Yemekten sonra tabloları görmeye gittik Hepsi özenle sergideymiş gibi dizilmişti Görür görmez gözlerim dolmuştu Tek tek dokunarak ilerlerken, annemin dokunuşlarını hissetmek istiyordum Tabloları sanki hayatını yansıtıyordu İlk baş canlı renklerle başlarken sonlara doğru karmaşık, kaos, koyu renklere geçmişti

Tablolarına en son seneler önce bakmıştım O zamanlar sadece annemin tablolarıyken şimdi annemi görüyordum Karşımda çırılçıplak acılarıyla duruyordu Son tabloları büyük ihtimalle babamın aldatmasını kabul etme evresiydi En sonuncusunda da kabul etmişti Bakarken canım o kadar çok yandı ki Onun acısını kalbimde hissediyordum

Gözyaşlarım benden izinsiz akmaya devam ederken son tablosuna dokuyordum Selim daha fazla dayanamayarak arkamdan sarılarak kollarına aldı Çenesi başımın üzerindeydi Elleri karnımda birleşirken bende bir elimle elini tutuyor, diğer elimi tablodan çekemiyordum Belli bir süre öylece kaldım

Sonrasında dönüp Selim e sarılırken "çok acı çekmiş olmalı Kalbi kırık gitti" diyebildim

Saatler sonra eve dönmek için çıkarken, üzerimde tonlarca yük varmış gibi hissediyordum Selim in desteği ile arabaya binerken, ikimizin de ağzından tek bir söz çıkmadı Yorgunlukla gözlerim kapanırken, araba hareket etti

Belli bir süre sonra bir hareketlenme hissederken Selim dedim Beni kucağına alırken "uyu güzelim Eve geldik" diyerek beni eve götürdü Yatağa yatırıp üstümü örterken dolaşıp kendi yerine yatıp beni kollarına aldı Selim e sığınırken tüm acılar yok olup gitsin istedim

Hava aydınlanırken kollarımdaki kıza baktım Mışıl mışıl uyuyordu Ben onu koruyup kollayıp sarmak istedikçe babası yüzünden yara alıyordu Bu durum gün geçtikçe beni sinirlendirirken ne yapacağımı bilmiyordum Saçlarını okşadıktan sonra ona fazla fazla kahvaltı hazırlatmak istedim İlk zamanlardaki iştahlı günlerini özlüyordum

Sabah uyandığımda sanki üzerimde hala tonlarca yük vardı Ama sergi için toparlanmam gerekiyordu Babam yüzünden hayatımdaki en büyük fırsatı da kaçırmak istemiyordum Hemen duşa girip sıcak suyun beni rahatlatmasını diledim

Hemen hazırlanıp aşağıya inerken mutfağa uğramadan geçmedim Portakal suyumu yudumlarken bahçeye Selim in yanına geçtim Masa da yine yok yoktu Selim beni gördüğünde gülümserken "günaydın çok bekletmedim dimi" diyerek yerleştim "Günaydın yeni kalktım sayılır" dediğinde bir kaç şeyi ağzıma tıkmıştım bile

"Sergiye benimle gelecek misin" diye sordum Kendimi göstermem ve mekanı gözlerimle görmem gerekiyordu Hatta seçtiği tabloları bugün gönderebilirdim bile "Tabi ki gelirim Ama on da bir toplantım var Tüm gün kalacaksan eşlik edemeyebilirim" dediğinde kafamı sallayarak "bütün gün kalmam için bir sebep yok Kendimi gösterip sergi alanını görmeliyim Sonra tabloları seçeceğim Annem için ayrıca bir tablo yapmak istiyorum Yetiştirmek için gece gündüz çalışmam gerekecek Kapıdan girdiğimde yanımda olman yeterli" dedikten sonra hızlıca kahvaltımızı bitirerek yola çıktık

