Sahne 3: Mağarada Akşam Yemeği

Osman Bey ve Bala Hatun, avlarını pişirip yemeğe başlarlar. Ateşin ışığı, mağaranın duvarlarına dans eden gölgeler düşürmektedir. İkisi de birbirlerine sevgi dolu bakışlar atmaktadır.

Osman Bey: (Gülümseyerek) Hayatımın ışığı, hele bakasın ay ne de güzel parıldar. Tıpkı senin gibi, benim hayatıma ışık oluşun, bana kameriye oluşun gibi...

Bala Hatun, Osman Bey’in bu iltifatlarına gülerek karşılık verir. Osman Bey, Bala’nın saçlarını okşar ve ona daha da yakınlaşır.

Bala Hatun, gözleri parlayarak Osman Bey’e bakar. İçindeki sevincin parıltısıdır bu.

Osman Bey: (Merakla) Hayrolsun Bala'm, gece gece seni bu kadar sevindiren nedir?

Bala Hatun, derin bir nefes alır ve Osman Bey’e bakar.

Bala Hatun: Daha da büyük bir mutluluğa hazır olasın beyim. Gayrı gözlerin yalnız bana bakarken değil, ona bakarken de böyle parlayacak.

Osman büyük bir şaşkınlıkla gözlerini Bala'nın karnına doğru çevirir.

Bala Hatun: (Gülümseyerek) Gebeyim Osman'ım, bir evladımız olacak!

Osman Bey, bu haberi duyunca gözleri parıldamış bir şekilde sevinçle yerinden fırlar.

Osman Bey: Sahi mi dersin Bala'm! İmdi ben baba mı olacağım?

Osman Bey, Bala Hatun’u kucağına alır ve sevinçle döner.

Osman Bey: (Gülerek) Benim can kuşum... İmdi sen karnında minik balamızı, mucizemizi mi taşırsın diyerek Bala Hatun’un karnını nazikçe okşar.

Bala Hatun : Gördüğüm rüyalar doğruysa eğer Rabb'imden dileğim odur ki Osman'ım, karnımda sen gibi yiğitler yiğidi evladımızı taşırım.

Osman Bey, Bala Hatun’u öper ve ona sıkıca sarılır. Bala ise Osman'ın koynuna yatar ve gözlerini kapatır.

Osman, Bala'nn saçlarını okşar ve ona sevgi dolu sözler fısıldar. Bala, en güvenilir saydığı yerde, Osman Bey’in kollarında huzurla uykuya dalar.

Osman, Bala'nın uykuya dalışını izlerken, yüzünde huzurlu bir gülümseme belirir. Ateşin ışığı, mağaranın duvarlarına dans eden gölgeler düşürürken, Osman ve Bala bu özel anın tadını çıkarırlar.