Ben Elif. Elif Akca tüm hayatı boyunca askerliği arzulamış sağlık sorunları yüzünden olamamış o kadın şu anda cıvıl cıvıl öğrencilere öğretmenlik yapıyorum.

Memnunmusun diye soracak olursanız emin değilim gönlüm hala askerliği arzuluyor .

Asker olamayacağımı öğrendikten sonra çalışmayı çabalamayı burakmıştım hayattan umudumu kesmiştim sınav sonuçları açıklandığında öğretmenlik geldiğini görüncede bi şey hissetmemiştim daha sonra madem asker olamıyorum o zaman askerlere yakın olmak istemiştim o yüzden sınır bölgelerini yazmıştım şuan Hakkari derecikteydim.

Yeni yerleşmiştim şu anda okula doğru adımlıyordum buraya gelinceye kadar içimde bir heyecan yoktu aslında ama heyecanlanmaya başlamıştım yepyeni bir hayat beni bekliyordu öğretmenlik yapıcağım sınıfa doğru ilerledim kapıyı açtığımda tüm öğrenciler sustu ve bana bakmaya başladı onların merak dolu bakışları altında öğretmenler masasına doğru ilerledim ve çantamı bırakıp onlara doğru döndüm.

"Merhaba çoçuklar , ben yeni öğretmeniniz Elif Akca. Eski öğretmeniniz hastalandığı için artık öğretmeniniz benim" diyerek onlara gülümsedim aslında eski öğretmenleri hasta değildi hamileydi ve çocuğunu böyle bir ortamda büyütmek istememişti.

Haklıydı çocuğu burda olursa ölümle burun buruna olacaktı hiç bir anne bu acıya katlanamazdı bazı anneler dışında.

Çocular duyduklarına üzülmüştü onları mutlu etmek istemiştim çünkü hiç bir çoçuk üzgün olmayı haketmiyordu.

"Hemen asmayın suratınızı önemli bir şeyi yok sadece biraz üşütmüş o yüzden gelmedi sizinde hasta olmanızı istemedi " diyerek onlara gülümsedim .

"Hadi sizde kendinizi tanıtmayacakmısınız?" diye sordum.

Hepsiyle tanışmıştık. Mevsimle Mert ikizlerdi yanyana oturmuş diğerlerinden soyutlanmış gibilerdi kimseyle konuşmuyorlardı yanlarına doğru ilerledim .

"Çoçuklar siz neden diğerleriyle konuşmuyorsunuz" diyerek onlara baktım .

Sorumu Mevsim cevapladı " Biz de sizin gibi yeni geldik öğretmenim kimseyi tanımıyoruz"

Doğru bana öğretmenleri gittiği için bu sınıfı vermişlerdi bu çocukların hepsi üçüncü sınftı.

"Peki nerden geliyorsunuz ?" diye sordum.

"Biz Ordudan geliyoruz öğretmenim abim burda asker olduğu için annem onu çok özledi o yüzden artık abimle yaşayacağız öğretmenim" diye beni bu sefer cevaplayan Mertti.

Anladım dercesine kafamı sallayıp onlara gülümsedim " Ama böyle olmaz çocuklar bakın bende yeni heldim ama sizinle tanıştım ve konuşuyorum bence sizde konuşabilirsiniz. Hadi sizde arkadaşlarınızın yanına gidin ve benim yaptığım gibi tanışın" diyerek onları buna teşvik etmeye çalıştım çünkü biliyordum bu ilerde onlara sorun olucaktı.

Mevsim bana bakıp kafa salladı ama Mert kararsız kalmış gibi Mevsime bakıyordu .

Mevsim oturduğu yerden kalktı Mertinde elini tutarak peşinden sürükledi. İlk ders serbest etkinliklerdi o yüzden onları kendi haline bırakmıştım.

Bir süre sonra tenefüs zili çaldı.

...

Eve gelmiştim yorucu ama güzel bir gün geçirmiştim. Sıcak bir duş alıp yatmaya hazırlanıyodum ki telefonum çalmaya başladı .

Arayan Zehraydı ."Eliiiff" diye şakıdı her zaman ki neşesiyle sesini duymak iyi gelmişti ."Efendim " diye cevapladım onu .

"Yerleştin mi , peki alıştın mı, yakışıklılar varmı ,çocuklar seni çok yordumu-" diye sorularını art arda sıralıyodu ki onu susturdum.

"Biraz nefes almayı dene ve sakinleş yerleştim, alışmak için daha erken, hayır yakışıklı görmedim,çocuklar beni yormadı ama sen sorularınla beni yordun" diye cevapladım onu . "Pardon" diyen sesi geldi kulağıma "Off napim heycanlandım işte" dedi .

"Önemli değil ama seni sonra ararım olurmu yoruldum çünkü" dedim çünkü gerçekten yorgundum.

"Tamam ama yarın beni arıyıcaksın diyen neşeli sesi geldi kulağıma. "Tamam yarın görüşürüz" diye yanıtladım onu telefonu kapattıktan sonra banyoya yönelmiştim ki kapı çaldı.

"Şu banyoyu yapabilecek miyim artık " diye isyan ettim bence haklı bir isyandı.

Kapıyı açtığımda gördüğüm kişiyle dondup kalmıştım.