Kahve dükkanlarından birine uğrayarak kahvemizi aldık Kahve ile kendime gelmiştim Sonunda mekana geldiğimizde hemen arabadan inerek kapıda Selim i beklemeye başladım Selim elimi tutarken derin bir nefes alarak içeriye geçtim Mekan mükemmeldi Hem yer olarak, hem düzen, hem de ışıklandırma olarak Şöyle bir dolaştığımda o an ki serginin mükemmel olduğunu görmezden gelemiyorum

Sonunda sorumlu ile görüşürken bir çok detayı hallediyoruz Selim de bir çok detayı üstlenirken çıktık Nefesimi verirken işin ciddiyete binmesi beni germişti Örneklerimi beğenseler de gerekli etkiyi yaratabilir miyim bilemiyordum

Bizi takip eden diğer arabayla eve geçerken davetiye örneklerine bakıyordum Beni tanımasalar bile ünlü ressamlardan da kişiler çağırmalıydım O yüzden dikkat çekici bir davetiye olmalıydı Eve geldiğimde tablolarımı tek tek gözden geçirdim Adet sayısı düşse bile en mükemmellerini sunmalıydım

Tüm detayları hallettikten sonra üstüme rahat bir şey giyerek tuvalimin karşısına geçtim Gözlerimi kapatıp, annemin tablolarını düşündüm, annemin acısını Tamamen annemi hissedip hislerini aktarmam gerekiyordu Hazır olduğumu hissettiğimde gözlerimi açtım Evet hazırım

****

Terapiden sonra ne istediğime karar vererek Güven e seçtiğim takımı gösterdim Güven yatağı tek kişilik yapmama bozulsa da belli etmedi Eşyalarımı beklerken bahçeye meyveli pasta geldi Bu da benim için yapılan bir jestti

Eşyalardan önce bir dükkana eş değer kıyafetler salona getirildi Güven seçmemi isterken çok pahalı ve kaliteli oldukları belli oluyordu Gece kıyafetlerinden, günlük elbise, pantolon, tşört, hırka, ayakkabı, çanta , saat bile vardı Etiketine baktığımda sıfırları sayarken zorlandım Güven in yanına giderken "bunlar çok pahalı Güven bu kadarına gerek var mı" diye sorduğumda "seçmezsen senin yerine seçerim" diyerek gözümü korkutmuştu Daha çok pantolon ve tşört seçmiştim Güven "elbise seçmeyecek misin" diye sorduğun da "yıllardır giymediğimi gerek olmadığını" söyledim Yine de gece ve günlük elbiselerden benim yerime seçmişti İleride deniz kenarında bir yemekte giyebileceğimi söyledi Ben o günlerin geleceğine inanamasam da gözümün önünde olmalarını istedim

Saatleri bu şekilde geçirirken eşyalar gelmeye başladı Hepsi odaya yerleştiğinde mükemmel bir modernlik beni bekliyordu Tüm eşyalar yerleştiğinde sıra özel eşyalara gelmişti Kitaplarını tek tek elerken yeni alınanları inceledim Bende güzel bir sipariş vermiştim

Fazla eşyam olmadığı için kolayca yerleşirken aylar sonra izlediğim komedi dizisini açtım İlk izlediğim zamanla bu anın arasında uçurumlar vardı Artık o kız değildim Güven de bana eşlik ederken şimdilik tüm sorunlardan kaçmayı istedim

Ertesi gün evimizde farklı misafirlerimiz vardı Benim için geldiği söylenirken anlamsızca bakıyordum Ellerindeki kutuyu ortaya koyduklarında inanamayan gözlerle bakıyordum Kutunun içindekiler benim saçlarımdı Hazırlık yapmak için içeriye geçtiklerinde Güven geldi Göz göze geldiğimizde "o gece" dedi "O gece ilk saçlarını ver demiştim O zamanlar ne kadar katı olsam da saçların kesilirken ne kadar acı çektiğini görmüştüm Özellikle düzgün kesmelerini isterken, sonrasında saklayacağımı söyledim Bakımı sürekli yapıldı Çünkü içimdeki ses pişman olacağımı ve yanlış yaptığımı söylüyordu Sana yaralarını saracağımı söylemiştim Bu güzel bir başlangıç değil mi" dediğinde tek gördüğüm saçlarım yani annemdi Güven in yanına titreyerek giderken kollarımı boynuna dolayarak sarıldım O da bunu beklemediği için şaşırsa da kolları ile beni sardı Bu Güvenle isteyerek yaptığım ilk dokunuştu

