biz bu konuda anlaşmıştık Senin benim yok bizim var Ayrıca o elbiseyi benim vereceğim davet için giyiyorsun" dediğinde "ah tabi doğru ya" diyerek telefonu kapattım

Sonunda alışveriş biterken kendimizi kahve ve pastayla ödüllendirdik Bundan sonra Rüya ile sık sık görüşeceğimiz kesindi Eve nerdeyse akşam yemeği vaktinde dönerken Volkan ı sıkıştıracak zamanım kalmıştı

Selim in çalışma odasında koltuğuna geçerken Volkan ı çağırdım Geldiğinde "Volkan seninle pek konuşamadık Ama seninle çözmem gereken iki problem var" dediğimde görev aşkıyla "söyle yenge" dedi Bu hoşuma gitse de belli etmedim "Birincisi Rüya ile probleminiz nedir Neden didişiyorsunuz" diye sordum "Yenge o konuya girmesek dese de" otoritemden vazgeçmeyerek "otur ve dökül" dedim "İlk olarak kıyafetleri Bir türlü anlaşamıyoruz Şirkette de o kadar kişinin arasında çalışıyor İkincisi zaman Ben Selim abinin dibinden ayrılamam" dediğinde "kıyafet işi aranızda hal olacak ama ne kadar üstüne gidersen o kadar ters teper Aklında olmayanı aklına koyarsın tatlı dilinle konuş En azından yanında giymesi için ikna et" dediğimde Rüya nın bugün seçtiklerini düşünürken "yoksa işin zor" dedim "Zaman konusu bende Bir çare düşüneceğim Benim sana sormak istediğim konu ise Selim ile ilgili Nasıl evlendiğimizi zaten biliyorsun Ama benim evlilikten öncesini bilmem gerek" dediğimde Volkan başını eğerek "yenge bunu abimle konuşsan" dediğinde "yapma Volkan yardım et bana Selim e adım atabilmem için hislerini bilmem gerek" dedim

Volkan dayanamayarak bir yıldır beni izlediklerini, Selim in belli bir süre sonra bana tutulduğunu, nefes almak için Roma ya gelerek beni izlediğini, sürekli yanından geçip giderek ya da uzakta oturarak beni izlediğini söyledi O zamanda çekilmiş fotoğrafları da gösterirken ne diyeceğimi bilmiyordum Kim sadece gördüğü birine aşık olurdu ki Volkan "abimin hissettikleri aşkın çok üstünde yenge İlk seni intikam için bulsa da bir sene boyunca koruyup, kolladı Kaç gece seni izlerken yıllardır gülümsemeyen adamın gülümsediğini gördüm Gözlerinde, kokunda kaybolup gitti"

Volkan ın odadan çıkmasıyla ne düşüneceğimi bilmiyordum Hayatımda boyunca okuduğum kitaplar ya da izlediğim filmlerdeki gibi bir aşk beklerken, bunun babam yüzünden olamayacağı gerçeğini kabul etmişken çok daha fazlasına sahip olmuştum

****

Güneş e başka oda da kalabilirsin desem de, bana aldırmayarak yatmaya devam etti Onu ikna edemeyeceğimi anlayınca gidip üzerine örtü getirerek örttüm Hazırlanabilecek diğer odaya geçerken kullandığımız odayı yakmamak için kendimi zor tutuyordum

Kullandığımız odayı misafir odası haline getirirken büyük ve tamamen bahçeyi gören odayı yatak odası yaptırdım Tüm eşyaların yeri değiştikten sonra koltukta uyuyan Güneş i kucağıma alarak odaya götürüp yatırdım Onu belli bir süre izlerken ne yapacağım dedim Sanki ona tüm eziyetleri ben yapmamışım gibi, her şeyden önce onun hayatını yoluna koymayı düşüyordum Bana geldiğinde zaten yaralıydı İlk o yaralardan başlayarak tek tek sarmalıydım

