"Bir umudu olmalı insanın, ilk bahar güneşi gibi"

Ne zaman ağlamaya başladım Ne zaman komiser yanıma geçip oturmaya başladı Hiç bir fikrim yoktu Ona baktığımda göz göze gelirken minnet dolu yarım bir gülümseme sundum O da bana anlayış dolu bir gülümseme ile karşılık verdi

Ayaz'a gerçeği anlatmak için hazır mıyım bilmiyordum Şuan endişeli olduğunu ve ona haksızlık yaptığımı biliyorum ama bu çok zor Onun karşısında her zaman dik durdum Yüzümde babamın yaralarını taşırken hatta Berke' nin saldırısına uğrarken bile Ama şimdi bu geçmiş ile onun gözündeki değerimi bana bakışı değişsin istemiyordum

Yıldızlara bakarken "Ertan babanın tecavüzü sonucu doğduğumu söylüyorlar Ayaz" dedim Ayaz duyduğu ile kaskatı kesilirken bende ilk defa sesli söylememden dolayı kaskatı kesilmiştim "Hem de anneme Ayaz anneme" derken sanki hiç ağlamamışım gibi tekrar ağlamaya başladım Ayaz beni kollarına alırken saçlarımı okşamaya başladı "Ailemin böyle olması sebebi benim" dedim fısıltı şeklinde

Ağlamam iç çekişlere dönerken Ayaz'a tüm duyduklarımı anlattım Ayaz olanları sindirmesini beklerken başımı eğdim "Çok utanıyorum Ayaz" dedim "Ailemin yaptıkları zaten ortada iken benim böyle doğmuş olmam Yüzüne bile bakamıyorum" dediğimde Ayaz eli ile çenemi tutarak kaldırdı "Bunda senin utanacağın hiç şey yok Rüyam Ne duyarsam duyayım sana karşı ne düşüncem ne de hislerim değişir Ayrıca senin saygı duyduğun Ertan babanın böyle bir şey yapacağını düşünmüyorum Sen kendini toparla Araştıralım olur mu" dedi Boynuna atlayarak sarılırken teşekkür ettim Ayaz da gitseydi ne yapardım

Hastaneye girip dolabımdaki yedek kıyafetlerimi üzerime geçirdim Makyajımı silip toparladıktan sonra kontrolü elime almak için boşladığım günleri telafi etmeye başladım

Ama şimdi daha önemli bir sorun vardı Ertan babanın bu durumu kanıtlayacak bir kanıt bıraktı mı onu bulmalıydım Eğer böyle bir olay oldu ise vicdan azabıyla bir şeyler yazmış ya da bırakmış olabilirdi

Ertan babanın şehirde bir dairesi, kasabada bir çatı katı ve bir arabası vardı Ailesi ve çocukları olmayan Ertan baba hepsini bana bırakmıştı Bende dokunmaya kıyamamıştım İlk dairesinden başlarken altını üstünü getirsem de bir şey bulamamıştım

Kasabaya gidip gelmek ise zaman alırdı Kesin bir kanıt bulabileceğimin bir garantisi yoktu Şimdilik bunu sonraya bırakırken eve gitmek yerine kızlara geçtim Annem ve babam ile yüzleşmeye hazır değildim Ayaz'a durumu bildiren bir kaç mesaj attım

Odamda yatağa gömülüp tüm dünya ile iletişimimi keserken saatler, bana göre günler sonra uyandığımda Dünya ile ilgili bir problem olduğunu öğrenmiş kısa bir sürede kendime gelirken yuvarlak masa toplantımıza katılmıştım Dünya' nın Oğuz ile karşılaştığını duyarken zehirli iğnelerimi hazırlamak için planlar yapıyordum Oğuz' un döndüğü duyulunca hepimiz karşılaşacakları ihtimalini biliyorduk ama Gerçekleşmesi çok başkaydı

Saatler boyunca işin içinden çıkmaya çalışsak da bir sonuç elde edemedik Şuan tek rahatlatıcı şey Öykü' yü bilmemesiydi Şimdilik tek yapabildiğimiz Dünya' yı toparlamaktı

Son zamanlar yaşanılanlar, üst üste gelen kötü haberlerden ötürü kendimizi mutfakta bulduk Çeşit çeşit pasta ve tatlı yaparken Nazlım ile yarışacak hale gelmiştik Tepsiler mutfağa sığmadığında salona taşarken gece yarısı kendimizi durdurabildik

Masanın etrafında toplanıp bol bol karbonhidrat yüklemesi yaptık Dünya biraz kendine geldiğinde Mete' nin evlenme teklifinden bahsetmişti