Babam da bende bir çok yara açmış olmasına rağmen telafi etmeye çalışmamıştı bile Güven bana terapi ile geçmiş yaralarımla da yüzleşmemi sağladı Bana ait bir oda ve eşyalar verdi İsteklerim ve sevdiğim tatlıya kadar ilgilendi Şimdi ise saçlarım Güven ile o geceyi yaşamış olmamak için her şeyi verebilirdim O gece aramızda bir dağ gibi duracağını bilirken gözlerimden yaşlar süzülüyordu

Güven in kollarından çıkarken göz göze geldik Güven gözyaşlarımı silerken "hadi seni bekliyorlar" dedi Kafamı sallayarak içeriye geçerken beni bekliyorlardı Saçlarım kaynak yardımı ile birleştirilirken önleri ve uçları da düzeltilmişti Ayna da gördüğüme inanamazken buraya getirildiğim ilk zamanlara dönüyordum

Saçlarımla beraber doğal bir makyajda yapılmıştı Üzerime şık ama sade elbise giydirmişlerdi Aşağıya inip bahçeye çıktığımda Güven hazırlanmış hoş bir masada beni bekliyordu Beni gördüğünde baştan aşağıya süzerken gözlerine inanamamıştı Yanına gittiğimde "çok güzel olmuşsun" diyerek sandalyemi çekerek oturmamı sağladı Bu hale nasıl geldiğimizi düşünürken ortamda sessizlik hakimdi Ne yapacağımı, ne konuşacağımızı bilemiyordum

Güven "özellikle yapmak istediğin bir şey var mı Ya da bir liste oluşturdun mu" diye sordu Güven doğru bir noktaya değinirken yaralarıma o kadar çok odaklanmıştım ki Hayatım hakkında hiç bir şey düşünmediğimi fark ettim Tamam ayakta durmak istiyordum ama ne yapmalıydım Biraz düşününce "aslında annem ile birlikte fotoğraf çekmeye bayılırdım Doğum günümde profesyonel fotoğraf makinesi almıştı ve yarışmalara katıldığımı hatırlıyorum Belki de onun üzerine düşebilirim Liseyi zorlukla bitirdim ve üniversite okumadım Okumak istediğim bir bölüm ya da yapmak istediğim bir iş yok Eğer dışarıya çıkıp adapte olabilirsem herhangi bir işte de çalışabilirim tabi" dediğimde kendi söylediğime kendim bile inanamıyorum Bir kere hiç tecrübem yoktu İnsan ilişkilerim iyi değildi Rakiplerimin yanında barınmam mümkün değildi

Diğer taraftan Güven ile evliliğim sonsuza kadar sürmeyecekti Babamla da tüm bağım koptuğuna göre kendi yolumu çizmem gerekecekti Güven in kötü biri olmadığını biliyordum Onun yaptığı hataların arkasına sığınarak, ya da evliliği kullanarak ona yapışamazdım O da bir gün birine aşık olacak Gerçek suçluyu bulduktan sonra hayatına devam etmek isteyecekti Ne kadar bana ait bir oda yapsak da bu eve, Güven in hayatına ait değildim Önünden bile geçemediğim o kapıdan çıkmalı ve kendi hayatıma gitmeliydim

Ama Güven tüm bağlarımız koptuktan sonra beni hatırlar mıydı Onun hayatında en ufak bir izim olur muydu