Sabah erken saatlerde uyanıp hemen camı açıp temiz havanın içeri girmesine izin verdim. Kısa bir süre dışarıyı izlemeye başladığım da aynı zaman da soğuk havayı içime çektim.

Annemin sesini duyunca önce banyoya gidip rutin işlerimi halledip hızlı bir şekilde aşağı indim. Annem kahvaltı hazırladığını fark edince hızlı adımlarla yanına gittim. Beni fark edince yüzünde büyük bir gülümse ile bana baktığını görünce aynı şekilde karşılık verdim.

"Günaydın." Annem bunu söylerken de bana gülümseyerek bakıyordu. Annemin ne kadar da güzel gülümsediğini bir kez daha anlamlış oldum.

Aynı şekilde, "Günaydın." diye cevap verdim. Kısa bir süre sonra kahvaltı yapmak için hep birlikte sofraya oturduk. Ailem ile birlikte geçirdiğim vakit benim için her zaman çok güzel ve özel oluyordu.

Babam her zaman ki gibi gazete okuyarak kahvaltı yapıyordu. İki işi aynı anda nasıl yapıyor diye düşünmeden edemiyorum. Ben asla iki işi aynı anda yapamıyorum.

Kısa bir süre onu izlemeye devam ettim. Daha sonra bunu sormaya karar verdim. Derin bir nefes alıp kafamı kaldırıp babama baktığım da hâlâ gazete okuyordu.

"Baba kahvaltı yaparken aynı anda nasıl gazete oluyorsun? Ben iki işi asla anı anda yapamıyorum."

Benim bu sözlerimden sonra kısa bir süre kısa kafasını kalldırıp bana baktı. Ardından tekrar gazete okumaya devam etti. Annem ise bizi izlemekle yetiniyordu.

"Bu da benim en büyük zevkim. Gazete okumadan kahvaltı yapamıyorum. Sanki kahvaltı böyle daha da güzel oluyor."

Bunları söylerken yüzünde büyük bir gülümseme ile bana baktı. Bende aynı şekilde ona karşılık verdim. Her zaman ki gibi mutlu ve huzurlu bir sabah geçirdik.

Böyle bir ailem olduğunu düşününce içimde tarifsiz bir duygu oldu. Her zaman olduğu gibi böyle bir ailem olduğu için gurur duyuyorum.

Eskiden tanıdığım arkadaşlar ailem konusunda benim ne kadar şanslı olduğunu ve beni kıskandıklarını söylerdi. Ardından kendi ailelerinin yaptıklarını anlattıkları zaman ne kadar üzgün görünüyorlardı. Onların üzgün halini görünce brnde çok üzülmüştüm.

Şimdi o arkadaşlarımın neler yaptığını, nasıl bir hayatları olduğunu çok merak ediyorum. Belki bundan sonra ki hayatları çok daha güzel olur. Ya da ben öyle olmasını istiyorum. Hepsi birbirinden çok ve özel insanlar, onun için de hep mutlu olmalarını istiyorum.

"Seda kızım kahvaltı yaptıktan sonra Zehra teyzenin yanına gidelim. Bizi çağrıyor. Önemli bir şey söyleyeceğini söyledi. Bu kadar önemli olan konunun ne olduğunu merak ettim."

Annemin bu sözlerinden sonra kısa bir süre Zehra teyzenin bize söyleyeceğini önemli konunun ne olduğunu merak ettim. Onu uzun zamandır görmediğim için bizi unuttuğunu düşünmüştüm. Peki bunca zaman sonra bizim ile ne konuşmak istiyor diye düşünüp durdum.

Annemin yüzüne baktığım da onun da en az benim karar şaşkın olduğunu fark ettim. Ciddi bir durum mu var diye düşününce kendimi garip hissettim. Kötü bir şey olsa ne yapardık hiç bilmiyorum.

"Anne önemli olan konu neymiş bende çok merak ettim. Ciddi bir şey mi oldu? Uzun zaman sonra bizi aradığı için kötü bir şey olmasından çok korkuyorum. Onunla uzun zamandır görüşmesek o bizim için çok önemli ve özel bir insan. Ona kötü bir şey olmasını hiç istemem."

Zehra teyze bizim için çok özel bir insan olduğu için ona kötü bir şey olmasını hiç istemem. Bu zamana kadar onun gibi bir insan örmedim. Onun gibi özel bir insanı tanıdığımız için kendimizi çok şanslı hissediyoruz.

"Ben de en az senin kadar endişe ediyorum. O zaman bir an evvel gidelim de ne için çağırmış öğrenelim. İnşallah bizim düşündüğümüz gibi kötü bir şeyi yoktur."

