Saatler sonra Defne nin elini tutmuş beklerken, elimi sıktığını fark ettim Hemen yerimden kalkarken "güzelim" dedim Yavaş yavaş gözleri aralanıp, gözlerimi bulduğunda benim için hayat durmuştu

"Merhaba" dedim Yumuşacık bir tonda "Nasıl hissediyorsun, ağrın var mı" diye sorduğumda elini karnını götürerek "yaşıyor mu" diye sordu Gözünden yaşlar süzülürken "bizim çocuğumuz o yaşamaması mümkün mü Babası inat annesi daha da inat" diyerek gözünün yaşını silerken gülümsedim Defne de gülümserken "inat olacak tabi" dedi

Doktorun gelmesi ile yanından ayrılırken "dışarıda seni bekliyorum güzelim" diyerek elini öptüm Doktor odadan çıktığında ise "hastamız gayet iyi normal de bu gece de tutardım ama Defne hanım çıkmakta ısrarcı Kesinlikle ayağa kalmayıp dinlensin geçmiş olsun" dediğinde teşekkür ederek Defnenin yanına geçtim

"Çıkabilirmişiz" diye gülümsediğinde sanki doktora yalvaran o değildi "Hadi seni hazırlayalım o zaman" diyerek kıyafetlerini alıp giydirdim "Güneş ve Güven de seni dışarıda bekliyorlar" dedim çantasını toplarken "ya onlarında tatilini bozduk Nereden haberleri oldu ki" dediğinde alnını öperken "Güneş seni sürekli aradı Ben Güven e söyledim bahane bulsun diye ama saklayamamış" dedim Bu durumda bile Güneş i düşünüyordu

Ayaklanacakken "yok öyle küçük hanım Doktor ayağa kalkmayı yasakladı" diyerek kucağıma aldım Defne kollarını boynuma sararken "bu kucak işi güzelmiş ama dokuz ayımız var daha Allah kocama güç kuvvet versin" derken "amin amin" diyerek gülümsedim Uyanır uyanmaz günümü aydınlatmıştı bile

Kapıdan çıktığımızda Güneş ve Güven geldi Bir ağızdan "iyi misin" diye sorarlarken "tabi ki de iyiyim Ben Defneyim ya Hem siz niye tatilinizi bölüp geliyorsunuz ki" diye kızmayı ihmal etmedi Güneş "saçmalama Defne sen buradayken ne tatili" diye söylenirken hastaneden çıktık

Arabalarla arka arkaya çıkarken Emel abla ve kızlar kapıda karşıladı bizi Onlar da panik olmuşlardı Selim in kucağına tekrar yerleşirken "yahu ne abarttınız Bir hastaneye uğradık sadece" diye sözde kızarken içten içe bir ailesi olduğu için mutluydu da

İki kız kardeş kendi ailelerini kursalar da aile arayışı öyle kolay kolay bitmiyordu

Yatak odasına çıkmak istemezken salona geçtik Belli bir süre Güneşler bize eşlik ederken Defne nin dinlenmesi için çıkmışlardı Emel abla zorla çorba içirdikten sonra koltukta yanına otururken "neden yatak odasına çıkmak istemedin Senin yatman lazım güzelim" dedim Defne başını eğerken "kirliyim biraz Selim Güvenlerin yanında duşu söyleyemedim Hem hastane kıyafetiyle de yatağa giremezdim" dedim

Düşüncesizliğime kızarken Defne nin başını kaldırdım "Güzelim utanılacak ne var Kulağıma söyleseydin en azından Hem biz iyi günde kötü günde demedik mi" diye sözde azarlarken Defne boynuma atlayarak sarıldı

Onu kucağıma aldım Bebeğimmiş gibi yıkadım, giydirdim, saçlarını kurutup, yatağa yatırdım "Ooo Selim bey yoksa bu bebeğe hazırlık mı" derken portakal suyunu içiyordu Gülerken "ilk baş büyük bebeğe bakalım ki Fasulyemiz geldiğinde zorlanmayalım değil mi Hem o annesine baktığımı da hisseder" dedim

Defne aşk ile bakarken "hadi bakalım şimdi uyku vakti" dedim Yatırıp üstünü örterken saçlarını öptüm Belli bir süre saçlarını okşarken uykuya dalmıştı bile Yaşadığımız gerginlikten sonra derin bir nefes aldım

Defne de bebeğimizde iyiydi ve yanımdaydı Ama yine de diken üstünde olacaktım Bir daha böyle bir şey olmasına izin veremezdim

Gece Defne yi kaybettiğim kabuslar görürken erkenden uyanıp onu izlemeye başladım Yavaşça gözlerini açıp günümü aydınlatırken "günaydın prenses" diyerek alnından öptüm Kollarımın arasına girerken "daha uyuyorum ben" dedi Onu sarıp sarmalarken bende biraz uyuyabilmiştim Uyandığımda kahvaltıyı yatağa getirirken "nerede benim ağızda gülüm" diye daha önce getirdiğim kahvaltı ile dalga geçmişti "Ama ben yattığım yerde her işimi halledersem yüz kilo olurum" dediğinde "doktor kımıldama dedi biliyorsun İlk kontrolden sonra biraz esnetebiliriz Ayrıca kilon benim için sorun değil Sağlıklı olman yeterli" diyerek yanağını okşarken "yeter adam daha fazla sevemem seni" diyerek güldü

