Defne aldığı sözle rahatça uyurken sabah erkenden dinç bir şekilde uyandı Yataktan döndüğünde Selim i göremezken biraz tavana bakarak yatak keyfi yaptı Selim giyinme odasından çıkarken odaya tıraş losyonunun kokusu yayılmıştı bile Defne yataktan doğrulurken aynı anda günaydın dediler Selim "saat sekizde kahvaltı masasında olmamız gerekiyor Bugün ilk sabahımız hazırlanıp gelirsin diyerek çıktı Defne kendini yatağa bırakırken yeni hayatına hoş geldin dedi

Kısa bir duşun ardından eline ilk geçenleri giyerek saçını dağınık bırakıp doğal bir makyaj yaptı Hazır olduğunu görünce odadan çıktı Kahvaltı bahçede kurulurken merdivenleri atlaya atlaya indi Sonunda masaya geldiğinde gördüklerine inanamadı "Ah yıllardır aradığım kahvaltı" diyerek ekmekle yumurtaya dalarak ağzına attı Selim ile göz göze gelirken utanarak "özür dilerim kendime hakim olamadım" diyerek oturdu

Kahvaltı da Defne her şeyi silip süpürürken pek konuşmadılar Sonunda Defne doyduğuna karar verirken karnını ovalayarak arkasına yaslandı "Kahvaltı için kime teşekkür edip, elinize sağlık demeliyim" diye sordu Kahvaltı sofrası toplanırken Selim "evimizin emektarı Emel abla yıllardır iki kızı ile bizim yanımızdadır Kızlar Doğa ve Duru hem yemeğe hem de servise yardım eder İki şöförümüz Yakup, Yamaç ama güvenlikten sorumlu kişilerde gerektiğinde araba kullanır Sağ kolum Volkan çocukluk arkadaşım" diyerek kısaca evdekileri tanıttı "Şimdilik karışık gelse zamanla alışırsın" dedi Bu arada kahveler geldi

Defne kafasını sallarken "her sabah kahvaltı da hazır mı olmalıyım Ben geç saatlere kadar tablo çalışırım uyanmam zor olabilir" diye sorduğunda "evliliğimizin ilk zamanlarında buna uyarsan sevinirim Ben uyurken senin yanımda olmamanda hoş olmaz Sonrasını ayarlarız" dediğinde Defne başını sallayarak kabul etti

"Telefonumu alamayacak mıyım"

"Şimdilik bende kalması daha doğru" Defne bu cevaba sinirlense de üstünde durmadı

"Peki babamı arayarak baba beni kurtar diye ağlamam gerekir mi" diye sorduğun da Selim gülümsedi "Neden olmasın Şuan yanımda olman bile babanı huzursuz etmiştir Ağlayarak araman daha da zorlayacaktır"

"Babamla davanız nedir öğrenebilecek miyim Babam can yakmaktan kaçınmaz ama ne kadar ileriye gittiğini bilmem gerek" dediğinde Selim ister istemez gerildi "Şimdilik bilmesen de olur" diyerek masadan kalktı "Benim şirkete geçmem gerekiyor Daha evliliğimiz duyulmadan işleri toparlamalıyım Sonra bir kaç gün evden idare ederim En geç sekizde evde olurum Sende bu arada yerleşirsin" diyerek Defne nin yanına gelerek saçı ile alnının kenarındaki köşeyi öptü "Biz yeni evliyiz unutma" diyerek gülerek çıktı Kendine ne kadar engel olmaya çalışsa da içi huzur doluydu

Defne oyalanmak istemeyerek masadan kalktı İlk iş mutfağa giderken çalışanlara baktı Masa da göremediği orta yaşlı kadını gördüğünde Emel hanım olduğunu anladı Yanına giderek "Emel hanım kahvaltı çok lezzetliydi Elinize sağlık" dediğinde Emel hanım kıza dönerek gülümsedi "Afiyet olsun Ama sakıncası yoksa Selim oğlum bana abla der" dediğinde Defne rahatlamış bir şekilde "bende demeyi çok isterim" diyerek gülümsedi Kızlara bakarken "Doğa ve Duru ben resimle uğraştığım için genelde evde olurum Yaşlarımız yakın olduğu için en yakın arkadaşım olacaksınız galiba" derken kızlar bu sıcak yaklaşıma hem şaşırmış, hem de Selim beyin ablasına çok benzetmişlerdi İçleri burulsa da belli etmeden ikisi birden "tabi ki" dediler Emel abla "kızım Roma dan gelmişsin İstediğin, canının çektiği bir yemek var mı" diye sordu Defne bir süre düşünürken "İzmir köftesine hayır demem" diyerek gülümsedi "Olmuş bil kızım Başka aklına gelirse çekinmeden söyle emi" diyerek yemeği yapmaya koyuldu bile Defne teşekkür ederek odaya çıktı

Açılmayı bekleyen iki koca bavul vardı Derin nefes alarak bavulları devirip açarak yeni hayatına, evine yerleşmeye başladı