Annemin dediği gibi inşallah kötü bir şey yok. O zaman gerçek anlamda mutlu olacağımı düşünüyorum. İnsan, sevdiği ve değer verdiği bir insanın başına kötü bir şey olmasını istemezmiş. Bunu şimdi daha iyi anlıyorum.

"İyi o zaman ben gidipte hazırlanayım. Ne kadar çabuk gidersek daha iyi olur. Gözlerimle Zehra teyzenin iyi olduğunu görmek istiyorum."

Yavaşça kahvaltı masasından kalkıp odama doğru yürürken hâlâ Zehra teyzenin şu anda ne yaptığını merak ediyorum.

Hazırlanıp annemin yanına gittiğim de bulaşıkları topladığını görünce hemen yanına gittim. Benim geldiğini fark edince yüzümde büyük bir gülümseme ile baktı. Onun bu halini görünce bende aynı şekilde ona gülümseyerek baktım.

"Sen hazırlanmışsın. İyi o zaman hemen bende hazırlanayım. Çok az işim kaldı. Ondan sonra çıkalım."

Annem bu sözlerinden sonra işine kakdığı yerden devam etti. Bende içeri geçip onu beklemeye başladım. Zehra teyzenin ne durum da olduğunu merak ettiğim için bir an evvel onun yanına gittim.

Düşündüğüm gibi kötü bir şey olmasın diye dualar ediyorum. Kötü bir şey olmadığını öğrendiğim zaman çok mutlu olacağım. İyi düşün iyi olsun derler ya, bir şey olsun diye olumlu şeyler düşünmeye karar verdim.

Annem hep bana iyi düşünmenin insan için daha iyi olacağını söylerdi. O zaman ne demek istediğini anlamamamıştım. Şimdi ise demek istediğini daha iyi daha iyi anlıyorum.

Kısa bir süre de daha bekledikten sonra annem hazırlanmış gitmek için bekliyordu. Onun beklediğini görünce oturduğum yerden yavaşça kalkıp birlikte evden dışarı çıktık.

***

Zehra teyzenin evine gittiğimiz de onun olduğunu gördüğümüz için derin bir nefes aldım. Daha sonra bizi neden çağırdığını düşünüp durdum.

Zehra teyze bize ciddi bir konu hakkında bir şey söyleyeceğini söylediği zaman annem ile birbirimize bakıp kaldık. Annemin yüzüne baktığım da onun da benim kadar şaşkın o olduğunu fark ettim.

"Zehra teyze bizimle önemli bir şey söyleyeceğini söyledin ya, ne söyleyeceğini merak ettik. Kötü bir şey yok öyle değil mi?"

Annemin bu sözlerinden sonra Zehra teyzenin ne söyleyeceğini merak ettiğim için ona dikkatli gözler ile ona baktım.

"Seda ile önemli bir konu hakkında konuşmak istiyorum. Tepki verecek mi diye düşünüp duruyorum. "

Zehra teyzenin bu sözlerinden sonra annem ile birbirimize bakıp kaldık. Neden böyle bir şey söylediğini anlamıyorum.

"Zehra teyze neden böyle bir şey söyledin? Ben sana neden tepki vereyim? Söylediklerinden hiçbir şey anlamadım."

Benim bu sözlerimden sonra Zehra teyze bana dikkatli gözleri ile bana baktığı zaman bir şey söyleyecek mi diye düşünüp durdum. Anmem Zehra teyzenin sessiz kaldığını fark ettiği için hemen söze girdi.

"Seda'nın dediği gibi bende söylediklerinden hiçbir şey anlamadım. Tepki verecek ne olacak diye merak ediyorum."

Annemin bu sözlerinden sonra Zehra teyze bir şey söyler mi ona dikkatli gözler ile baktık. Zehra teyze derin nefes aldığı zaman söyleyecek bir şeyi olacağını düşündüğümüz için onu dinlemeye başladım.

Annemin yüzüne baktığım da neler olduğunu anlamaya çalışır gibi bir hali vardı. Bende aynı durumdayım. Bundan sonra neler olacak diye düşünüp durdum.

"Kız kardeşimin oğlu 30 yaşında yani Seda'dan 2 yaş büyük ve Sevda'yı çok beğenmiş tanışmak istiyor. Nasıl tepki vereceğinizi bilmediğim için ondan dolayı söylerken endişelendim."

Onun bu sözlerinden sonra ikimiz de Zehra teyzenin yüzüne ne bakıp ne demek istediğini anlamaya çalışıyorduk. Bundan sonra bizi neler bekliyor diye düşünüp durdum.

