Kedinin ikinci hayatı 11. kısım

Emre o akşam kapıyı açtığında Zorro üzerine atlamadı.

Zorro, diye seslendi.

Salondaki kedi yatağına baktı, yoktu. Kendi yatağına baktı, küvete baktı. Dolapların içine, bazaların altına her yeri aradı. Zorro hiçbir yerde yoktu. Paniklemişti. Temizliğe gelen kadını aradı. Evden çıkmadan önce kanepede uyuduğunu söyledi kadın. Pencereleri ve balkon kapılarını kontrol etti. Bu havada pencereler hep kapalıydı zaten. Tek bir yer hariç; banyo penceresi.

Banyodaki pencereyi kontrol etti. Yarım açık olan banyo penceresinin sinekliği yırtılmıştı. Fotoğraf makinesini ve merdiveni aldı. Pencerenin yanından merdivene çıktı. Kolunu dar pencereden Aşağıya uzatararak fotoğraf çekti. Sonra pencerenin diğer tarafından da aynı şekilde fotoğraf çekti.

İki fotoğrafta da bir engel görünmüyordu. Ve anladığı kadarıyla buradan düşüp yaralanma şansı pek yoktu. Yine de emin olmak için evden çıkıp apartmanın çevresini inceledi.

Zorro çok yüksek ihtimalle banyo penceresinden kaçmıştı ve pencereden aşağı atlarken başına bir şey gelmemişti. Bundan neredeyse emindi. En azından bu biraz rahatlatmıştı ama kaygısı yine de devam ediyordu. Doğduğundan beri onunlaydı. Sokakta yaşaması neredeyse imkansızdı. Telefonunu çıkarıp hemen asistanını aradı.

- Alo Defne. Zorro kaçmış. Her yere ilan koy. Fotoğrafı var di mi?