Yeni Üyelik
35.
Bölüm

Bölüm 35

@okyanus

Tam bir ay geçti O gün Ayaz'ın odasında kalbimi bırakıp gideli koca otuz gün

Şimdi ne mi yapıyorum Sahilin ortasında bağdaş kurmuş denizi izliyorum Ben bu bir ayda her son bir başlangıçtır diyerek yeni bir başlangıç falan yapmadım Hiç ağlamadım, hiç acıklı şarkılar dinlemedim Hatta hiç şarkı dinlemedim Ayaz'ı hiç düşünmedim

Peki ne mi yaptım Sadece boş boş denize baktım İleriye gitmeden geriye bakmadan sadece denize baktım

Şuan neredeyim hayatıma ne yaptım dinlemek ister misiniz

Tam bir ay önce müdürlükten çıktıktan sonra hastaneye geçtim Kimseyle konuşmadan odama geçerek koltuğa yığılıp başımı ellerimin arasına koyarak düşündüm Ayaz masasını gördükten sonra peşime düşecekti Onunla en son yapmayı istediğim şey konuşmaktı Çünkü ona inanırdım Elimi indirerek parmağıma baktım Parmağımın üzerindeki ismine Ona yapmak istediğim sürpriz buydu Kalbim tekrar tekrar kasılırken artık beni rahat bırak diye inliyordu resmen

Odama, etrafıma, kendime baktım ve ilk defa kendim için bir şey yaptım Beyaz bir kağıt alarak istifamı yazdım İmzamı atar atmaz hızlı adımlarla baş hekimin odasına gittim İstifamı verdiğimde başhekim şok olsa da eğer bir gün gerçekten yapmak istediğim buysa geri döneceğim dedim

Odadan çıkar çıkmaz Selin'i buldum Beni görünce endişeli bir şekilde koşmaya başladı "Ne oldu Rüya ne bu halin" dediğinde "Selin" dedim "Şuan olanları anlatacak ne halim ne de zamanım var Sadece belli bir süre kafamı dinlemek istiyorum Defnemi aradım ama gelmek istemedi Arın ile bir kursa katılması gerekiyormuş O sana emanet Onunla iletişim kuracağımı endişelenmemesi gerektiğini söyle" dedim Selin gerilirken "ne oldu Rüya" dedi "Ayaz mı bir şey yaptı Başın mı belada" dediğinde acı dolu bir gülümseme yolladım

"Sadece baştan başlamaya ihtiyacım var Bana sadece biraz zaman ver olur mu Sana nerede olduğumu söylersem dayanamaz Ayaz'a söylersin Bunu istemiyorum Sadece kendimle baş başa kalmaya ihtiyacım var Birini öldürmedim ya da banka soymadım Başım belada değil ama lütfen beni anla" dedim Selin kocaman bana sarılırken "bana her gün iyi olduğunu bildiren mesaj atacaksın" dediğinde kafamı sallayarak onayladım "Senin de hayatında bir kere sorumsuz davranmaya hakkın var Sana bunu vereceğim" derken içten bir şekilde teşekkür ettim "Abimi durdurmak zorundasın Kızlar sana emanet" dedim

Cebimden gerekli numaraları aldığım telefonu ona verdim "İhtiyacım yok ama sana ulaşacağım" diyerek arkamı dönüp çıkıp gittim

Delirmiş gibiydim Elimde sadece çantam ile yürüyordum Bankadan beni idare edebilecek yüklü bir miktar para çektim Mağazalardan birine girerek üstüme rahat bir şey giyip, yedek kıyafet aldım Ayaz'ın bilmediği ve ilk göz ağırım olan arabamı aldıktan sonra yola çıktım

Gittiğim yol uzun olsa da bana iyi geldi Sonunda küçük bir kasabaya geldim Arabayı deniz kenarında çekerken uzun bir süre yürüdüm Pişman olmayacaktım Bu hayatım boyunca yapmadığım tatildi Bu tatilin sonunda bambaşka bir Rüyam olacaktım

Evi elimle koymuş gibi buldum Denize bakan çift katlı bahçeli bir evdi Üst katta balkonu vardı İçeri girdiğimde evimde gibi hissetmiştim Yıllardır gelinmemesine rağmen tertemizdi Çünkü sürprizimden sonra Ayaz ile geliriz diye temizletmiştim Bu düşünce ile gözlerimi kapatıp açarken evi gezmeye devam ettim Bu evin her köşesinde babam ile anımız vardı Beni her yıl buraya getirir çok güzel bir tatil yapardık