"Peki kabul edecek misiniz?" Zehra teyze anneme dönüp sorduğu zaman ne cevap verecek diye ona dikkatli gözler ile baktım.

Annemin bana baktığı zaman bu konunun nereye kadar devam edeceğini düşünüp durdum. Annemin ne cevap vereceğini merak ettiğim için ona dikkatli gözler ile baktım.

"Bu konuda benim bir şey söylemem olmaz. Buna Seda karar verecek. Kızım bu konu hakkında ne düşünüyorsun? Kabul etmek ister misin?"

Annemin bu sözlerinden sonra kısa bir süre ne cevap vereceğimi düşündüm. Kabul etsem nasıl olacak diye düşünüm. Annem ile Zehra teyze bana meraklı gözler ile baktığı zaman bir an evvel cevap versem iyi olur diye düşünüp durdum.

Böyle bir şey beklemediğim için ne yapacağımı bilemedim. Bir kere konuşsam iyi olur mu? Kısa bir süre düşürdükten sonra ona bir şans versem mi diye düşünüp durdum.

"Kızım bir şey söyleyecek misin? Senden bir cevap bekliyoruz. Tabi yine de seni baskı altında kalmanı istemiyorum."

Annemin bu sözlerinden sonra derin bir nefes alıp annem ve Zehra teyzenin yüzüne baktım. Ardından onlara bir kere tanışıp görüşme istediğimi söylediğim zaman bana ne tepki verecekler merak ettim.

"Tamam bir kere görüşmeyi düşünüyorum. Anne sen bu konuda ne düşünüyorsun? Senin de düşüncelerin benim için çok önemli."

Annemin düşüncelerini benim için önemli olduğu için onun da fikrini almak istedim. Onun karışmsayacağını bildiğim halde yine de onun fikrini almak istedim.

Benim bu sözlerimden sonra kafasını kaldırıp yüzüme baktı. Söyleyeceği bir şey olacağını düşündüğüm için onu dinlemeye başladım.

"Kızım senin kararları benim için çok önemli. Sen ne istiyorsan öyle olsun. Unutma ben her zaman senin yanında olacağım."

Annemin bu sözlerinden sonra derin bir nefes alıp kendimi konuşmaya hazırladım. Sanki ne söyleyeceğimi bilemiyor gibi bir halim vardı.

İlk defa böyle bir şey yaşadığım için ne yapacağımı, nasıl tepki vereceğimi bilemiyorum. Annem ile Zehra teyzenin yüzüne baktığım zaman benden bir cevap bekledikkerini fark edince hemen söze girdim.

"Peki o zaman görüşüp konuşmaya karar verdim. Bakalım bizim için neler olacak? İlk defa başıma bir şey geldiği için şu anda içimde bükük bir heyecan var."

Benim bu sözlerimden sonra annemin yüzünde büyük bir gülümseme oldu. Onu ilk defa bu kadar mutlu görünce yüzümde belli belirsiz bir gülümseme oldu.

Annemi mutlu görünce bende çok mıtlu oldum. Bugün evden dışarı çıktığımız da bunları yaşayacağımız aklımızdan geçmiyordu. Bir anda hayatımııçn ne kadar değiştiğini düşününce kendimi garip hissettim. Aynı zamanda bu değişime ayak uydurmaya çalıştım. Tabi düşündüğümden kolay olmadı.

"Peki o zaman Seda'nın telefon numarasını veriyorum. Benden telefon numarasını istemişti. Tabi Seda'nın izini olmadan vermesini istemedi. Zaten bende böyle bir şeyi yapmsam."

Zehra teyzenin bu sözlerinden sonra içimde tarifsiz bir duygu oldu. Bu kadar heyecanlı olacağımı düşünmediğim için bu duruma çok şaşırdım.

Annem benim halimi fark etmiş olacak ki bana gülümseyerek baktı. O sırada çok utandım. Yüzümün alev alev yandığını hissettim. Yüz ifadem nasıl görünüyor hiçbir fikrim yok. Annem ile Zehra teyzenin yüzüne baktığım da ikisinin de gülümseyerek baktığını fark ettim. Tabi o zaman daha da utandım.

"Peki o zaman nerde konuşsunlar. Bakalım anlaşacaklar mı? Seda'nın heycanı daha da artacak ama yapacak bir şey yok."

Annemin bu sözlerinden sonra daha da utandım. Böyle bir şeyi neden yaptığını merak ettim. Onunla konuştuğum da ne yapacağımı merak ediyorum. Henüz adını bile öğrenmedim.