Kahvaltıdan sonra ciddileşerek çantasını rica etti Bir kaç dosya ve poşette eşyalar çıkartırken "babam ile savaşımızın dozunu arttırabiliriz" dedi

****

Güneş ile artık eve dönme vaktimiz gelmişti Bugün Güneş in huzursuzluğu üstündeydi Bunu eve dönmemize bağlasam da farklı bir şey vardı Ne olduğunu sorduğumda Defne ye ulaşamadığını söyledi Son konuşmalarından sonra tedirgindi zaten

Selim i arayıp durumu öğrendiğimde Güneş i oyalama işi bana kalmıştı Akşama kadar başarılı olsam da eve dönüş vaktinde zapt edememiştim Soluğu hastanede alırken bana sığınarak kardeşinin uyanmasını beklemişti

Sonunda müjdeli haber geldiğinde hepimiz rahatlamış, kısa bir süre sonra Defnelere geçmiştik Kısa süreli ziyaretten sonra evimize geçerken Güneş in gerginliği zirve yapmıştı Ben çenesi ile başımın etini yemesini beklerken o içine kapanarak sesini çıkarmamayı seçmişti Onun ne düşündüğünü bilememek beni daha da gererken sonunda eve ulaşmıştık

Güneş kafasını kaldırdığında bambaşka bir yeri görürken Güven e döndü "Eve gitmiyor muyduk" diye sorduğunda "evde tadilat var güzelim Aslında bitmiş olacaktı ama gecikti Bir iki gün burada idare edeceğiz" dedi Güneş ister istemez rahatlarken hızlıca arabadan inip içeriye geçtiler İkisi de yorgundu Güven ise hazırladığı sürpriz ile kafası dolup taşıyordu Defne nin son durumu planı aksatsa da bunu yapmadan iyi bir başlangıç yapabileceklerini düşünmüyordu

Günler sonra

Güven, Defne sonunda kendine geldiğinde Güneş i de yanına alarak planı uygulamaya başlamıştı bile Ben ve Selim de evdeki hazırlıkları kontrol ederken kızları alma zamanları gelmişti bile Neler yaptıklarını çok merak ediyordum

Güneş Defne gelip kızlar günü yapmayı teklif ettiğinde itiraz etse de kabul etmişti Güven in kollarından zorla alınırken ilk kahvaltı kuaför ile başlanmış ilerleyen zamanlarda tamamen kız ve dedikodu gününe dönmüştü Defnelere geçtiklerinde gördüğü iki gelinliğe anlam veremezken Defne "hadi kızım akşama kadar bekleyemem seni çabuk giyiyorsun Seninle çocukluğumuzu telafi edip gelinlik defilesi yapacağız

Gelinliği Defnenin zoru ile giyerken neler olacağını tahmin bile etmiyordu Saatler sonra davul ve zurnanın sesi gelmeye başladığında kızlar koşarak camdan baktılar Erkekler büyük bir ordu ile gelirken kızlar gülmeden edemediler E Kara ve Kaya ailelerinin ortak organizasyonuydu bu

Güneş bunun bir oyalama olduğunu anlarken heyecanı artmaya başlamıştı bile

Güven ilk Defnelere gelip planı anlattığında bayılmışlardı Defne nikahlarını yeterli bulup düğün istemese bile heveslenmişti Çifte düğün çok tatlı olacaktı Günlerce hazırlıklar ile uğraşırken Selim etrafımda dönerken beni delirtmişti Doktor fazla ayakta kalmamak şartıyla hareket edebileceğimi söylese de bir türlü ikna edemiyordum

Ve şimdi Güneş ile aynada üzerimizde gelinlikle kendimize bakıyorduk Güneş için ne kadar mutlu olduğumu anlatmaya kelimeler yetmezdi

Merdivenlerden süzülerek inerken merdivenin sonunda kocalarımız bizi bekliyordu Kocalarımızda tekrar tekrar evlenecektik Acaba bunu sene de bir tekrar mı etseydik Selim e söylesem kesin kabul ederdi Yeter ki ben isteyeyim

Güven karşısın da Güneş i gelinlikle gördüğünde ilk ne diyeceğini şaşırdı Gözleri dolarken ona yaptığı haksızlık boğazında düğüm oldu Güneş in alnına masum bir öpücük bıraktıktan sonra kar tanesi simgeli kolyeyi boynuna taktı Alyansları takarken gözünden bir damla süzülürken sıra tek taşa gelmişti

"Biz daha doğrusu ben her şeyi ters ve yanlış yaptım Ama şimdi her şeyi doğru yapmak için bir adım atmak istiyorum Seninle bir ömür yuvamızda seni sevmek istiyorum Saçının telinden seni kıskanmak, uykunda bile yorgan yerine seni sarmak istiyorum Seni çok seviyorum Güneş Benimle evlenir misin"