Zehra teyzenin evine gittiğimiz de her zaman ki gibi bizi gülerek karşıladı. Onun bu halini görünce yüzümde istemsiz bir gülümseme oldu. Onu kendi akrabalarımızdan çok seviyorduk.

"Kızım seni gördüğüme çok sevindim. Hoşgeldin. Görüşmeyeli uzun zaman olduğu için seni çok özledim. Peki nasılsın?"

Onun bu sözlerinden sonra yüzümde büyük bir gülümseme oldu. Bende onu çok özlemiştim. Uzun zamandır neden görüşmediğimizi hiç bilmiyorum. Bir daha böyle bir şey yapmayalım diye düşünüp durdum.

Zehra teyzenin yüzüne baktığım da onun mutlu olduğunu gördüm. Onu mutlu görünce bende mutlu oldum. Neden mutlu olduğunu tahmin ettiğim için yüzümün alev alev yandığını hissettim.

O, bu halimi fark etti mi işte bunu hiç bilmiyorum. Yüzüne baktığım da fark etmiş gibi bir hali vardı. O an ne yapacağımı bilemedim. Kısa bir süre sonra Zehra teyzeye cevap veremediğimi fark ettim.

"Zehra teyze bende seni çok özledim. Ben çok iyiyim. Peki sen nasılsın?"

Benim bu sorundan sonra kısa bir süre düşündükten sonra, "İyiyim." dedi. Sanki başka bir şey söylemek istemiyor gibi bir hali vardı.

Zehra teyzenin bir derdi mi var diye düşünüp durdum. Annem de benim fark ettiğimi fark etti mi diye düşüşününce ona sormaya karar verdim.

Annem Zehra teyzenin mutfağın da bir şeyler yapıyordu. Hemen yanına gidip Zehra teyzenin bir derdi olup olmadığını konuşmaya başladım.

"Anne Zehra teyzenin bir derdi var gibi geldi. Sende bunu fark ettin mi? Neyi olduğunu sorsana."

Annem benim bu sözlerimden sonra kısa bir süre düşündü. Onun ne düşündüğünü ve aklından neler geçtiğini merak ediyorum. Yoksa bir şey fark etmedi? Ben bunları düşünürken annem yanımdan ayrılıp Zehra teyzenin yanına gitti. Kısa bir süre arkasından baktıktan sonra yavaş adımlarla yanlarına gittim.

"Zehra teyzenin neyin var? Seni düşünceli görüyorum. Benim gibi Seda'da fark etmiş. Bir derdin varsa söylermisin?"

Annemin bu sözlerinden sonra Zehra teyzenin ne söyleyeceğini merak ettiğim için yüzüne dikkatli gözler ile baktım. O ise sadece derin bir nefes alıp boş ifade ile yüzümüze bakmıyordu. Onun neden böyle yaptığını düşünüp durdum.

"Zehra teyze neden bir şey demiyorsun? Bak biz senin için endişe ediyoruz. Bir derdin varsa sana yardım etmek istiyoruz."

Benim bu sözlerimden sonra dönüp bana baktı. O an bana söyleyecek bir şeyi olur mu diye düşünüp durdum. Kısa bir süre bir şey söyleyecek diye bekledim. Beklediğim gibi olmadı. Sessizce durmayı tercih etti. Onun bu halini görünce daha da endişe ettim.

Annem ile birbirimize bakıp neler olduğunu anlamaya çalıştık. Ortada bir şey var ama biz ne olduğunu bilmiyoruz. Tabi bu da benim sinirlerimi fazla bozuyor.

***

Eve geldiğimiz de bile aklımız da Zehra teyze vardı. İkimiz de onun neyi olduğunu anlamaya çalışıyorduk. Onun bir derdi var ve biz de ona yardım etmek istedik.

"Anne Zehra teyzenin neyi olduğunu merak ediyorum. Sanki bizden sakladığı bir şey olduğunu düşünüyorum."

Onun bizden bir şey sakladığı düşünüyorum. Tabi bunu nasıl öğreneceğimizi hiç bilmiyorum. Kötü bir şey mi oldu diye düşünmeden edemiyorum. Bir yandan da öyle olmasın diye dualar ediyorum.

Annemin yüzüne ne düşündüğünü anlamak için dikkatli bir şekilde baktığım da onu düşünceli gördüm. Derin bir nefes alıp ne düşündüğünü anlamaya çalıştım. Tabi düşündüğüm kadar kolay olmadı.

