Yeni Üyelik
10.
Bölüm

Bölüm 10

@okyanus

"Uçurumlar var diyorum, insanla insan arasında, kendiyle kendi arasında"


Sonunda Ayaz arabaya binerken o pisliği çıkardılar "Aynı arabada ya da benim arabamda gitmeyeceğiz değil mi" diye sordum Onun artık ne dibimde ne de bana ait bir şeye dokunurken görmek istemiyordum


Ayaz "Bizim ekip gelip çöpü alacak Bora da arabanı getirecek" dediğinde rahatlamıştım Hastaneye kadar konuşmadık Ayaz kaviste göğüs kafesimi tuttuğum için sakin ve sarsmadan kullandı Kızlar çıktıkları ve beni bu halde görmeyecekleri için şanslıydım

Sonunda hastaneye geldiğimizde ilk Ayaz indi Benim tarafıma geçip kemeri çözdü Arabadan inmeme yardım etti Bana destek olurken acil kapısından girdik Kapıda beni görenler şok olurken doktor Eslem koşarak yanıma geldi

O daha ağzını açamadan "büyütecek bir şey yok Kimseye haber verme İlk olarak röntgen istiyorum Büyük ihtimal göğüs kafesim zarar gördü Ardından da darp raporu" derken Eslem başını salladı Tekerlekli sandalye gelirken Ayaz'ın yardımı ile oturdum İşlemler hızlıca gerçekleşirken röntgenim çekilmiş, yaralarıma pansuman yapılmıştı Bir gece kalmamı isteseler de bende doktordum Çalışamayacağım için raporumu, darp raporumu ve bol bol da ağrı kesici alarak çıktık

Ağrı kesici beni rahatlatırken "ifademi vermem gerekmiyor mu" diye sordum Ayaz "bu gece bekletsinler Yarın veririz" diyerek beni arabaya doğru götürdü Aynı şekilde ilgilenirken eve geçtik

Eve girdiğimde salondaki koltuğa resmen yığıldım O eve ne için gitmişken ne olmuştu Saatler içinde resmen savaştan çıkmıştım Yıllar sonra yine aynı adam tarafından aşağılanmıştım Onun izleri hala üzerimdeyken onları yok edecek gücüm bile yoktu

Boş boş yere bakarken Ayaz gelip önümde diz çöktü Göz göze geldiğimizde "ağla" dedi "Ağla ki için rahatlasın Yoksa kaskatı kalacaksın" dediğinde sanki bunu bekliyormuş gibi gözyaşlarım akmaya başladı

Ayaz ilk baş yaşları silmeye çalışırken sonrasında vazgeçti Kırılacak vazo gibi dikkat ederek sardı, sarmaladı, sakladı Bu benim daha fazla ağlamama sebep oldu Ne kadar süre öyle kaldık bilmiyorum

Ağlayışım iç çekişe dönerken Ayaz ayrılarak tekrar yerine döndü "Ne dedi sana" diye sordu Ağlamaktan sesim kısılırken tüm söylediklerini dile getirmek bile istemedim Sadece "beni köşeye sıkıştırırken bunu ona borçlu olduğunu söyledi Arbede sırasında da babamın dövmede haklı olduğunu, anca bundan anladığımı ve hak ettiğimi söyledi" dediğimde Ayaz'ın eli yumruk olurken sadece "şerefsiz" dedi

"Konuşmanın bir kısmını duydum zaten ama bir kısmı da boğuktu" diyerek açıkladı "Telefonumu aldınız mı" diye sorduğumda cebinden çıkartıp bana verdi Ses kaydının başarılı olmasını diledim Ayaz "uzanmak ister misin" derken "banyo yapabilir miyim" diye sordum Daha fazla izlerini istemiyordum Ayaz başını sallayarak kalkmama yardımcı oldu

