Nereden Çıktın Karşıma

Herkes gibi işe gidip gelen normal bir kızım, adım yuri 24 yaşındayım ve bir markette kasiyer olarak çalışıyorum, ailem yurt dışında olduğu için yanlız yaşıyorum. O gün normal bir şekilde evime gitmeden önce markette kulaklığımı unuttuğumu farkettim, bu yüzden onca yolu yürüyüp markete geri dönme kararı aldım. Ama yapmaz olaydım...

Markete geri döndüğümde bellerinde silahlar olan adamları gördüm, oradan neredeyse 1.83 boylarında belki daha uzun bir adam marketten çıktı garip olan şey ise elinde benim kulaklığımın olmasıydı.

adam bir süre bana baktı ve;

"uzun zamandır görüşmüyorduk yuri" dedi.

beni nereden tanıyordu, adımı nereden biliyordu, sürekli kafamda bu sorular dönerken,

"neden konuşmuyorsun?" dedi.

"adımı nerden biliyorsun, kimsin sen?" dedim.

onun bu cevabı gerçekten şaşırtıcıydı çünkü onu gerçekten tanıyamadım.

"beni tanıyamadın mı?" sesli bir şekilde güldü.

4 Gün önce

​​​​​​O gün markette her zaman ki gibi çalışıyordum, market çok gürültülüydü çünkü bir grup lise öğrencisi yüksek seslerle kahkaha'lar atıyordu, ve o gün markette o uzun boylu adam da oradaydı.

"çocuklar biraz sessiz olur musunuz, müşterileri rahatsız ediyorsunuz."

Onlar ise bana dik dik bakarak kaba bir şekilde;

"çocuk mu!? hahaha sen kaç yaşındasın ki bize çocuk diyorsun salak kadın."

Bana hakaret ettiklerinde gerçekten çok sinirlenmiştim, onlar ise bağırarak konuşmaya devam ettiler. O kadar çok sinirlendim ki oturduğum yerden kalktım elime su şişesi aldım ve onu bana "salak" diyen öğrencinin kafasından aşağı döktüm.

Bunu gerçekten yaptığıma inanamıyordum çünkü kaba olsalar bile ilk defa böyle bir şey yapmıştım, o öğrenci ise bana tekrardan hakaretler ediyordu ve bu beni daha çok sinirlendiriyordu, o öğrenci bana tam vuracakken o uzun boylu adam beni kurtardı ve o liseli öğrenciye;

"büyüklerine saygılı davran seni ergen." dedi.

O liseli öğrenci o kadar korktu ki hemencicik marketten çıktı ve koşturarak kaçtı,

"beni kurtardığınız için teşekkürler...um.."

"adım danny, rica ederim"

"memnun oldum benim adım da yuri siz olmasaydınız sanırım dayak yiycecektim"

"buna izin vermem."

Bunu dediğinde bir süre danny'e baktım ama hemen sonra marketten hızla dışarıya çıktı.

Günümüz;

"ah..sizi hatırladım siz bay danny'siniz o gün beni kurtarmıştınız"

"beni hatırlamana sevindim...yuri"

"size bir soru sorabilir miyim?"

"tabiki."

"kulaklığım neden elinizde?"

Danny bir süre bana baktı ve,

"benim sanmıştım ama sanırım sizin."

"evet benim..."

arkadaki adamlara dikkatlice tekrardan baktım ve herkesin danny'e patron dediğini duydum ve içimden "bu silahlı adamlar gerçekten onun adamları mı?" diye sormadan edemedim, sormak istesemde bilmemezlikten gelip uzaklaşmak istiyordum.

"O zaman kulaklığımı bulduğuma göre gideceğim, hoşçakalın."

sanki gitmemi istemezcesine bileğimi sıkıca ama acıtmayacak nazik bir şekilde tuttu ve,

"Biraz daha vakit geçirmek ister misiniz?" dedi.

Bunu duyduğumda biraz şaşırdım ama tanımadığım bir adamla özellikle de bellerinde silahları olan korumaları ile birlikte olan bir adama hemen güveneceğimi sanmıyorum,

"üzgünüm ama eve gitmem gerekiyor."

"neden ki yanlız yaşıyorsun başka ne işin olabilir?"

Bunu duyduğumda çok şaşırdım ve aklımdan, "bu adam benim yanlız yaşadığımı nerden biliyor" " gerçekten kim bu adam" diye sorular dönüp dolaşıyor ve ona korkmaya başlasamda şu soruyu sordum,

"yanlız yaşadığımı nerden biliyorsunuz?"

"um... orasını düşünmenize gerek yok"

bu konuşmayı daha da ciddiye alarak;

"ne demek düşünmeme gerek yok!?, tanımadığım bir adam benim yanlız yaşadığımı nerden biliyor olabilir ki!?"

bana cevap vermeden öylece baktı, ve bende yavaş yavaş adımlarla geriye doğru gidiyordum.

"beni yanlış anladınız biraz sakin olmalısınız"

"ben sizi hiç yanlış anlamadım, yanlız yaşadığımı bilmeniz....bu gerçekten çok korkutucu.."

"beni dinleyi-"

O lafını bitirmeden bir anda evime doğru koşmaya başladım, o an arkama baktığımda ben koşarken peşimden gelen adamları gördüğümde gerçekden çok fazlaydılar. Bu yüzden daha hızlı koştum ve karşıda duran otobüs'ü gördüm.

​​​​​"lamet olsun! kaçma artık"

​​​​​arkamdan sürekli bağırış sesleri duysamda umursamadım koştuğum gibi o otobüs'e bindim, arkama baktığımda ise danny denilen o adam çok sinirli görünüyordu.

"bir kız'ı yakalayamadınız! LANET OLSUN, seni bulacağım."

​​​​1.BÖLÜM SONU

​​​​​​

​​​​

​​​​​​

​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​