Onun yanında yatamazken bu durumun yaşanacağını bildiğim için getirttiğim koltuğa geçtim Güneş i seyrederken sızmıştım Gece sayıklamalarla uyandım Güneş yapma, dokunma diyordu Yanına gidip onu uyandırırken beni gördüğünde korkarak yatağın en ucuna gitti Bunu ona ben yapmıştım "Tamam Güneş" diyerek yataktan kalkarken "sadece bir kabustu sana dokunmadım" desem de saatlerce ağladı Onun yaşları benim içimi yakarken yapabileceğim hiç bir şey yoktu

Bir hafta böyle geçip giderken, ne Güneş in kabusları bitti Ne bana olan korkusu, öfkesi bitti Her gördüğü yerde sıçrayarak benden kaçarken, sırf onunla konuşmamayım diye yemeklerini yedi Tek yaptığı buydu

Sonunda onu karşıma alırken "çok yanlış yaptım biliyorum Güneş Hayatının içine ettim Onu da biliyorum ama böyle de yaşayamazsın Bu sana eziyetten başka bir şey değil Hayattasın ama değilsin Ben çok pişmanım Güneş Bana artık güvenemezsin, beni görmek bile istemiyorsun biliyorum ama bırak da en baştan yaralarını sarayım Bırak da hatalarımı telafi edeyim" dediğimde Güneş büyük bir nefret ve öfke ile baktı bana

"Hatalarını telafi edeceksin öyle mi Açtıklarını geçtim tüm yaralarımı saracaksın öyle mi" derken delirmiş gibiydi "O zaman ilk olarak saçlarımı ver bana Annemin koklamaya, taramaya kıyamadığı saçlarımı ver Sonra da kabuslarımı bitir O gece bana yaptıklarını geri al Ölmeme bile izin vermedin sen Ölmeme bile Ne istiyorsun benden Yaşadığım için teşekkür etmemi mi Ne kaldı ya bana ait ne var

Dönüp dolaşıp aynı eve esir hayatıma geri döndüm ben Tek artım tekrar bana dokunmaman, tek artım depoda dövülmüyor olmam Buna mı sevinmeliyim şimdi" diye yere çökerek ağlarken bende yıkılmıştım Nefes alamadım Sadece ağlamasının bitmesini bekledim Öfkesi geçsin diye bana vuramıyordu bile Çünkü bu bana dokunması demekti

Sonunda kendine geldiğinde "bak Güneş yaptıklarımın yenilir yutulur şeyler olmadığını biliyorum Ama ilk baş destek alarak başlamamız lazım Tüm bunlarla tek başına mücadele edemezsin Seni buradan göndersem bile şu kapıdan çıkamayacağını ikimizde biliyoruz En azından buradan gidebilecek güçte olman lazım" dediğimde Güneş "buradan çıkabilsem bile gidebilecek yerim yok Babam çoktan bana arkasını döndü Kendi hayatımı kurabilmem için bir yolum da yok"

Güven kafasını eğerken "o zaman ne yapmak istediğini, hangi yoldan gitmek istediğini beraber bulalım Sana söz istemediğin, seni üzecek, rahatsız edecek hiç bir şey yapmayacağım Yaptıklarımın telafisi yok biliyorum ama eğer daha önce birlikte olmadığımızı bilseydim sana asla dokunmazdım

Çok net hatırlasam da yüzü seçemiyorum Ben öyle bir geçmişimiz olduğunu düşündüğüm için bu kadar delirdim Beni istiyordun Güneş Zorla hiç bir şey yapmamıştım sana Bunun her şeyi çözeceğini düşündüm Bende çok bocalıyorum Güneş Bir anda babam gitti Her şey alt üst oldu ve tüm oklar seni gösteriyor Ben normal de hiç bir kadını incitmedim Elimi bile kaldırmadım Ben böyle bir adam değildim Güneş" diye pişmanlıkla ağlamaya başladım

🎶 "Gözyaşlarım anlatır"