Yavaş yavaş yürüyüp banyoya geçerken ses kaydını açarak masaya bıraktım Herkese olanları defalarca anlatabilirdim ama Ayaz ile bu konuda konuşmak istemiyordum Neler geçtiğini bilsin mümkünse ifade verirken bile orada olmasını istemiyordum

Sonunda kendimi banyoya attığımda üstümdekileri parçalarcasına çıkardım Suyun altına geçip tüm pisliklerin akıp gitmesini istedim Bu yeterli gelmedi Olanlar gözümün önünden tekrar tekrar geçerken gözyaşları eşliğinde kızarıncaya kadar lif ile üzerinden geçtim

Gücüm tükenip öylece suyun altında otururken Ayaz'ın sesi ile kendime geldim Ne zamandır buradayım bilmiyordum bile Ayaz banyodan çıktığım da kızarıklıkları görerek korksa da sessiz kaldı Üstümü değiştirip yatağa kıvrılırken Ayaz krem ile geldi En azından tahriş olan derim nefes alacaktı

Kremi dikkatle sürdükten sonra yatağın kenarında eğilip saçlarımı okşamaya başladı "Biliyorum bu yaşananların hepsi kabus gibi ama geçecek ve sen bir gün bu adam hayatında olmadığı için kendini şanslı hissedeceksin Onun söylediği hiç bir şey doğru değil Sen öyle bir adamın yaptıklarını hak etmedin Ona hiç bir şey borçlu değilsin Babanın yaptıklarına bir şey dememe bile gerek yok Sen her zaman ayaklarının üzerinde durmasını bilsen de sana dokunmaya bile kıyamayacak o adamı bul

O adam senin için doğru kişi Sen zarar göreceksin diye kalbi titreyen, sırf bu yüzden dokunmaya bile kıyamayan o adam doğru"

Ayaz tam kalkıp gidecekken elinden tutarak onu durdurdum Başımı sallayıp hayır derken yatağımdaki battaniyeyi açtım Bu gece uyuyabilir miyim bilemesem de onsuz asla uyuyamayacağımı biliyordum

Ayaz yatıp beni kollarına alırken bu gece de olsa orada saklanmak istedim Gece bir kaç kere çığlıklar ile uyanırken beni sakinleştirerek yine kollarına aldı

Sabah uyandığımda Ayaz yanımda yoktu ve ne aman ona komiser demeği bıraktım bilmiyordum Ağrılarım olsa da kendimi daha iyi hissediyordum Tam yataktan kalkacakken Ayaz kapıda göründü "Günaydın" diyerek elinde tepsi ile odaya girdi

Tepsi de kahvaltılık, çorba hatta papatyalar bile vardı Onun bu haline gülerken "hastasın kalkma diye böyle getirdim İleride bana karşı kullanmak yok" diyerek göz kırptı Tepsiyi bana verdikten sonra laptoptan en sevdiğim komedi dizimi açtı

Odadaki sandalyeye otururken benle birlikte diziyi izlemeye başladı "Sen yemeyecek misin" diye sorduğum da "ben çoktan yedim" diye cevap verdi Saat o kadar geç de değildi Ne zaman kalkmıştı bu adam Elindeki izlere bakınca çok erken kalkıp karakola uğradığını anlamam kısa sürdü Utançla başımı eğerken "çorbanı soğutuyorsun" dedi Başımı kaldırdığımda göz göze geldik Bakışlarımızla anlaşırken sessizce çorbamı içmeye başladım

Kahvaltı bitince "ifade vermen gerekiyor" diyerek tepsiyi alarak hazırlanmam için odadan çıktı İlaçlarım ve su çoktan baş ucundaydı Üstüme önemsemeden bir şeyler geçirdim Sesim çıkmadığı kızlar merak ederken bir iki mesajla onları geçiştirdim Defne ve Öykümün karşısına böyle çıkmak onları korkutmak istemiyordum Kızlarda yoğundu zaten Daha sonra uzun uzun ifademi verebilirdim