Tüm evi gezdikten sonra balkona çıkarken manzaraya bakarak derin bir nefes aldım Bana buradan başka bana iyi gelecek bir yer olmazdı

Çocukken kaldığım odada kalmayı tercih ederken çarşıya giderek biraz dolaşmak istedim Küçük bir kasaba olsa da zamanla çok gelişmişti Çarşıda aradığım her şeyi bulabilirdim Arabamda yedek telefon olması büyük şanstı Olmasa da tuşlu bir telefon yeterli olurdu

Markete gidip bir sürü abur cubur, dondurulmuş ürünler ve basit yapabilecek şeyler aldım Bir şey yiyemeyeceğimi bilsem de aç da yaşayamazdım Yemekle de uğraşasım yoktu Sonrasında kitapçıya uğradım Bir yandan aşk romanları seçerken, öbür yandan gerilim kitaplarını tercih etmiştim

Bir kaç kişisel eşya aldıktan sonra eve döndüm Aldıklarımı yerleştirdikten sonra sahile gidip bağdaş kurarak denizi izledim ve hala izliyorum İşte böyle bir ay boyunca kitap okudum Bahçedeki salıncakta sallandım Her gün Selin'e iyiyim diye mesaj attım Her hafta Defne'ye video kaydedip yolladım Bunun aramızda kalması gerektiğini belirterek Her hafta onun hesabına girip yükledim Kendimi aç kalmayacak kadar besledim Çello çaldım Bol bol uyudum Hayatım boyunca uyumadığım kadar çok uyudum

Ayaz'ın yerine bana bunu başkasına yapsa umurumda olmazdı Ama o Ayazdı Bu hayatta tek güvendiğim insan Her darbe alışımda yanına koştuğum, hayatımda en utandığım anları, aile sırlarını paylaştığım adam Şuan belki de evli olacak olduğum adam Nefes alsam gidip anlattığım adam, şuan hayatımda yoktu O kadar kızgınım o kadar öfkeliyim ki Bunun beni yok etmesinden korkuyorum

Hayatımdan renkleri, dizileri, filmleri, sosyal medyayı, şarkıları çıkardım Öyle bomboş gelişine yaşadım

Ve şimdi şuanda hayatımın geri kalanını planlamaya başladım Avukatın vermiş olduğu servet listesini inceledim Avukatım ve daha önce denetlemelerim sonucu oluşturduğum ekip ile kollarımızı sıvadık

İlk etapta villa boşaltılarak dağıtılarak harici eşyalar satıldı Antikalar açık arttırmaya konulurken annemin mücevherleri satıldı Şirket üzerindeki hisselerimi şuan yönetimde olan ceoya devir ettim Zaten yönetimi mükemmeldi Yıllardır kar eden bir şirket haline gelmişti Onun emeğine gözümü dikemezdim Karşılığında öğrencilere bol bol burs istedim

Uygun olan üç mekanı tıp merkezi, eğitim, kadın sığınma evi olarak restore edilmesi için işlemleri başlattım Hepsini birbiri ardına açılacaktı Annemin yıllardır emek verdiği, hatta bizi görmeden çalıştığı vakfı ise kimseye veremezdim O yüzden başına geleceğim haberini gönderdim

Villa ve arabaları satışa çıkardım Gelen paradan Defnem için bir daire aldım Onunda istediğinde saklanabileceği bir yeri olsun istedim Bütün satışlardan gelen paralarla yatırım yapmıştım Bundan sonra hiç çalışmasam bile hayatımı devam ettirebilirdim

Ama bir kitapçı açmaya karar verdim Çok küçükken babamla bol bol kitapçığa giderdik Kendimi orada harikalar diyarında gibi hissederdim O küçücük halimle benim için büyülü bir ortamdi Kendimi orada babamın güvenli kollarindaymis gibi hissedecektim

Hem bayıldığım bir ortam hem de sağlık ile ilgili yazılar yazmama yardımcı olacaktı Belki dergi ya da gazetede bilgi yazıları yazabilirdim Belki de güzin abla köşesi yapardım Şuan ki halime bakarken bu fikre gülümsedim

Yeni hedefim kitapçı ile beraber vakıfı idare etmekti Parmağımdaki isme bakarken dönüş vaktimin geldiğini hissediyordum

Bir ay içerisinde binalar tamamlanırken açılış öncesinde bir davet verilecekti Davette ciddi yardımlar toplanırken benim gelişim açıklanacaktı

Bana sadece buradaki son günlerimin tadını çıkarmak kalıyordu

Loading...
0%