****

Güven panik olurken Güneş i yerden yavaşça kaldırarak yatağa yatırıp üzerini örttü Doktor gelene kadar odada volta atarken Güneş in inlemelerini dinledi Doktor gelip kontrollerini yaptıktan sonra ağrı kesici vererek hem acının geçmesini, hem de rahatça uyumasını sağladı Beraber çalışma odasına geçerlerken "Güven bey zaten Güneş hanımın kaburga kemiklerinin kırık olduğunu biliyoruz Kendisi hiç dikkat etmeyerek bu durumun kötüleşmesine sebep olmuş Bundan sonra sıkı bir tedavi görse de hasar kalacağını düşünüyorum Lütfen korse giymesini sağlayarak, yazdığım ilaçları almasını sağlayalım" diyerek reçeteyi bırakarak odadan çıktı

Güven daha önce hiç bir kadına böyle davranmamıştı El bile kaldırmamıştı Ama babasının ölümü, sonrasında olanlar kabul edilir gibi değildi Bir yandan acı için kıvranan kız, öbür yanda katil, planlı bir kız Artık hangisini görmesi gerektiğini bilemiyordu Hangisine inanmalıydı

Çalışanlarına ilaçları aldırırken kızlar korseyi giymesini sağladı Güneş sabaha kadar iç çekip, inleyerek uyumaya çalışırken Güven gözünü bile kırpamadı Belli bir süre sonra bir ağrı kesici daha yaptırırken sonunda Güneş uyumuştu Güven belli bir süre izledikten sonra şirkete geçmek için çıktı Biraz işlerle oyalanmalıydı Yoksa düşüncelerinde boğulacaktı

Güneş saatler sonra uyanırken kımıldamasıyla nefesi kesilmişti Yanına baktığında Güven i görmemesi ile rahat nefes alırken yavaşça doğrulup yatmaya devam etti Çalışanlardan biri çorba getirdiğinde içmek istemese bile ilaçlar için içmesi gerektiği söylenirken zorlukla iki kaşık alıp ilaçlarını alarak tekrar gözlerini kapattı Eğer Güven evdeyse onu uyuyor olarak bilmesi çok daha iyiydi Ölümü beklediği hayatı günden güne ondan uzaklaşırken sadece seyrediyordu

Ne yapması gerektiğini bilmiyordu Bu işkencenin bitmeyeceği kesin iken o adamı inandırması mümkün bile değildi Elinde ne kanıtı ne de tanığı vardı Evden çıkmadığını söylese de adamı ikna edemezdi Korumalara zaten ulaşması mümkün değildi Bu işten nasıl kurtulacaktı

Güven işe gitmiş olmasına rağmen kendini veremezken, Güneş in bir şey yemeyip sürekli uyuduğunu öğrenince daha da sinirlenmişti Bir şey yemeden nasıl iyileşecekti acaba Öfke ile ayağa kalkıp volta atarken çalışanları korkarak bakıyorlardı Güven sonunda dayanamayarak eve giderken kapıyı çarparak eve girdi

Yatak odasına geldiğinde derin bir nefes alarak içeriye girerken Güneş in uyuduğunu gördü Daha ne kadar böyle uyuyacaktı İlaçlar mı uyutuyordu acaba diye düşünürken elini alnına koyarak ateşini ölçtü Bu temas ile Güneş titrerken Güven ateşi olmadığı için memnundu

Güven odadan çıkarken bir şeyler hazırlanması için mutfağa emir verdi Odaya geri dönüp koltuğa otururken ne yapması gerektiğine karar vermeye çalışıyordu Güneş e daha fazla zarar veremeyeceğini bilirken, onu psikolojik olarak zorlamalıydı Bu kadar darbeye dayanan kız bununla pes eder mi bilmese de başka şansı yoktu

Kapının açılması ile çorba ile et gelirken Güven tepsiyi alarak çalışanı gönderdi Tepsiyi kenara koyup Güneş i uyandırırken dik oturmasını sağladı Tepsiyi eline alırken "bu acıyı daha fazla çekmek istemiyorsan yemelisin Yoksa seni depoda tekrar ağırlamak zorunda kalacağız" diye tehdit ederek yemeği yedirmiş ilaçları içirmişti Tepsiyi geri vererek Güneş in yatmasını sağlayıp yatağa oturdu

"Eğer başında itiraf etseydin bunlar olmayacaktı" derken Güneş bıkkınlıkla iç çekti "Ben yapmadım" dediğinde Güven "sen yapmadıysan görüntüyü de açıklaman gerekmez mi" diye sordu Güneş "görüntü hakkında hiç bir fikrim yok Buranın yakınına bile daha önce gelmedim" dediğinde Güven sinirlenmeye başlamıştı Yataktan kalkıp bağırmaya başladı "Halini görmüyor musun Güneş Bir haftada enkaza döndün Artık seni bildiğimize artık planlarını da gerçekleştiremezsin Amacın ne senin, kimi ölmek uğruna koruyorsun böyle"

"Ben zaten bundan önce de yaşamıyordum Öldürürsen memnun bile olurum"

"Seni kolayca öldüreceğimi sanıyorsan yanılıyorsun Her gün bundan daha da beter acıları tadarak yaşayacaksın" diyerek kapıyı vurarak çıktı Kız cidden aklını kaçırmış olmalıydı