_Sen...

_Seni buldum. Nerede olursan ol seni bulacağımı sana söylemiştim.

Kendimi güç bela kollarından kurtardım.

_ Dediklerinize anlam veremiyorum. Lütfen kendinize gelin.

_Beni hatırlamadın mı ?

Söyleyecekleri yarıda kaldı. Ortamın gerginliğini Kubai dağıtmıştı. Aref suskunlaştı. Savaş tanrısıyla selamlaşıp ortamı terk etti.

_ Sonunda seni buldum. Günlerdir görüşemedik Ayana. Okulun başlaması adına şölen veriliyor. Seni göremeyince endişelendim. Gökyüzü şölenleri başlamıştı. Aslında 100 yılda bir olurdu. Okulun başlamasına denk geldi.

Bu yıl Erlik'in imparatorluğu bu şöleni üstlenmişti. Şeytanlar ve diğer tanrılar arasındaki bağ geliştirilmek isteniyordu. Günün konusu edebiyatla başladı. Her şey sakinlikle ilerliyordu. Kubai' bin yanına oturdum. Son zamanlarda görülmeler olunca. Yeni eş tanrı olacağı dedikoduları ortalıkta dolanmaya başlamıştı. Şeytan imparatorluğu edebiyatta oldukça kendini geliştirmişti. Takdir edilmesi gerek. Erlik çıktı.

_ Ne dersin kardeşim?

Kubai tereddüt etmeden kalktı. iki kalemi güçlü tanrı. İkisi de eşitti. Kazanan da kaybeden de olmadı.

Erlik bu kez centilmenlik yaparak ödülü Kubai'ye verdi. Yaşam flütü. Bunu kullandığın sürece akılları yönetme ustalığına erişirsin. Kubai bu kutsal eşyayı bana verdi. Erlik ve diğer tanrılar, okulun öğrencileri dikkatle bizi izledi.

....

Kullanmaya karar verdiğim kişi Aref oldu. Ezgiler döküldükçe kelimeler önüme sıralanıyordu. Gördüklerim rüya değil de geçmiş yaşamım.

Gözyaşlarıma engel olamıyordum.

Gömeç korkak adımlarla arkamdan belirdi.

_ Ne diyeceğimi bilmiyorum.

Boğazına yapıştım. Her şeyi baştan sona anlat.

Olanları öğrendikçe hem üzülüyor hem Gömeç'i yok etmek istiyordum. Yaklaşması planlıydı. Acaba daha nelerden haberdar değildim? Ben Ayana. Neler dönüyor?

Kafam allak bullak. Senem'im aynı zamanda. Gömeç ne saklıyorsun?

Neden beni buraya sürükledin?

.....

Yüzüğe çekildim.

_ Senem sen Ayanasın. Ayana da sen.

_Ne saçmalıyorsun?

Delirmeme ramak kalmıştı.

_ Yani sen Ayana'nın geçmişten günümüze farklı hallerisin.

Kutsal ruhun her bir parçasına sahipsin. Dünya var olduğundan beri. Ruhun bir parçası yaşamaya devam etti. Ve farklı zaman ve bedenlerde ortaya çıktı. Bu üçüncü zaman döngüsüydü. Seni bu yüzük sayesinde buldum.

_ Gerçekten üzgünüm yoksa seni ikna edemezdim.

Ardındaki asıl anlam buydu. Yapılan yanlış ve pişmanlıkları düzeltmek istedim. Diğer bir şekilde de diğer olayları ...

Kader dediğimiz tesadüfler senin etrafında oluşuyor.

Kısaca karışık olsa da kendi hikâyenin karakteri yine sensin.

_Daha fazla konuşma. Anladım.

Yavaş yavaş yerine oturdu. Yapacak bir şey yoktu bana düşen geçmiş kaderimi kurtarmak.

Aref bunun neresinde?

Kubai'yle tam olarak ne gibi talihsizlikler oldu?

Hepsi bir sırrı barındıran olaylardı. Gömeç bu kez beni zor durumda bırakmıştı. Bir şey öğrenmek istesem de açıklayacağını düşünmüyorum. O yüzden daha dikkatli olmalıyım.

Şölene tekrar döndüm. İkinci konu alanı danstı. Bu kez ben gönüllü olarak kalktım. Dansımın adı ölüm çağrısıydı. Kendi yarattığım ve herkesin göreceği ilk dans. Hareketli ve intikam içeriyordu. Ateş kelebekleri ellerimi salladıkça ortaya çıkıyordu. Yere sert adımlarla vuruyordum. Her vurduğumda yer yerinden oynuyordu.

Gömeç bütün aptallığıyla kendini yakalattı. Neyse ki yüzükten haberdar değillerdi. Ama Aref'in bakışları bittiğim anlamına geliyordu.

Bittim!

Benim ödülümde Şürele denen bir canavar ruhtu. Şeytan imparatorluğunun küçük, zararsız cinleriydi.

Talih cinleri olarak bilinir. Yanındaysa şansın bol demektir.

Şölen devam etti. Uzun zamanın ardından nihayet sonuna gelinmişti.

_ Gömeç. Gömeç.

Aref'in eline düşmüştür. İyi de nereye gittiler.

_ Seni Aptal nerelere gittin sen? Ne cesaretle benden saklanırsın?

_ Aramadığım yer kalmadı. Ayana'nın yanında ne işin var?

_Hiç.

_ Şimdi boylarsın cehennemi.

_ Tanrım! Hayır! Hayır!

_ Affedin yüce tanrım. Benden yararlı kimse yok. Sizin için çok önemliyim biliyorsunuz.

_ Bak sen şuna!