HELİN DEN

sabah dokuz da kalktım ve hemen elimi yüzümü yıkayıp annemin yanına gittim. "anne ben biraz dışarı çıkıyorum koşu yapmam lazım." dedim annem arkasını dönüp bana baktı " tamam kızım çok geç kalma yemek hazır olur 1 saate " anneme tamam dedikten sonra beyaz ayakkabıları mı giyip dışarı çıktım.

sokağın başına gelince telefonumu çıkarıp kulaklığa bağladım ve müzik dinlemeye başladım. kendimi o kadar çok kaptırmıştım ki karşımdaki adamı göremeyip omzuna çarptım. çok hızlı koştuğumdan dolayı bir iki adım geri gittim " çok özür dilerim görmemiştim" dedim ama adam sadece bana bakıyordu cevap vermedi " beyfendi birşey demicek misiniz özür diledim" adam sanki arkamda biri varmıs gibi sadece arkama bakıyodu en sonunda bende arkamı döndüm ve

1.86 boylarında sarı saçlı mavi gözlü biriyle karşılaştım . adam iki saatir arkamdaki adama bakıyomuş demekki. önüme döndüğümde adam hayla daha arkma bakıyodu bende dayanamayıp koşmaya devam ettim. köşeden dönerken arkama baktığımda 1.86 boylarındaki adam ,çarptığım adamı köşeye çekmiş bişeyler söylüyodu. çok umursamadım ve yarım saat daha koşup eve geldim. ama evde kimse yoktu mutfağa ilerlediğimde buzdolabına asılmış notu gördüm

' annecim seni aradık ama sen telefonuna bakmadın salih amcan vefat etmiş biz 1 haftalığına samsuna gidiyoruz'

böyle şeyler genellikle olduğu için çokta önemsemedim ki zaten salih amcamıda çok sevmezdim ailemde bunu bildiği için beni bekleme gereği duymadılar heralde. odama çıkıp üstümü değiştirdim sarı civcivli bir pijama giyip kendimi yatağa attım. sosyal medyada dolandım ve o sırada kapı çaldı.

aşağı inip kapıyı açtım fakat kimse yoktu. tam kapıyı kapatıcakken yerde bir kutu ve üstünde de not gördüm kutuyu alıp odama çıktım ve yatağımın üstüne oturdum daha sonra kutuyu yavaşca açmaya başladım. kutunun içinden geçen hafta mağazada çok beğendiğim elbise olduğunu gördüm

 

şaşırmıştm am notta yazanları görünce korkmaya başladım

' en yakın zamanda seninle görüşüceğim helin ve o gün üstünde bu elbise olucak '

tamam , bu kim bilmiyorum ama gerçekten korkmaya başladım o sırada telefonuma bir mesaj geldi

(numara sallamadır)

0564 746 37 36 :hediyemi beğendin mi güzelim

lan noluyor harbi korkmaya başladım ama cevapta yazmak istiyordum

siz : kimsin, numaramı nerden buldun , bu elbiseyi alıcağımı nerden biliyordun ve ne hakla bu notu yazdın bilmiyorum ve çokta ilgilenmiyorum ama bu beni korkutuyor şimdi sizi engelliyeceğim ve birdaha böyle bir saygızlık yapmayın.

0564 746 37 36 : o elbiseyi sakın atma ve yırtma helin benide engelliyebilirsin çünkü ben sana istediğim her zaman yazabilirim ve görebilirim.

artık korkmak değilde korkudan altıma yapıcaktım ve bişey yazmayım direkt olarak engelledim elbiseyide dolabıma astım aslında yırtabilir veya atabilirdim ama zaten bu elbiseyi yarın alıcaktım ve elime gelmişken bunu değerlendirmek istedim

saat beşe kadar telefona baktım ve birkaç birşey atıştırdım o sırada en yakın arkadaşım olan

melisa ve ırmak aradı gece on bir gibi gece bara gidiceklermiş ve benide çağırıyodular annemler gittiği için rahattım ve kabul ettim, gece olmadan biraz dinlenmek için rahat bir uykuya daldım...

uyandığımda saat on kırk beşti kalkıp elimi yüzümü yıkadım ve eyeliner ( google de arattım doğrusu bu) rimel ve bordo bir ruj sürdüm ve üzerime kırmızı bir elbise giydim

 

ayakkabı olarakta kırmızı bir topuklu seçtim bar a tek başıma gidicektim ve telefonumu aldım arkasına bir miktar para koyup kılıfımı takıp dışarı çıktım. taksi durdup bindim ve binmemle tolefonuma mesaj geldi

(numara sallamadır)

0564 364 75 24 : o kumaş parasıyla nereye gittiğini sanıyorsun

allahım deliricem heralde nereden biliyordu benim biyere gittiğimi veüstümdekini sapıkmuydı bu adam

siz: bakın kim olduğunuzu bilmiyorum ve merak etmiyorum ama bidaha yazarsanız polise gideceğim.

0564 364 75 24 : ya şuan önünde duran siyah arabaya binersin yada ben seni bindirip o taksiciyide dövmesini bilirim

ne saçmalıyordu bu adam hiçbir fikrim yoktu am önümüzü bir siyah araba kesmişti taksici bana bakıyordu ve bakışlarında korku vardı siyah arabanın kapısından 1.95 boylarında takım elbiseli adam çıktı

 

takım elbiseli bir adam çıktı ve buraya doğru geliyordu arka kapıyı açıp kolumu tuttu ondan kurtulmaya çalışıyordum ama bırakmıyordu " lütfen bırakırmısınız sizi tanımıyorum" dedim daha sonra taksiciye baktım ama o benden daha çok korkuyordu " abla in lütfen iş açma başımıza " şaşkınlıkla taksiciye bakıyordum bunu nasıl söyleyebiliyordu aklım almıyordu.

" duydun şöförü ya insan gibi arabaya binersin yada kucağımda gidersin benim seçimim ikinciden yana ama seçim hakkını sana veriyorum"

Sanırım korkudan altıma yapıcaktım. Birşey diyemiyorumdum daha doğrusu konuşamıyordum . Adam tam beni kucağına alacağı sırada " tamam tamam gerek yok ben yürüyebilirim " dedim o ise sadece kafasını salladı ve taksiciye parayı verip elimden tutarak yürümeye başladı...

arkadaşlar resimler çıkmamış bir sonraki bölüm düzenlenecektir

sınır

5 oy

5 yorum