Yeni Üyelik
39.
Bölüm

Bölüm 39

@okyanus

"Eğer senden nefret edersem, dünyada sevebileceğim kimse kalmaz"

 

Jet hızıyla duş alıp, hazırlığımı en basit şekilde yaparak evden çıktım Ekibin yanına ulaştığımda geç kalmış olsam da abartılacak süre değildi Kenan'a portakal suyu ve ağrı kesici alabilir miyim dedim Başım hala çatlıyordu

İlk aday gelebilir dedim Bugün doktorları seçmemiz gerekiyordu En uygunları bekleterek bugün bir dönüş yapmak istedim Uygun kişilere binayı gösterip kendilerini hazırlamalarını isteyecektim Açılışa çok az kalmıştı Binaya hakim olmaları yeterliydi

Bizimle çalışmak isteyen çok ve profesyonel kişilerin olması beni motive ve mutlu etti İlk adayı dinlerken diğer özgeçmişlere de bakıyordum Karşıma kimler gelecek bilmeliydim Sonunda ekibimizi oluşturduk binamıza gittik Herkes heyecanlı ve istekliydi Açılış iki gün sonraydı Tüm ekipmanlar hazırdı Binayı sahiplerine bırakırken baş hekim için eski bir arkadaşımla görüştüm Hastane kaosu onu yormuştu Ondan da olumlu sonuç almam, gönül rahatlığı ile Selin' e gitmemi sağladı

Öğle arasındalardı Hastaneye gittiğimde çığlıklarla karşılama ve bol bol sitem aldım Ekibim neredeyse bana küstü Onların gönüllerini aldıktan sonra yaptıklarımdan dolayı benimle gurur duyduklarını söylediler bu yeterdi

Selin'i bir köşeye çekerken "hemen dökül" dedim Selin bana sözde anlamayan gözlerle bakarken "benim içmemin sebebi az çok belli Peki ya senin içme sebebin ne" dediğimde gözlerini kaçırdı "Hadi ama Selin" dediğimde "Ömer" dedi "Evlilik teklifi etmediğini zaten biliyorsun Bazı şeyler düzelir ve gelecek konusunda bir karar verir diye düşünmüştüm

Ama sen gittikten sonra dağıldı Tek düşündüğü sendin Gece gündüz seni arayıp kendini suçladı O böyle iken evlilik demem bencillik olurdu" dediğinde ona sarıldım "Çok özür dilerim Selin Ben bunlara yol açacağımı düşünemedim Kendi hayatımı kurayım derken seni dağıttığımı bilemedim Selin" dedim Selin'in gözlerinden yaşlar süzülürken "senin bir suçun yok Benimle bir gelecek görmeyen Ömer" dedi Bu sözü canımı yakarken abimi terastan atabilirdim

Selin'i sakinleştirdikten sonra abimin odasına yıldırım gibi düştüm "Senin derdin ne" dediğimde kaşlarını çatarak ne dediğimi anlamaya çalışıyordu "Selin mükemmel bir kız Bildiğime göre birbirinize deli gibi aşıksınız ve çok iyi giden bir ilişkiniz var O zaman sorunun ne" dediğimde "bir sorunum mu var" diye sordu Selin'in hissettiklerinden bir haberdi "evlilik teklifi abi" dedim isyan edercesine "neden bir teklif yok Selin onunla bir gelecek görmediğini düşünüyor" dediğimde arkasına yaslanarak başını yukarıya kaldırıp gözlerini kapattı

"İnanamıyorum" dedi "Nasıl böyle düşünebilir Ben onsuz bir adım atamazken nasıl geleceğimde olmaz" dediğinde rahatlamıştım "Peki sebebin ne Erken olduğunu mu düşünüyorsun Hazır mı değilsin" dediğimde "hiç biri değil Rü" dedi "Tam tersi onunla uyuyup uyanmak için can atıyorum

Ama ailemi biliyorsun Rü Selin'i onlardan korumak istedim Berke olayı yeni kapandı Ailem bu konuda hesap bile vermedi Çamur içindeyim Rü Selin için temizledikten sonra elimi uzatmak istedim Onunda batmasını istemedim

Ailem ve evlilik konusundan sürekli kaçtı Ben kendi kendime düşünüp zamanı bekledikçe o baskı kurmak istemiyormuş demek ki Ama bunu düzelteceğim" dediğinde yerimden kalkarak ona sarıldım

"Selin çok özel bir kız Lütfen onu daha fazla üzme Onun bir damla göz yaşı için abim falan dinlemem seni yakarım" dediğimde güldü "Seni çok seviyorum abi Selin'i mutlu et ki daha çok seveyim" dediğimde gülme sırası bendeydi

