Görevden döner dönmez annem Mardin'e gel diye tutturdu. Anneannem orda yaşıyorda. Tim ile vedalaşıp ilk uçak ile Mardin'e geldim. Bir haftalık bir görevden geldim ve yorgunum. Taksi köyün bir kaç km ötesinde bıraktı. Neymiş daha fazla gidemezmiş, yol kötüymüşte. Sırtımda koca çanta ile yürümeye başladım. Güneş yavaştan batıyordu. Temiz havada rahat rahat yürürken uzaktan araba sesi geldi. Bir kulağım ordayken yürümeye devam ettim. Araba yaklaştı ve biraz ileride durdu. Ne ayak bu diye düşünürken arabadan bir adam indi. " Hanfendi yardım ister misiniz? Gideceğiniz yere kadar bırakabilirim. "

Adam kısaca süzdüm. Uzun boylu ve kalıplı bir vücudu vardı.

" Yok saol yürürüm ben."

Tekrar yürümeye başladığım sırada konuştu.

" Akşam oluyor. Başınıza bir şey gelsin istemem. Bakın size zara vermem. İki dakika evinize bırakayım."

Yürümeye devam ettim. " Gerek yok."

Bir süre sonra araba yanımdan geçip gitti. Yürüyorum işte kardeşim. Tamam iyilik yapıyor eyvallah ama gerek yok.

Bir saat sonra anneannemin kapısının önündeydim. Hava kararmış sokaktaki bir kaç ışık yanmıştı.

Kapıyı çalıp bekledim. Çok geçmeden annem kapıyı açtı.

"Hoş geldin kızım. Gir içeri gir. "

" Hoş buldum anne. " Çantayı kenara bırakıp yandaki kapıdan girdim. Ufak bir oturma odasıydı. Anneannem salonunu misafir gelmedikçe açmazdı. Köşedeki minderde oturan anneannemin yanına gidip elini öptüm.

" Hoşgeldin güzel torunum "

"Hoş buldum anneanne. Nasılsın? İyi misin?"

" İyiyim kuzum Allah'a şükür. Sen nasılsın asıl. Yormuyorlar demi seni görevde falan."

" Anneanne askerim ben dağ bayır aşıyoruz ama merak etme işlemez bunlar bize. "

" İyi kuzum iyi. Geç bir duş al. Sonrada anan yemek ısıtır onu yersin. "

" Emredersiniz sultanım." Gülerek yanından ayrılıp çantam ile banyoya girdim. Kısa bir duş alıp üzerimi giyindim. Saçımı tararken kapı açıldı. Misafir mi geldi? Neyse işimi halledip giderim yanlarına. Tarağı kenara bırakıp elime yüzüme krem sürdükten sonra çantayı toplayıp çıktım. Hemen yanda ki merdivenden yukarı çıkıp boş bir odaya çantayı bıraktım. Aşağıdan konuşma ve gülme sesleri geliyordu. Silahımı çantanın en dibine koyup çıktım odadan. Saçlarım tam kurumasada çok takmadan direk mutfağa girdim. Annem çay koyuyordu.

" Kolay gelsin anne. Misafirimiz mi var?"

"Evet kızım Halime ninenin kızı ve ailesi geldi. Gel sende içeri hadi."

" Bir yemek yeseydim önce açım ben."

" Doğru kız unuttum onu ben. Bak ısıttım koydum oraya koy tabağa ye onları."

Annem mutfaktan çıkınca tencerelerden sıcak yemek alıp yemeye başladım. Arkadan gelen konuşma seslerine baktım.

" Valla Kibar teyse bu oğlan evde kaldı. Kimi göstersem yok istemem, yok istemem. "

" Canım sıkıştırma çocuğu, bulur gönlüne göre birini."

" Bak ne diyecem Kibar teyse senin torunu yapalım. "

Bunun üstüne sert bir erkek sesi geldi.

" Anne."

" Ne anne ne. Bak oğlum Kibar teyzenin bir torunu var su gibi su. Kibar, aklı başında. İşi gücü de var. "

Umarım o ben değilimdir diyecemde başka kız torunu yok. Tabakları sudan geçirim salona girdim.

" Aha bak geldi. "

" Hoş geldiniz. Kusura bakmayın biraz işim vardı."

" Yok kızım ne kusuru, bak bu oğlum Ali."

Bismillah bi teyze. Ne Alisi ne Velisi ne oluyoruz. Oğlana baktım. Yolda beni bırakmayı teklif eden oğlandı. Kafamı hafifçe sallayarak selam verdim. Aynı şekilde selam verdi.

" Gel annem otur sen." Canım annem benim o düşünmese kimsenin ayakta mal mal kaldığımı farkedeceği yok.

" Bak kızım bu Fatma teyzen, bu eşi Burhan amcan, bu oğlu Ali, bu da kızı Sevgi."

"Memnun oldum. " Annem kolu ile bir anda dürtünce ona döndüm. Ne var bakışı attığımda ne unuttun kız bakışı yaptı. Haaa adım. Aman bilmese lerde olur, nüfusa alacak değillerya. Annem yine dürtünce kısa bir nefes verim tekrar konuştum.

" Güneş ben."

Anneme oldumu bakışı atıp önüme döndüm. Anneannem konuşmaya başladı bu sefer.

" Benim torun da yeni işten geldi. İşi biter bitmez buraya geldi. "

" Yaa yorgunsa biz rahatsız etmeyelim."

" Yo sorun yok oturun lütfen ."

" Peki kızım." Fatma teyze oğluna bak gör bakışı attı. Annemde bana atıyor ordan biliyorum.