Kaçış

Kötü Belen, Ormanın arkasına doğru koştu. Orada duvarların arasında bir kapı bulunuyordu. Kapıya doğru adımını attı. Açmayı başaramadı. Sağa ve sola baktı. Yerden bulduğu taşı aldı. Yanılsama büyüsünü kullandı. Kapının bir benzeri şimdi karşısında duruyordu. Birden sesler gelmeye başladı. Zıtlık olsa gerek yanılsamada oluşan kapıya dokunduğunda aslı açılmıştı.

...

Şimdi özgürdu. Buradan bir an önce kaçmak istiyordu. Ruhu bu yaşadıklarını kaldırmıyordu. Midesi bulanıyordu. Açlık onu şimdiden halsiz bırakmıştı. O yeşillik artık bitmiş, yerini kızıl topraklara bırakmıştı. Gözleriyle son kez havaya doğru baktı. Sonrası onun için karanlıktı. Bir ses duydu.

_İyi misin?

Sadece omuzlarında o sarsıntıyı hissetti. Şimdi duyu yetisi de kaybolmuştu.

Gözlerini açtığında karşısında onu gördü. Aten'di.

_ İyi misin?

Kendine gelmeni bekledim? Ne yapıyorsun buralarda?

_...

_Hata bende. Dinlen fazla hareket etme bitkin düşmüşsün.

_Bebek de iyi. Küçük oğlan yaramaz olsa gerek seni fazla yormuş.

Kötü Belen doğrulamadı. Aklından sadece her şeyi bildiği geçiyordu.

Bu arada erkek bebeği olacaktı. Bu onun için başka bir sürprizdi.