Aramızdaki bu sessizlik kısa bir süre daha devam etti. Neden bu kadar sessiz kaldığımızı bende bilmiyorum. Tabi o da benim sinirlerimi fazlasıyla bozuyordu. Sanki ortada bir şey var ve biz bunu konuşmaya çekiniyoruz. Neden bu şekilde düşündüğümüzü merak ediyorum. Tabi bu düşündüğüm sorunun cevabını nasıl alacağız. İşte bunu da hiç bilmiyorum.

"Anne bu konuda söyleyecek bir şeyin var mı? Ben ne kadar düşünsem de bir cevap alamadım. Belki senin bir fikrin vardır diye düşündüm. Yüzüne bakınca olmadığını fark ediyorum."

Benim bu sözlerimden sonra annemin derin bir nefes aldığını fark ettim. Kısa bir süre bir şey söyleyecek mi diye bekledim. Söyleyecek bir şeyi olmadığını fark edince bende derin bir nefes aldım.

Tam bir şey söyleyeceğim sırada annemin kendini konuşmaya hazırladığını fark ettim. Onun ne söyleyeceğini merak ettiğim için hemen onu dinlemeye başladım. Düşünceleri benim için çok önemliydi.

"Kızım şimdi bunları konuşmayalım olur mu? Zamanla neler olduğunu anlamış oluruz. Şimdi bunun erken olduğunu düşünüyorum."

Onun bu sözlerinden sonra bir şey anlamadığım için kısa bir süre boş ifade ile yüzüne baktım. Sanki bir şey anlayacak gibi yüzünü incelemeye başladım. Tabi düşündüğüm kadar kolay olmadı.

Annem neden böyle bir şey dedi diye düşünüp durdum. Onun söylediklerinden bir şey anlamadım. Yoksa benim bilmediğim bir şey mi var diye düşünmeden edemedim.

"Anne neden böyle bir şey dedin? Yoksa neler olduğunu sende biliyor musun? Peki bana neden bir şey söylemiyorsun? Benim bilmediğim ne var gerçekten çok merak ediyorum."

Bir şey söyleyecek diye annemin yüzüne dikkatli gözler ile baktım. Ama o sadece bana bakmakla yetiniyordu. Neden bir şey söylemiyor diye düşünürken annemin söze girdiğini fark edince hemen onu dinlemeye başladım.

Onun söyleyeceği her kelime benim için önemliydi. Onu ilk defa böyle gördüğüm için ne yapacağımı bilemedim.

"Şimdi bana bir şey sorma, sana hiçbir şey söyleyeceğim. Neler olduğunu zamanı gelince öğreneceksin. Şimdi bunları konuşmak için çok erken."

Söylediklerinden bir şey anlamadığım için boş ifade ile yüzüne baktım. Kötü bir şey olmuş bana söyleyemiyor gibi içimde bir düşünce oldu. Bu düşünce ile nasıl başa çıkacağımı ise hiç bilmiyorum. Daha önce başıma böyle bir şey gelmediği için ne yapacağımı bilmiyorum.

"Anne neden böyle söylediğini anlamıyorum. Benden ne sakladığını gerçekten de merak ediyorum."

Ondan bir cevap almak istesem de başarılı olamadım. Sessiz kalmayı tercih etti. Onu ilk defa böyle gördüğüm için ne yapacağımı bilemedim.

***

Zehra teyzenin yeğeni Burak ile de görüşmeye devam ediyoruz. O bu konuda bir şey biliyor mu diye merak ettim. Onun için telefon ile arayıp öğrenmeye karar verdim.

Elime telefonu alınca derin bir nefes aldım. Sanki buna ihtiyacım varmış gibi, neden böyle bir şey yaptığımı bende hiç bilmiyorum. İçimden ne geliyorsa ona göre davranıyorum.

Burak'ı aramaya başladığım zaman içimde büyük bir heyecan oldu. Neden bu kadar heycanlı olduğumu bende hiç bilmiyorum. Belki Zehra teyzenin bir derdi olduğunu düşündüğüm için olabilir diye düşünüp durdum.

Kısa bir süre içinde telefona cevap verdi. Bu kadar hızlı olacağını düşünmediğim için kısa bir süre ne yapacağımı bilemedim. Aramızda hal hatır sormanın ardından derin bir nefes alıp Zehra teyzenin derdi olup olmadığını sormanın tam zamanı olduğunu düşündüm.

"Burak sana bir şey soracağım. Zehra teyzenin bir derdi mi var? Daha önce onu böyle görmediğim için böyle düşünmeye başladım."

