Uzun süren karakol saatlerinden sonra ağlayarak eve dönmüştüm. Uzun bir süre telefonumu açmadığım için şarjı bitmiş telefonumu şarja takıp başında kısa bir süre açılmasını bekledim. Ekranın ışığı yandığı gibi +1453 bildirim beni bekliyordu.

Gerçekten bu sayıda bırakmayı nasıl başarmışlardı?

Canım yakın arkadaşım binlerce mesaj atarak ortalığı ayağa kaldırmıştı. Peki nereden haberi olacak diyeceksiniz? Tabii ki annem haber vermişti.
Grup sohbetlerine girdiğimde kendimi ünlü artistler gibi hissetmiştim resmen hayranlarım beni soruyordu.

mesaj yazma kısmına tıklayıp "arkadaşlar hepinize teşekkür ediyorum. Ben çok kötüyüm böyle bir aptallığı nasıl yaptım algılayamıyorum. Destekleriniz için çok teşekkür ederim." Yazıp 6'lı arkadaş grubuna atmıştım. Hayatımda hiç görmediğim bir hızda mesajlarıma geri dönüş yapılmış ve beni teselli edecek sözler yazmaya başlamışlardı bile. Benim ise tek derdim yarın okulun olmasıydı. Ne kadar gitmek istemesem de en sevdiğim dersin olduğunu hatırlayınca çantamı hazırlamaya koyulmuştum bile..

Okulumuz şafak operasyonuna gidilecek bir saatte kapılarını açtığı için dik engebeli yokuşları sırtımda ağır bir çanta ile aşmaya çalışıyordum. Bundan iyi hikaye olurdu aslında ilerideki çocuklarıma "ben sizin yaşınızdayken okula dağdan inip gidiyordum!" Diyerek abartılı bir cümle kullanabilirim. Bir nevi yaşan değildi .

Tüm ciddiyetimle birlikte sınıftan içeriye girdiğimde en önde oturan şahane arkadaşlarıma baktım. Onları görünce her ne kadar üzgün olsam da kahkaha atmamak için zor durdum. Sultan yine zengin olduğu için çantasından aldığı üzümlü fındıklı ekmeğini yiyordu Eva ise değişik aromalı sütlerinden içiyordu. Nasıl böyle midesiz arkadaşlarım vardı anlamıyordum. Onların bir arka sırasına oturduğumda ikisi de heyecan ile bana döndü.
Uzatılan paketli ekmeği görünce ne kadar burun kıvırsamda belki tadı güzeldir diye alıp bir parça ağzıma attığımda yüzümü hemen buruşturdum.
Bu tepkimi bekleyen arkadaşlarım hemen çenelerini çalıştırmaya başlamışlardı bile.

" bir şeyi de beğen anasını satayım ya."

"o ne anlar zengin kaliteli maldan."

gözüm paketle kesişince halk ekmek yazısını görüp kahkaha attım. Eva hızlıca beni dürtüp cennet mahallesi pembe gibi dedikodu modunu açmıştı.

" noldu kız anlat hepsini anlat ıncığını cıncığını!"

yandan bir bakış atarak yavaşça anlatmaya başladım. " işte karakol olaylarını biliyorsunuz gittim sayda hakkında şikayette bulundum sonra orada bir polis vardı onunla konuştuk telefonuma numarasını kaydedip mesajları kendisine falan attı öyle yani.."

büyük dikkatle dinlerken içeriye din dersi hocamızın girmesiyle ayağa kalkıp sohbeti kesmiştik.

Tenefüs zili çalınca hızlıca kendini bahçeye atan canım arkadaşım evayı görmezden gelmeye çalıştım yine hocasını görmek için baykuş gibi direğin oraya konmuştu. Sultan ise her teneffüs yaptığı gibi tuvalete gitmişti. Evanın yanına gidince bahçede yerimizi alıp gelen geçen insanları Allah belamızı vermemiş gibi zorbalamya başladık.

Son derslere doğru artık beynimin suyu çekilirken hoca toplanan sınıf telefonlarını dağıtmaya başladı. Bir kaplan edasıyla bütün arkadaşlarımın telefonlarını alıp kendilerine verince hayır dualarını aldım ve hâlâ hocasını övmekte olan Eva'ya kulaklarımı tıkamaya çalıştım.

"Bence şahane bir hoca baksana ne güzel ders anlatıyor aynı zamanda gerçek bir zorba aynı benim gibi.." üstten gelen bildirimimi okuduğumda hemen sohbete girdim

'iyi olmana sevindim dün baya kötü duruyordun :)'

Polisin attığı mesajı okuduğumda hemen cevap verdim.

'Teşekkürler ilgilendiğiniz için 🌸☺️

Arkadaşım eva dediklerini dinlemediğini anlamış aşık surat ile bakarken bakışlarını ekrana çevirip iki dakika boyunca gözlerini belerterek baktı. Ardından 'ne!!' Nidası çıkarıp telefondaki mesajları okumak istediğinde geriye doğru çekildim.

Eva, Sultan'ı dürterek "Resmen polis ile flörtleşiyor!" Demesi ile şok içinde kaldım.

asla böyle bir şey düşünmemiştim.

bence arkadaşım Wattpad azaltması lazımdı.

ya da yaz dizilerini..