Hepimiz bunu bizden nasıl saklarsın diye saldırırken kendimizi kısa zamanda yastık savaşının içinde bulmuştuk Dünya ağzı kulaklarında Mete' nin aile olmak istediğinden bahsetti Dünya da eğer sen istersen bende aile olmayı çok isterim diye cevap vermişti

Bu haber ile gece pijamalı kutlama partisine dönmüştü Pasta eşliğinde kızlar beni komiser konusunda sıkıştırsa da yüzeysel cevaplar vermiştim İlişkimiz hakkında detay söylersem peşini bırakmayacaklarını biliyordum Okları Eylül ve Bora çiftine çevirirken Eylül ne kadar güzel çamlar devirdiklerini anlatmaktan geçemedi Selin ise yeniden çıkacakları tatil ile hayaller kurarken abimi romantik bir sürpriz hazırlarken düşünemiyordum

Kızlarla üniversiten beri beraberdik Bir kaç can yakıcı anımız olsa da şuan ki durumumuzdan çok memnundum En sonunda hepimizin kalbi çarpıyordu Mutluyduk ve sonunda lise de yaşayacağımız uçuşmaları yaşayabiliyorduk

Geçen günkü halimi unutmayıp sorgulayacaklarını biliyordum Ama belli ki benden bir adım görmeden rahat bırakmaya karar verdiler Onlar da yakıcı bir şey olduğunu anlamışlardı

Komiser suç örgütünün peşine düşerken bende biraz olsun rahatlayıp, nefes almıştım Sakin sakin düşünmek ve ailemden uzak olmak için bir kaç nöbet devir bile almıştım

Öbür yandan eve gitmeyerek babamın dikkatini çekmek istemiyordum da Ayaz'ın canını bir de babamla sıkmak istemiyorum En azından ondan uzak durmalıydılar Kısa bir bocalamanın ardından tekrar gerçeklerin peşine düşmüştüm Unuttum sandığınız değil mi Tabi ki de hayatımın gerçeklerinin peşini bu kadar kolay bırakmazdım Anneme bir kaç soru sorsam da beni geçiştirmişti

Bende evin altını üstüne getirmeye başlamıştım Herhangi bir ipucu bulmaya çalışıyordum Belki hatıra diye saklanan bir şey bulup annemi sıkıştırabilirdim Etrafı talan ederken annemin ben küçükken tuttuğu günlük aklıma geldi Onu bulabilirsem her şeyi çözebilirdim Günlerce evin altını üstüne getirmeme rağmen sonuca ulaşamadım

Artık kasabaya gitmeyi göze almıştım Yine de evdeki araştırmalarıma devam ederken en beklenmedik yerde annemin günlüğünü buldum Kalbim resmen ağzımda atarken ortalığı toplayıp yakalanmamak için odama geçtim Ne kadar gerçekleri öğrenmek istesem de belli bir süre günlükle bakıştım Resmen ellerim titriyordu

Sonunda günlüğün kapağını açarken sayfalarını yavaş yavaş geçmeye başladım Önemsiz bilgilerle dolu olsa da yine okumaya devam ettim Sonunda babam ve Ertan babanın hayatına girdiği yere geldiğimde gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım

Burada yazılanların gerçek olduğunu ve kimsenin bana anlatmayacağı gerçeklerin burada biliyordum Gözlerimi açtığımda gözlerim yazılanların üzerinden bir bir geçmeye başladı Hani dizilerde kişinin üzerinden yazılanlar geçer ya Aynı öyle bir sahne çekiyordum

Ertan babanın ölümü ile yazılar biterken defterin en sonunda Defne ile ilgili hislerini yazmıştı Defne' nin bize gelişi bir milat, bir başlangıçtı

Defteri kapatıp bırakırken gözlerimden yaşlar süzülüyordu Yazılanlar tekrar tekrar gözümün önünden geçerken, görüntüler onlara eşlik ediyordu Nefes alamadığımı fark ederek duvara tutuna tutuna dışarıya çıkarken, kalbim acıyla kavruluyordu

Derin bir nefes alıp kendime gelmeye çalışırken yürümeye başladım Yürüdüm yürüdüm yürüdüm Kalbim yerimden çıkarken koşamaya başladım Koştum koştum Dengemi kaybedip yere düşünceye kadar, vücudum tek bir adım atmayı red edinceye kadar devam ettim

Sonunda koşarak mezarlığa gittiğimde kısa sürede Ertan babanın mezarının başındaydım

Senin rüyandım derken olduğum yerde çökmüştüm Ben senin rüyandım O yüzden ismimi Rüyam koydun