"Soğuklar geçmişti Ama üşümem geçmemişti, kalbimdeki saçma sızı geçmemişti, içimdeki boşluk hissi geçmemişti..."

Komiserin elini tutarak kaldırımdan kalktım El ele yürürken komiserinin evinin sokağına gelmiş olduğumu fark ettim Allahtan kapısında yatmıyordum Çok başarılı bir yer seçimiydi cidden

Eve girince sıcak hava yüzüme çarparken daha önce kaldığım odaya geçtik Komiser yorganı kaldırarak yatmamı sağladı "Sen biraz ısın kendine gel Bende sana sıcak bir içecek hazırlayıp geliyorum" diyerek odadan çıktı Yatağın içinde kıvrılıp yatarken vücudumu sıcağın sarmasını bekledim

Boş boş bir noktaya bakarken komiser tekrar geldi Onun gelmesi ile doğrulup sırtımı başlığa dayadım Elime kupayı tuttururken kupanın içindeki sıcak çikolata dikkatimi çekti Bir anda ne zaman ağlasam, suratım asılsa Ertan babanın sıcak çikolata ile gelişi aklıma geldi Bu çikolata akıp kalbindeki tüm yaraları kapatsın derdi

Bunu düşünürken gözlerim tekrar doldu Komiser ne olduğunu anlamazken "sıcak çikolatayı seviyorsun diye hatırladım İstersen başka bir şey yapayım" dediğinde başımı sallarken "o kadar sıcak O kadar sıcak ki canımı yakıyor" dediğimde elimden kupayı alırken bana sarıldı Ne zamana kadar öyle ağladığımı bilmiyorum Sonunda ağlayışım iç çekişlere dönerken komiser beni yavaşça yatağa yatırıp üstümü örttü Hiç bir şey sormazken "şimdi hiç bir şey düşünmeden uyu Yarın kendini daha iyi hissedeceksin" dedi Bilmiyordu ki artık ben iyi hissedemezdim

Gece boyunca sıçrayarak bölük pörçük uyudum Hava aydınlanmaya başlarken teşekkür ederim notu yazıp sessizce çıktım Kızların kapısına dayandığımda şok olurlarken beni hemen içeriye aldılar Sayısız soru sorarlarken elimi kaldırarak susturdum "Lütfen Şimdi değil Bana kıyafet verir misiniz" diye sordum Bana en uygun kıyafetleri giyerken, yedek olarak bıraktığım ayakkabıları seçtim Yüzüme insanlar korkmasın diye bir iki bir şey sürerken kapatıcı kullanmaya gerek bile görmedim

Yolda Selin' in omzuna yatarken kısa zamanda hastaneye vardık Güne sert bir kahve ile başlarken abimin ameliyatta olması işime gelmişti Gün boyunca dalgın, hayalet gibi ortalarda dolaştım Boşluklarda köşeme gitmek yerine insanlardan en uzak karanlık köşeyi seçtim Gücümün son demlerini kullanıyordum Buradan çıkınca nereye gideceğimi bilmiyordum Defne' yi uzun süre yalnız bırakamazdım Kızlara gitsem sorulardan nereye kadar kaçabilirdim ki Sadece kaçtığım o da değildi Geçmişim, doğumum, ailem, gerçekler, Ertan baba hepsinden kaçıyordum

Hastane çıkışında daha fazla erteleyemeyeceğim için bir noktadan başlamak istedim Kendimi mezarlıkta bulurken, ona o kadar kızgınım ki Sadece anneme yaptıkları için değil İçimdeki öfkeyi yönelteceğim, hesap soracağım kimse olmadığı içinde kızgındım

Mezar taşında gözlerimi gezdirdiğimde olduğum yere resmen yığıldım Neden dedim sadece neden Neden böyle büyük bir yalanla yaşamıştım Neden onun hatası yüzünden sevilme hakkım elimden alınmıştı

Oysa ben çok uslu bir çocuktum Annemin sözünden hiç çıkmaz, babam beni sevsin diye elimden gelenin fazlasını yapardım Onlarĺı üzmez, hasta olsam sesimi çıkarmaz, istediğim oyuncak bebeği alabilmek için günlerce para biriktirirdim Sınıfın en başarılı öğrencisi olmak için sabahlayarak, bir adım önde olmak için öğretilecek konulara bile çalışırdım Ben oyunu kuralına göre oynamıştım hep Ama meğerse baştan dağılan kartlar yanlışmış

