Jessica neredesin

o an danny ile çarpışıp yere düşünce danny bana yardımcı oldu ve yerden kalkmama yardım etti, bana ne için karakola geldiğimi ve sorunun ne olduğunu sordu, ben cevap vermek istemedikçe zorladı bende dayanamadım ve Jessica'nın mesajını gösterdim ve danny'den yardım istedim.

"bana gerçekten yardım mı edeceksin..?"

"tabiki yardım edeceğim yuri"

"ama.."

"aması falan yok yuri yardım edeceğim sende kabul edeceksin."

"danny bunun doğru olduğunu sanmıyorum sonuçta beni kaçırmıştın"

"peki o halde baştan başlayalım"

"nasıl yani?"

"seni kaçırmadım varsayalım ve yeni tanışıyormuş gibi düşünelim"

"bunu yapmak bu kadar kolay mı sanıyorsun"

"hadi ama yuri beni başından atmak yerine benim yardımımı kabul et"

Bunu yapmak o kadar kolay mı sanıyor bu adam!....ama bir yandan da haklı ona her şeyi anlattım yani... yardım istesem fena olmazdı..

"peki o zaman.. yardımını kabul edeceğim..danny."

"sonunda doğru bir karar verdin yuri"

"peki şimdi ne yapacağız, arkadaşımı nasıl bulacağız?"

"öncelikle sakin ol, bunlar hemen olacak bir şey değil. Arkadaşının yerini bilen birisi var mı?"

"bilmiyorum.. en son iş yerindeydi.."

"iyi o zaman gidelim"

"hm? nereye??"

"arkadaşının iş yerine gideceğiz"

"peki.."

dedim ve ayağa kalktık, arabaya doğru yürüdük ve arabaya bindik. Arabada fazla konuşmadık daha doğrusu o konuşsa da ben cevap veremedim.. bir süre sonra Jessica'nın iş yerine geldik ve arabadan indik,

"burası"

"arkadaşının arkadaşlarını tanıyor musun?"

"um.. hayır.."

"hayır mı?"

"hayır.."

"tanrım...yuri arkadaşının arkadaşını tanımıyor musun"

"tanıştırmadı bende tanışmadım"

"her neyse içeri girelim, ama koluma gir."

"neden?"

"numara yapalım ki bizden şüphelenmesinler"

"um..peki.."

dedim ve danny'in koluna girdim, ama şirkete girdiğimizde danny bir anda elimi tuttu ve sırıtarak bana baktı, etrafta insanlar olduğu için bir şey diyemedim ve asansöre doğru yürüdük.

"danny elimi neden tutuyorsun.."

"hadi ama yuri biraz dayan"

​​​​​​bunu benimle dalga geçercesine söyledi ve elimi daha sıkı ama nazik bir şekilde tuttu.

daha sonra Jessica'nın çalıştığı ofisine geldik ve etraftaki insanlara Jessica'yı soruk, ama hepsi bize Jessica'nın 2 gündür işe gelmediğini söylediler, bu beni daha çok endişelendiriyordu ama yine de sabırlı olup bütün herkesle konuşuk. aradan birkaç saat geçti ve sonunda şirketten dışarı çıktık ve arabaya doğru yürüdük, bunu yaparken hala el ele tutuşuyorduk.

"danny arkadaşımı nasıl bulacağız... daha fazla endişelenmeye başladım.."

"merak etme bir kaç güne bulacağım"

"buna nasıl bu kadar eminsin..?"

"ben bulurum dediysem bulurum."

o sırada hala el ele tutuştuğumuzu fark ettim ve hemen elimi çektim.

"artık şirkette değiliz değil mi.."

"elini tutmak istiyordum"

"ben...istemiyorum"

"peki, nasıl istersen"

arabaya bindik ve bir kafeye gittik. Bir masa'ya oturduk ve içecek sipariş ettik.

"yuri iyi misin?"

"sence?"

"anlıyorum ama biraz daha sabırlı olursan arkadaşını bulacağız"

"anlıyorum bir günde bulacağımızı sanmıyorum ama...bilemiyorum endişelenmeden edemiyorum.."

"söz veriyorum ki arkadaşını bulacağım"

danny'den neden yardım istedim neden danny ile iş birliği yaptım bilmiyorum ama yine de bana bu kadar iyi davranması hoşuma gitmişti.. danny ile içeceklerimizi içtikten sonra danny ile arabaya bindik, yol boyunca konuşmadık ama danny beni evime bıraktığında şunları söyledi,

"yuri biliyorum seninle birlikte pek güzel anılarımız olmadı ama sana yazdığımda bana cevap ver ve aramalarımı aç lütfen."

danny bana yardımcı olmaya çalışıyor ve beni gerçekten önemsiyordu ondan yardım istemeden bile bana yardım etmek istedi yani danny'in aramalarını açmasam ve mesajlarına cevap vermesem kabalık etmiş olurdum.

"peki.. denerim"

danny bana gülümsedi ve ben eve girince arabasıyla buradan uzaklaştı. Eve girdim, duşa girdim, üzerime pijamalarımı giydim ve yatmak için hazırlanırken telefonuma Jessica'dan mesaj geldi..

6.bölüm sonu

​​​​​