Yine güne her zamanki gibi başlamıştım;Yorgun,uykusuz,düşünceli ve stresli.Diğerleri normaldi ama benim bu yaşımda bu kadar stres yapmam normal miydi?Okul bir yandan aile bir yandan savrulup gidiyordum.Sallana sallana yataktan kalkmıştım.Formamı giyip, telefonumu ve kulaklığımı alıp dışarı çıktım ve yürümeye başladım.Okulum çok yakın değildi böyle olmasını seviyordum çünkü gezerek şarkı dinleyince kendimi huzurlu hissediyorum.Ta ki Gizem sesleninceye kadar.

-Arzu dur beni bekle ya!

-Tamam hadi çabuk.

Gizem yine geç kalkmıştı.Evi yakın değil ama abisinin arabasıyla geliyor.Anlamıyorum ki nasıl son 5 dk'ya anca yetişiyor.Derken Gizem'in abisi Görkem bana göz kırpıp gitti.

-Gizem senin bu abin niye bana göz kırpıyor?

-Üff bilmiyorsun sanki onu aldırma boşver eve gidince konuşurum ben hadi geç kaldık yok yazılıcağız.

Bahçeye adımımı atmamla telefona mesaj geldi.Ama okulda açarsam telefon hayal olurdu diyip okulun içine girdik.

The End...