Orada öyle ne kadar durdum bilmiyorum Hava çoktan kararmıştı Zorlukla toparlanıp kalktım Arkamı dönüp kafamı kaldırdığımda karşımdaki komiserden başkası değildi Hızlıca gelip bana sarılırken "bütün gün deliye döndüm Evden gitmiştin, hastanede seni bulamadım ve telefonun cevap vermedi Selin' den durumunu öğrensem de bir türlü rahatlayamadım" dedi Hızlı konuşması sonrasında derin nefes alırken, benim tek odaklandığım göğsünün sıcağı idi

Kollarından çıkarken "sorun ne Rüyam" dedi Benden ses çıkmayınca "hadi beyaz önlük bana anlatabilirsin" dedi Bunu beni güldürmek için dediğini biliyordum ama Artık biz beyaz önlük ile komiser değildik Çünkü ben artık hiçtim

Ayaz daha fazla bekleyemeyerek "Gözlerimin önünde günden güne dağılmana katlanamıyorum" dedi Ne demeliydim Benim hakkında bir çok şeyi bilmesine rağmen bu o kadar inciticiydi ki "İyiyim" dedim sadece Ayaz' ın kaşları çatılırken "bu mu iyi halin Rüyam Gözlerinin altı çökmüş resmen" dedi Ben başımı eğerken çenemi tutarak tekrar kaldırdı "Ne oldu Rüyam" dedi tekrar "Ayaz" dedim "O kadar utanıyorum ki Sadece saklanmak istiyorum" dediğimde başını sallayarak "o zaman seni saklayalım" diyerek elimi tuttu "Hadi" diyerek yürümeye başladı

Arabaya binmeme yardımcı olduktan sonra kendi tarafına geçti Arabada giderken sadece etrafı izliyordum Defnem aklıma gelirken, eşyalarımı da almam gerekiyordu Komisere dönüp "Defne' yi arayabilir miyim" diye sordum "Tabi ki" deyip telefonunu verirken Defne' nin sesini duymak bile iyi gelmişti Onun yalnız olduğunu öğrenirken karşılaşmaya hazır olmadığım için eşyalarını hazırlayarak Selin' i beklemesini istedim Benim istediklerimi bir çantaya koymasını isterken onu çok sevdiğimi söyleyerek kapattım Selin' den Defne' yi almasını rica ettim Eşyaları güvenlikten alacaktık

Komiser neden Defne' den kaçtığımı anlayamasa da söz verdiği gibi soru sormadı Kısa zamanda ailemin evine varırken gözlerimi kapatıp bakmadım bile Komiser çantayı alıp gelirken, sadece telefonumu alarak arka tarafa attım Sayısız çağrı ve mesaj vardı Bunlardan hiç biri tabi ki ailemden değildi Kızların grupta yazdıklarını şimdilik görmezden gelirken, komiserin aramalarına şok olmuştum Bu kadar arama anca nefes almadan yapılırsa olabilirdi Kafamı kaldırıp baktığımda neyi gördüğümü fark etmişti tabi Sadece omzunu sallamakla yetinirken kısa zamanda evine geldik

Onu takip ederek arkasından ilerledim Kapıdan girdikten sonra benim ilan ettiğim odaya ilerleyip geçtim Üstümü değiştirip yattığımda ne kadar yorgun olduğumu anlamış oldum Tam uykuya dalacakken komiser elinde tepsiyle geldi Bana çorba yapmıştı İtiraz etsem de içmeden başımdan ayrılmadı Komiser değil gardiyan olmalıymış

Çorba boş olan mideme iyi gelirken komisere bir şey demesem de içimden teşekkür ettim Komiser tepsiyi alıp çıkarken kıvrılarak yattım Saklanabileceğim bir yer olması iyiydi Ama düşünüp yol bulabileceğim bir problem değildi bu Çözebileceğim kişi hayatta bile değildi Annem hayattayken de Ertan babadan nefret ederken doğruyu söylemesinin yolu yoktu Yaşadıklarımda ortadayken, sadece bu durumu kabullenmenin yolunu bulmalıydım

Ayaz ise kapıda durup Rüyam' ı izliyordu Gecenin bir yarısı sokağımda gördüğümde aklım çıktı Üstünde ev kıyafetleri, ayağında panduflar, neredeyse kendinden geçmiş bir halde yerde oturuyordu Karşımda tir tir titriyordu İşte o an bilinçli olmasa da bana gelişi beni o kadar çok mutlu etti ki Onun için sadece seven, mutlu eden biri değil Başı dertteyken de sığınabileceği biri olduğum anlaşılıyordu

Ne olduğunu deli gibi merak etsem de, önceliğim onun güvende olmasıydı Yeni bir yarası olmaması rahatlatıcı olsa da onu böyle yok eden ne olmuş olabilirdi