Hastaneden üstümdeki yük kalkmış bir şekilde çıkarken, burayı özlesem de doğru tercih yaptığımı biliyordum Son zamanlardaki koşuşturmacalardan yorulduğum için ve bundan sonra daha çok koşmam gerektiği için eve geçtim Elimde kocaman bir pizza kutusu ile tabi Şaşırdınız mı :)

Eve gittiğimde gerilim dizilerimden birini açtım Artık dram, komedi, ya da aşk dizileri izlemiyordum Pizzamı gömerken Kenan'ın eğitim binası ve sığınma evinden çektiği fotoğrafları inceledim

Kadın sığınma evinin odaları hazırlanmış, ortak alan ve mutfak düzenleniyordu İkinci açılış o olacaktı Eğitim binasının sınıfları hazır olsa da ortak alan, bahçe, çocuk parkı, futbol, basketbol, voleybol sahası zaman alacaktı İçeride masa tenisi ve oyun alanları bile düşünüldü Her yaşta çocuğun oyun oynamaya hakkı vardı ve yaş aralığını fazla tutacaktık Kitapçım konusunda ise planları verdiğim için rahattım

Hava karardığında gerilim dizisinin sesinden yorulup kapattım Yatağıma kıvrılırken odayı aydınlatan yine sokak lambasıydı Kendime neden bunu yapıyorum bilmiyordum Kendimi neden böyle acımasız bir şekilde cezalandırdığımı bilmiyorum

Kızlara gidemiyordum Çünkü Bora ya da ekipten biri ile karşılaşmak istemiyordum Kızlara özellikle Defneme iyiymiş rolü yapmak istemiyorum Bu çok zor Kendimi uzak tutarken bile iyi misin soruları beni bunaltıyor Kimse sormasın istiyorum Çünkü iyi falan değilim Avazım çıktığı kadar iyi değilim diye bağırmak istiyorum Kalbimi attıran adam artık yok Kendisi ile birlikte tüm renklerimi, tüm hayatımı götürdü Gözümden bir damla süzülürken parmağımdaki isme bakarak üzerinde gezindim

Kapım çalarken evimi kimse bilmediğini açmamayı düşünsem de sonunda kalkıp açtım Karşımdaki Ayaz'dan başkası değildi Karşısında meşhur taytım, dağınık saçım ve acı içindeydim "Burada ne işin var" diye sorduğumda bir şey demeden içeriye geçti Engel olmaya çalışmam pek bir işe yaramazken etrafa bakıyordu

Etrafta ayakkabılarım, kıyafetler, pizza kutuları her yer her yerdeydi Ayaz'ı kovamayacağıma göre yatağıma giderek kenarına sırtımı dayayıp yere oturdum İstediği kadar evimi alt üst edebilirdi Sonunda Ayaz yanıma gelerek tepemde dikildi

"Ne yapıyorsun burada bu halde Rüyam" dedi "Sen en ağır darbeleri aldığında bile bu kadar dağılmadın Böyle bir yerde, bu şeklide" derken etrafı gösteriyordu "yaşamayı tercih etmedin Sen sessiz ortamlardan nefret edersin, karanlıktan korkmasan bile kalmak istemezsin, Defnenden ayrı kalamazsın sen Sırf onu da alabilmek için yıllarca ailenin eziyetlerine katlandın" dediğinde artık bağırıyordu

Gözümden yaşlar süzülürken Ayaz elini burun kemerine götürerek sıktı Sakinleşebildiğinde eğilerek önüme oturdu Göz yaşlarımı silerken elleri titriyordu "Sana bunu ben yaptım Rüyam Sen tüm olanlara göğüs gererken ben senin kolunu kanadını kırdım Ama senin burada bu karanlıkta oturmak yerine bana gelmen gerekirdi Bana gelip hesap sorman, öfke nöbetleri geçirmen, hayatı bana dar etmen gerekirdi Rüyam" dedikten sonra derin bir nefes aldı

"Ama sen burada tek başına berbat bir halde acı çekiyorsun Benim yaptığım hata yüzünden her şeyin sorumlusu senmiş gibi sen sebep olmuşsun gibi acı çekiyorsun Bu benim canımı daha fazla yakıyor"

"Günlerdir seni izliyorum Acilde olduğundan daha fazla çalışıyorsun Her boşluğunda uzaklara dalıp gidiyorsun, gözlerin buğulanıyor Bunu fark edince daha fazla çalışmaya başlıyorsun Bir kere bile Nazlımın pastanesine gidip kendine pasta almadın Selin ile dışarıya çıkmak dışında kızlarda doğru düzgün görüşmedin Ertan babanın mezarına gitmedin Bir kere bile gamzeni göstermedin"

"Yapma Rüyam bunu kendine yapma Bana güvenememenin sebebi sen değilsin Beni böylesine severken acı çekme sebebin sen değilsin, benim Bırak da senin yerine de acıyı çeken ben olayım"

Loading...
0%