Kapıyı açtığım an tüm tablolarım, ışıkla orantılı boş tual, boyalar fırçalar, ihtiyacım olandan kat kat fazlası vardı İnanamayan gözlerde hepsini tek tek inceledikten sonra yüzümde kocaman bir gülümse ile Selim e sarıldım "Teşekkür ederim Selim" dedim "Teşekkür ederim"

Kollarından çıkarken "bunların karşılığında babamı öldürmemi falan istemeyeceksin değil mi" diye sordum Yüzü gerilse de cevap vermedi "Evliliğimiz anlaşmalı evlilik gibi ilerliyor Bir dediğim iki olmuyor ve benim için büyük masraflara giriyorsun" dediğimde anlamayan gözlerle bakarken "o boyalarının tanesinin ne kadar olduğunu çok iyi biliyorum" diye açıkladım Karşılığında "zenginim sadece" dedi "İntikam için benimle evlendin ama bu evlilik gün geçtikçe oda arkadaşlığına dönüyor Benden tam olarak ne istiyorsun"

Selim derin düşüncelere gömülürken "babanın nasıl canice adam öldürdüğünü ya da insanların hayatlarını nasıl alt üst ettiğini biliyor musun" diye sordu Söyleyişinin soğukluğu kanımı dondururken "babam acımasızdır Belki ihale için tehdit ya da kaçırmaya karışmış olabilir ama kimseyi öldürmez" dedim sinirle Bu söylediğime Selim de sinirlenirken "öyle mi" diye sordu Burnuna kadar girerken "öyle" dedim "O zaman geç odada bekle" diyerek yanımdan ayrıldı

Ben yatak odasına geçerken oturamıyor sürekli volta atıyordum Selim sonunda sayısız dosya ile gelirken önüme attı "Bak bakalım Gerçekte baban nasıl biri" dediğinde yere çökerken tek tek dosyaları açıp baktım Yüzlerce tecavüze uğramış kız, canice öldürülmüş Depoda sayısız kişi işkence görürken gömülmüş Ben fotoğraflara bile bakamazken onlar bunları canlı canlı yaşamış Gözlerimden yaşlar bir bir düşerken "babamı arayıp bana verir misin" diye sordum İlk baş onay vermese de gözlerine bakarak "lütfen" dedim

Sonunda telefonu verirken babamın sesini duydum Selim i tehdit ediyordu Boğazımdaki yumruğa inat "baba" dediğimde "kızım iyi misin O adam sana bir şey yaptı mı Kurtaracağım seni kızım azcık dayan" dedi "Yıllar önce sana anlattıklarıma bu yüzden inanmamıştın değil mi Bunlar senin için normal olaylardı çünkü" diye sordum Babam "neden bahsediyorsun kızım" diye sorarken "tecavüze uğramış, işkence görmüş, öldürülmüş yüzlerce insan" dosyalara bakarken "mesela Lara Kara bu isim sana tanıdık geliyor mu Yoksa o kadar kişinin arasında silinip gitti mi" cümlenin sonuna doğru sesim çığlığa dönerken babam "sana ne gösterdi bilmiyorum kızım ama benim bir ilgim yok Lütfen seni etkilemesine izin verme" dediğinde nedense babam yerine Selim e daha çok güveniyordum Ayrıca o depoyu da çok iyi biliyordum "Yapma baba en azından yaptıklarının arkasında durabilmeni isterdim Ama senin felsefen yok saymaktı değil mi Annem seni yıllar önce nasıl sevmiş anlayamıyorum" diyerek çöktüm Bjr dakika sonra ise küllerinden doğuyor gibi göz yaşlarımı silerken sırtımı dikleştirdim "Çetin Aslan sen kızını dokuz sene önce o kazada kayıp ettin Artık Defne Aslan yok" diyerek telefonu kapatarak Selim e verdim

Selim gözlerini benden çekmezken tüm dosyalarını tek tek toplayarak ona verdim Yatağa geçerken annemin resmini alarak yatağa kıvrıldım Annem gerçekten böyle bir adamı sevmiş olamazdı Ya da babam annemden sonra mı bu hale gelmişti Hiç sanmam İki farklı hayat yaşayan zaten o değil miydi Saatlerce öyle kaldıktan sonra Selim üstümü örtmüştü Benimle konuşmaya çalışsa da cevap vermedim O gece sabaha kadar öylece yattım

Sabah bir anda yataktan kalkarken Selim in tuhaf bakışlarıyla karşılaştım "Bana bir müzik çalar lazım" dediğimde konuştuğum için yüzünde güller açmıştı Hemen laptop u getirirken "alışveriş yapmam lazım demiştin" diyerek elime verdi Aklımda kalan ve zorlanarak hatırladığım bir kaç ürünü eklerken "ama bu senin hesabın kredi kartı bilgileri senin" dediğimde "önemli değil istediğini al" dedi Ondan ve hayattan intikam alırcasına bir çok şey eklerken acımasızca siparişi verdim

Elime internetsiz, sim kartsız bir telefon verirken "içinde müzik dolu, şimdilik bununla idare et" dedi "Teşekkür ederek" alıp kulaklığı takarken resim odama geçtim Tuvalin önüne sinirle otururken aklımı boşaltmak için gözlerimi kapattım Hazır olduğumda gözlerimi açarak hayatımın en karamsar, siyah ve duygu yüklü resimlerini yaptım

