Kedinin ikinci hayatı 13. Kısım

Günler geçerken Kakao da eve giderek alışıyordu. Evin ulaşabildiği her yerini kurcalamış korkak hareketlerinin büyük bir kısmını üzerinden atmıştı. Geceleri Melis’in yanında yatmaya başlamıştı.

Melis ise Kakaonun varlığından büyük bir mutluluk duyuyordu. Diğer konularda ise içindeki kırgınlığı atamıyordu. Ancak silkinip kendine gelmesi gerektiğinin farkındaydı. Bir gün eve dönerken çok yorgun olduğunu düşündü. En gerçekten zihnini boşaltması gerekiyordu artık. En azından bu akşam tüm olanları düşünmeden yapamaz mıydı?

Bu akşam film izlemeye karar verdi. Kakaoya sarılıp güzel bir film izleyecekti. Ama romantik bir film olmamalıydı. Tutkulu aşk hikayeleri şu an izlemek istediği son şeydi. Aksiyon, evet aksiyon en iyisiydi.

Eve girdiğinde kedinin pati seslerinin ona doğru geldiğini duydu. İşte bu içini sıcacık etmişti. Kediyi kucağına alıp sevdikten sonra üstünü değiştirdi. Sonra da mısır patlatmak için mutfağa yöneldi.

Tencereye yağı koydu, mısırları kavurduktan sonra tencerenin kapağını kapattı. İlk sesi duyana kadar bekledi: pıt.

O sırada kedi ciyakladı. Kokuyla mutfak tarafına bakıyordu. Belli ki mısırın patlama seslerinden tırsmıştı. Melis bunu görünce şefkatle kedinin yanına gitti. Onu severek kucağına aldı. Kulağına korkacak bir şey olmadığını fısıldadı.

Kucağında kediyle ocağın başına gitti. Korkacak bir şey olmadığını göstermek istiyordu. O sırada tencere kapağı patlayan mısırların şiddetiyle minik minik hareket ediyordu. Kesi bunu görünce daha da korktu. Kaçmaya çalıştı. Melis’in kucağında arkasına doğru kaçmaya çalıştı.

- Dur, dur. Sakin ol, diyen kadını duymuyordu bile.

Kokudan çıkarttığı tırnaklarıyla birlikte Melis’in boynuna tırmanmaya başladı. Omzundan yere hopladı ve ciyaklayarak kaçtı.

Melis’ise boynunu tutup “aaa” diye inledi. Tencerenin altını kapatıp banyoya koştu. Aynada boynu inceledi. Başka çizik görünmüyordu ama sağ tarafı yukarıdan aşağı belirgin bir biçimde çizilmişti.