Fuzan, çok güzel ve özel bir yaratıktı. Dünyada şu an eşi ve benzeri yoktu. Belen'i annesi kabul etmişti. Belen artık onun duygusal olarak bağlandığı annesiydi. Duygusal bağ mührü oluşmuştu. Bir şey daha vardı. İnanılmaz bir durum. Aten'i de babası olarak seçmişti. Belen ve Aten bu duruma hem çok şaşkın hem de çok mutlu olmuşlardı. Bu minik yavrunun artık iki ebeveyni olmuştu. Misafirlik fazla sürmüştü. Şimdi onlar için gitme vaktiydi. Aten'de içten içe ikisine alışmış görünüyordu. Bu günlerde daha farklı bir kişiliğe bürünmüştü. Saray hizmetlilerine kadar duyulmuştu. Hatta gizliden gizliye saray dışına dedikodular çoktan yayılmıştı bile. Küçük Fuzan çok üzgündü babasından ayrılmak onun için zor olacaktı. Aten içinde...

Dedikodular daha fazla etrafa yayılmadan da gitmenin vakti gelmişti. Son bir grce kalması için ricada bulundu Aten. Belen zevkle kabul etti. Bunca yaptıklarından sonra böyle bir ricayi geri çevirmek saygısızca olurdu. Guqin ikisinin ortak zevkiydi. Beraber çalmak için yan yana oturdular. İki kişinin birlikte çalması hem zor hem de zevkli bir ahengi barındırıyordu. Öncelikle Belen basladı. Devamını da Aten getirdi. Aten kendini o kadar kaptırmıştı ki. Belen dikkatlice onu izlemeyi tercih etti. Bir teline dokunduğu an bütün etraf inliyordu. Artindan büyülü müzik aletleri belirdi. Fuzan etraflarında uçmaya çalıştı. Bu durum Belen'inde hoşuna gitmiş görünüyordu. Görünürde güzel bir dostluk kazandığını düşünüyordu.

...

Vakit gelmişti. Aten son uğurlamasını yaptı. Belen onu topraklarına davet etti. Fuzan, Aten'in eteklerine yapıştı. Onu bırakmaya niyeti yoktu. Ama zar zor olsa da gönlünü ettiler. Şimdi eve gitme vaktiydi. Talay'da bu vakitlerde onları dört gözle bekliyordu. Sürekli haberleşme içerisindeydiler. Belen, her şeyi gün gün rapor ediyordu.

Güzel güzel yolculuk devam etti. Belen kutsal topraklarına giriş yapmıştı. Şu an ondan daha mutlusu yoktu. Talay onları dışarıda karşılıyordu.

_Nerede bu küçük yaratık?

_Göremiyorum.

_Bul bakalım.

Yaramaz, Talayla dalga geçiyordu. Hınzırca arkasında belirdi. Talay'ında ondan kalır yanı yoktu. Tuttuğu gibi bu küçük yaratığı kavradı.

_Ne tatlısın sen öyle!

_Hınzır şey! Demek benimle uğraşırsın sen.

Fuzan,onu sevmişe benziyordu. Ailesi gittikçe kalabalıklaşıyordu. Bu onu daha da mutlu ediyordu.

_Ben yokken her şey yolundaydı değil mi Talay?

_Evet! Kaç kez diyeceğim evet!

_İçin rahat olsun. Sen yokken sakinlikle geçti.

_Çok yorgunum çok. Yolculuk beni fazlasıyla yordu. Her şey şu minik fare için. Yoksa katlanmazdım.

_Annesi olarak beni seçti! Küçük şey!

_Ovvvv! Bak bundan daha önce bahsetmedin.

_Evet. Bu hınzırla uğraşmaktan vakit bulamıyordum. Eksik kalmış. Ama şimdi haberin oldu.

_Şimdi biraz dinlenmek için şifalı havuza gidicem.

...

Gül banyosu ona daha iyi gelecekti. En sevdiği şey bu şifalı suda arınmaktı. Yavaş adımlarla sıcaklığı hissederek suya girdi. Gözlerini huzurla kapadı. Yorgunluğuna öyle iyi geldi ki bir ara uykuya bile daldı. Gözlerini açtığında o bakışla karşı karşıyaydı. Çığlık atmaya vakti kalmadan ağzı kapandı.

_Şşşş! Sakin ol benim. Belen benim. Zada!

Şimdi Belen sakinleşmişti. Zada elini yavaşça Belen'in ağzından çekti.

_Özür dilerim! Böyle olmasını ben de istemedim. Aslında buralara meyveler toplamaya gelmiştim. Yanına uğramak istedim. Hatta herkesin haberi var. Kendimi fazlaca kaptırmış olacağım ki burada buldum. Seni uykuya dalmış görünce şaşırdım. Tam uyandıracakken çığlığı bastın.

_Üzgünüm! Doğru değil kafama göre gezmek ama napayım. Öyle bir dalmıştım ki kendimi burada buldum.

_Sadece bu mu!

Belen çok kızgındı.

_Ha bir de bu halde kadın ve erkeğin bulunması doğru değil. Tekrardan özür dilerim!

_Ya üstümde bir

şeyler olmasaydı. Bitmiştin seni aptal!