Yemedim, içmedim uykusuzluğa dayanamayınca bir iki saat okuma koltuğunda uyuyarak, son ses müzikle bir sergiye yetecek kadar tablo yaptım Selim başta olmak üzere herkes benim için uğraşsa da hiç kimseyi gözüm görmedi

Selim ise çalışma odasında volta atıyordu Sadece babası ile arasını açıp, güvendiği babasının nasıl birini göstermeye çalışsa da fazla ileriye gittiğini düşünmeye başladı İstediği gibi Çetin Aslan ı bitirse de kalbi acıyordu

****

Güneş o konuşmadan sonra yine rutinine dönmüştü Boş boş balkondan bakıyor ya da kıvrılarak yatıp boş boş bakıyordu Bu evdeki hayatı bunlardan oluşuyordu zaten Güven bir plan yapıyor, göçük altında bırakıyor, bende günlerce çıkmaya çalışıyordum Hayatım boyunca didinmeyi istemeyip standart bir hayat süren ben zorlanıyordum

Güven ise babası yerine diğer aradığı numaranın üzerine düşerken çocukluk arkadaşı ve evleneceği adam olduğunu öğrenmesiyle gerilmişti Hadi babası bıraktı Onun nasıl biri olduğu zaten biliniyor İnsan evleneceği kadını nasıl böyle bırakabilir Nasıl duyduklarına inanabilir Eğer Güven in hayatında böyle biri olsaydı yeri yarıp bulur, çeker alırdı İki kişi dışında ortak denebilecek birini bile aramamıştı

Güneş in detaylı araştırmasına baktığında kaza ile tepetaklak olan hayatı Araba, evden dışarı çıkma ve karanlık korkusu Yaşadığı standart hayat ve dünyanın en zengin babası Evden çıkması mümkün olmayan kız nasıl böyle bir işe kalkışmıştı Hadi birileri bıraktı diyelim zaten zengin Kendi babasıyla onun babasının alakası bile yok Tüm bunlar allak bullak etmişti adamı

Güneş i görmek için odaya gittiğinde balkonda otururken buldu onu Hayatı boyunca yaşamamış ve birinin onu öldürmesini bekleyen kız Depoda gördüğü tüm işkencelere katlanmış, gece yanlışlıkla sarılsa bile sıçrayarak uyanıp, yerine giden kız Her zaman dik başlılığı, derin bakan gözleri, sarıp sarmalayacak kadar etkileyen kız Hem aklını hem kalbini karıştırıyordu Başından beri ben yapmadım demişti Ama neden bütün oklar onu gösteriyordu

Hemen kendine gelmeli ve intikamına odaklanmalıydı Altından illaki bir sebep çıkacaktı O da bunu öğrenmeliydi

Güneş her zaman ki gibi kendini toplarken Güven odaya girdi "Şirketin yıldönümü için bir davete katılmamız lazım Hazır morluklarında geçmişken evliliğimizi de duyuralım" dediğinde Güneş gergince yerinden doğrulurken "ben evden dışarıya çıkamam" dedi Güven elindeki büyük kutuyu bırakırken "samimi sıcak bir ortam bahane edilerek bahçede yapılacak" diye açıkladı "Burada elbisen var Kızlar seni hazırlar" diyerek çıktı

Güneş yavaş adımlarla heyecan bile hissetmeden kutuyu açarken içinden kırmızı iddialı bir elbise çıktı Ayakkabı hatta saç tokası bile vardı Kısa zamanda kızlar hazırlamaya gelirken ilk baş bir şeyler yemesi için zorlandı Sonra duşa gönderildi Saç, makyaj ve tırnak yapıldı Saatler sonra kıyafete sıra geldi İlk ayakkabı giyerken nasıl üstünde duracağını bilmiyordu bile Sonrasında elbise üstüne geçirildiğinde ortalığı kasıp kavuracağı belli idi

Aynada son bir kez kendine bakarken hayran bakışlara inat beğenmemişti bile Merdivenleri dikkatle inerken kapıda onu bekleyen Güven arkasına döndüğünde öylece kalakaldı Uzun bir süre süzüp gözlerinde kaybolduktan sonra elini uzattı "evliliğimizi duyuracağız" diyerek tutmasını bekledi Güneş elini tuttuğunda ise elinde kaybolan minicik el kalbini oynatmaya yetmişti Ondan gelen orkide kokusu ise delirtiyordu Alkışlar eşliğinde emin adımlarla ilerlerken konuşma yapmak için herkesin içinden geçtiler Sonunda kürsüye ulaştıklarında Güven ilk baş şirket ile ilgili bir kaç cümle söylerken Güneş in tekrar elini tutarak evliliğini duyurdu

Etraftaki bir çok kişi Güneş i beğenerek süzerken Güven sinirle yanına çekti O benim dercesine Açılış dans müziği ile yapılırken Güven Güneş i kollarına almasıyla Güneş in titrediği hissederken onu daha fazla daha fazla yanına çekerek adeta tek vücut olmuştu Kalbi titrerken tek düşündüğü bu andı Sadece bu anın içinde kaybolacaktı