Adını bile öğrenmeden bunları nasıl konuşuyoruz hiç anlamıyorum. Zehra teyzeye adını sormanın tam zamanı olduğunu düşüp hemen konuşma başladım.

"Zehra teyze iyi güzel konuşuyoruz da yiğenin adı neydi?" Benim bu sözlerimden sonra Zehra teyze, "Burak." diye cevap verdi. Ardından oturduğu yerden kalkıp içeri gitti. O sırada nereye gitti diye düşünürken elinde resim ile geri döndü.

"Belki resmine bakmak istersin diye düşündüm." Diyerek elime resmi verdiği zaman kısa bir süre resme baktım. Benim gibi esmer ve kahverengi gözlü birisi olduğunu fark ettim.

Daha sonra annem de resme bakmak istediği zaman bakması için verdiğim zaman, onunla yapacağımız konuşmanın nasıl geçeceğini düşünüp durdum.

Kısa bir süre daha oturduktan sonra annem ile birlikte eve gitmek için yola çıktığımız zaman bundan sonra nasıl bir hayatım olacak diye düşünüp durdum.

"Kızım belki de böylesi senin için daha iyi olabilir. Bakalım bundan sonra nasıl bir hayatın olacak merak ediyorum.

Her zaman olduğu gibi annem ike aynı şekilde düşündük. Tabi bu da beni çok mutlu etti. Ailem ile hep uyumlu olduğumuzu düşününce içimde tarifsiz bir duygu oldu.

"Bende senin gibi düşünüyorum. Daha önce hiç bu kadar heyecanlı olduğumu hatırlamıyorum. İnşallah bu kararı aldığım için pişman olmam."

Benim bu sözlerimden sonra annem kısa bir süre düşündükten sonra, "inşallah." diye cevap verdi.

Ardından eve girdiğimiz de babamın da eve geldiği fark ettik. Zehra teyzenin evine yemek yediğimiz için baba göre hazırladık. Ardından bulaşıkları toplayıp çaylarımızı içtik.

Zehra teyzenin söylediği şeyleri şimdilik babama söylememeye karar verdik. Onu daha yakından tanımaya başladığımız zaman her şeyi anlatmaya karar verdim.

Annem her zaman olduğu gibi şimdi de benim yanımda oldu. Bu durum beni çok mutlu etti. Onun gibi bir annem olduğu için kendimi çok şanslı hissediyorum.

Herkesin benim kadar şanslı olmadığını düşününce diğer insanlar için çok üzülüyorum. Her çocuk mutlu bir aile ortamında yaşamayı hak ediyor. Onun için ileride kimsesiz veya anne ve babası tarafından terk edilmiş çocuklara koruyucu aile olmaya karar verdim.

Anneme bu fikrimi söylediğim zaman çok mutlu oldu. Onun gözlerinde gururu görünce bende çok mutlu oldum.

"Anne her zaman olduğu gibi şimdi de benim yanımdasın. Bu beni ne kadar mutlu etti, biliyor musun? Bunun için sana çok teşekkür ederim. Senin gibi bir annem olduğu için kendimi çok şanslı hissediyorum. Ne yazık ki herkes benim kadar şanslı olamıyor."

Anneme baktığım da gözlerinin dolduğunu hissettim. Onun bu hali görünce yüzümde istemsiz bir gülümseme oldu. Onun duygulandığı gibi bende duygulandım.

"Unutma ben her zaman senin yanında olacağım. Sen benim en değerlimsin, annen olarak hep yanında olmazsam, olur mu? Bende senin gibi bir kızım olduğu için kendimi çok şanslı hissediyorum."

Onun bu sözlerinden sonra bende çok duygulandım. İnsanın güzel ve mutlu bir ailesi olduğu zaman insan kendini çok iyi hisseder. Allah'a her gün şükür ediyorum. Bana böyle güzel bir aile nasip ettiği için.

Annem de benim ne kadar duygulandığımı fark etti. Bana anlamlı baktığını fark edince yüzümde büyük bir gülümseme oldu. Ardından o da benim yüzümden büyük bir gülümseme ile baktı.

Bugün benim için, bizim için yorucu bir gün olduğu için erkenden uyumaya karar verdim. Yavaş adımlarla odaya gidince kendimi yatağa attım. Kısa bir süre tavanı izleyip bu konuşmanın nasıl geleceğini düşünürken kendimi uykunun kollarına attım.

Kısa bir süre de uyuyacağımı düşünmediğim için benim için büyük bir şaşkınlık oldu. Bakalım hayatım da bundan sonra nasıl bir değişiklik olacak? Bunları düşününce bile kendimi garip hissediyorum.