Özellikle abimden kaçıyordum Aslında Ömer Berke'nin abisiydi Başından beri evlenmemize karşıydı Berke'nin yaptıklarından sonra ve ailemi bildiği için benim yanımda kalmayı tercih etmişti Berke'ye sırtını dönerken beni koruyup kollamıştı

Kısa sürede emniyet müdürlüğüne geçerken ekibin üzerimdeki bakışları hissedebiliyordum "Lütfen acıyan bakışlarınızı çeker misiniz Ben gayet iyiyim Bununla başa çıkabilirim" dediğimde herkes başını eğdi

Ayaz'ın odasına geçerken Bora elindeki kağıdı bana uzattı Okuyup imzalaman yeterli dediğinde kaşlarımı çatarak okumaya başladım Anlatacaklarımın hepsi, hatta daha da iyisi kağıtta yazılı iken Ayaz'ın ses kaydı ile bunu hallettiğini anlamam kısa sürdü

Başımı kaldırdığımda göz göze gelirken minnet dolu bakışlarımla teşekkür ettim İmzamı attıktan sonra orada daha fazla kalmak istemediğim için odadan çıktık Tam koridoru döndüğümde karşımdaki abimden başkası değildi

Acı çeker bir tonda "Rüya" derken gözlerim dolmuştu bile "Abi" dediğimde koşarak bana sarılırken "çok üzgünüm Rüya Yurt dışından geldiğini bile bilmiyordum Sözde düğünden bir kaç gün önce gelecekti" diyerek açıklama yapmaya çalışıyordu

Kollarından çıkıp göz göze geldiğimizde "onunla konuşmadığını biliyorum abi Hem ilişkinize karışmak gibi hakkım yok O senin kardeşin" dediğimde "biraz sonra öldüreceğim kardeşim" diyerek öfke ile soludu "Lütfen buna gerek yok" diyerek onu sakinleştirmeye çalıştım

Koridorda yürürken uzaktan Berke'nin götürülüşünü görürken öylece kalakaldım Ağzı yüzü dağılmış, zorlukla yürüyordu Bu hali içten içe beni rahatlattı Ayaz'ın omzumu tutup sıkması ile yürümeme devam ettim Artık gerçekten hayatımdan çıkıp gitmesini istiyordum

Müdürlükten çıkacakken tekrar biri tarafından yolum kesildi "Sonunda onu yoldan çıkardın demek Madem altında bu kadar yatmak istiyordun neden bu kadar yıl bekleyip düğün zamanımızı seçtin İntikam almayı bu kadar mı çok istedin Gecelerce onu mu düşündün Sırf evlenmeyelim diye mi böyle büyük bir kaosla onu buraya tıktın" diyen tabi ki Hira idi

Ona inanamayarak bakarken abim ve ekip onu önümden almak için harekete geçti Onları elimi kaldırarak durdururken arkamda benim için duran insanlardan güç aldım Derin bir nefes almaya çalışırken göğsümü tuttum "Birinci" dedim "Ben ona katlanamazken, senin üstündeyken bile beni hayal ediyormuş İkincisi böyle olaylara imza atacak tek karaktersiz sen olabilirsin Üçüncüsü ve sonuncusu Bu zamana kadar beni tanıyamamış olman benim değil senin sorunun Ne seni ne de o beş para etmez nişanlını bir daha görmek istemiyorum" diyerek omuz vurarak geçip gittim

Hira çekilip kenara atılırken arkamda abim ve ekip ile başım yukarda araca doğru yürümeye başladım Aynı doktorlarda baloda Zeynep'in kabloyu ben kestim dedikten sonra ki çıkışı gibiydi Ben kablo kesmesem de sonunda o kapıda aldatıldığını gören kızın gelinliğini parçalamış, o beş para etmez insanlarla hesaplaşmış, tüm bağımı kesip geçmiştim

Şimdi daha da güçlüydüm

Loading...
0%