Sahne 4: Sabah Vakti Mağarada

Sabahın ilk ışıkları mağaranın içine süzülürken, dışarıdan gelen ayak sesleri ve at kişnemeleri duyulmaktadır. Osman Bey ve Bala Hatun, bu seslerle uyanırlar.

Osman Bey: (Fısıldayarak) Bala, duyuyor musun? Dışarıda bir hareketlilik var.

Bala Hatun: (Endişeyle) Evet, ne olduğunu anlamalıyız.

Osman Bey ve Bala Hatun, pusatlarına davranarak sessizce mağaranın girişine doğru ilerlerler. Dışarıya baktıklarında, Bizans askerlerinin mağaraya doğru yaklaştığını görürler.

Osman Bey: (Fısıldayarak) Bizans askerleri! Sessiz olasın Bala. Hazırlıklı olalım.

Osman Bey ve Bala Hatun, sessizce dışarı çıkarlar ve askerlerin yaklaşmasını beklerler. Askerler mağaraya yaklaştığında, Osman Bey ve Bala Hatun saldırıya geçerler.

Osman Bey: (Bağırarak) Allahu Ekber!

Osman Bey, kılıcını çekerek askerlerin üzerine atılır. Bala Hatun da ok ve yayıyla düşmanlara karşı koyar. Cenk başlamıştır ve ortalık karışır.

Osman Bey: (Bala’ya bakarak) Bala, arkama geçesin. Sayıları kalabalık sana bir zarar gelmesinden korkarım.

Bala Hatun: (Kararlılıkla) Beni bu zevkten mahrum kılmayasın Osman'ım!

Osman Bey, Bala’yı korumak için çırpınırken bir Bizans askeri ona kılıç darbesi indirir. Osman Bey, aldığı darbe ile yere düşer.

Osman Bey: (Acıyla) Ah!

Bala Hatun, Osman Bey’in düştüğünü görünce endişeyle ona doğru koşar. Ancak savunmasız kalan Bala, bir diğer askeri tarafından okla vurulur.

Bala Hatun: (Acıyla) Osman!

Osman Bey ve Bala Hatun, birbirlerine bakarak acı içinde yere yığılırlar.Osman, Bala'nın elini tutar ve ikisi de gözleri birbirine kilitlenmiş halde bayılırlar. Bizans askerleri, onları esir alır