Ben bunları söyledikten sonra derin bir nefes aldı. Kısa bir süre sessiz kalmayı tercih edince benim bilmediğim bir şey olduğunu düşünmeye başladım.

Peki herkesin bilipte benim bilmediğim bu durum neydi? Ben bunları düşünürken Burak'ın söze girdiğini fark ettim. Ne söyleyeceğini merak ettiğim için hemen onu dinlemeye başladım.

"Boş ver sen şimdi bunları, zamanı gelince öğrenirsin. Ben şimdi bunları konuşmak istemiyorum."

Onun bu sözlerinden sonra kısa bir süre ne demek istediğini merak ettim. Demek ki kötü bir şey oldu ve benim bunu bilmeli istemiyorlar. Peki ya neden?

Benden ne sakladıklarını öğrenmem lazım ama nasıl yapacağımı bilmiyorum. Benimle ilgili bir şey mi var diye düşünmeden edemedim.

"Annem de bir şey söylemiyor. Benim bilmediğim bilmediğim ne olabilir. Neden bana bir şey söylemiyorsunuz."

Burak'ın ne söyleyeceğini, ne yapacağını merak ediyorum. Onun bir şey söyleyecek mi diye beklerken bundan sonra neler olacağını düşünüp durdum.

Burak'ın derin bir nefes aldığını fark edince söyleyeceği bir şey olacağını düşünüp onu dinlemeye başladım. Kısa bir süre bekledikten sonra söyleyeceği bir şey olur mu diye düşünüp onu dikkatli bir şekilde dinlemeye başladım.

Onun sessiz kaldığını fark edince bende derin bir nefes aldım. Kısa bir süre içinde hayatımın bu şekilde dediğişeceğini düşünmediğim için benim için büyük bir şaşkınlık oldu.

O bir şey söyleyeceğincen ben bir şeyler söylemeye karar verdim. Bu yaptığım doğru mu işte bunu hiç bilmiyorum.

"Söyleyecek bir şeyin yok mu? Bu konu benimle ilgili bir şey mi? Nedense öyleymiş gibi hissediyorum."

Onun buna bir cevap verip vermeyeceğini merak ettiğim için kısa bir süre ne söyleyeceğini beklemeye başladım.

Söyleyecek bir şeyi olmaz diye düşünüp durdum. Onun için telefonu kapatıp konuyu burada kapatmak istedim. Tam ona kapatmak istediğimi söyleyeceğim sırada Burak'ın söze girdiğini fark edince hemen onu dinlemeye başladım. Ne söyleyeceğini merak ediyordum.

"Neden böyle düşünüyorsun? Biz sana böyle bir şey söylemedik. Bunun bir sebebi olmalı, öyle değil mi? Onun için neden böyle düşündüğünü söyler misin?"

Onun bu sorusu üzerine kısa bir süre düşündükten sonra benden bir cevap beklediğini düşünmeye başlayınca hemen cevap verdim.

"Benden bir şey sakladığınızı düşününce aklıma böyle bir düşünce geldi. Yani benim ile ilgili bir şey yok öyle değil mi?"

Sorduğum soru üzerine ne cevap vereceğini merakla beklemeye başladım. Bundan sonra bizi neler bekliyor diye düşünüp durdum.

"Tabi ki de seninle ilgili bir şey değil. Lütfen bir daha böyle düşünme olur mu? Zamanı gelince her şey yoluna girecek. Şimdi bunları düşünmeyelim."

Onun bu sözlerinden sonra söyleyecek başka bir şey kalmadığını düşünüp konuyı kapatım. Belki ileri de neler olacağını öğrenmiş olurum. Şimdilik bu konun kapanması gerekiyor.

Burak ile kısa bir süre daha konuştuktan sonra telefonu kapatık. Yine de neden benden sakladıklarını düşünüp duruyorum.

***

Yaşadığımız olaydan bir kaç gün geçse de neler olduğunu bir türlü öğrenemedim. Öğrenmek için çok çaba göstersem de istediğim gibi başarılı olamadım.

"Kızım ne düşünüyorsun?" Annemin sorsu üzerine kısa bir süre düşündükten sonra nasıl bu soruyu soruyor diye düşününce derin bir nefes aldım.

"Zehra teyzenin ne derdi olduğunu ve bunu neden benden sakladığınızı düşünüyorum. Benim bilmemi istemiyorsunuz ya."

Bu sözlerimden sonra bir şey söyleyecek mi diye düşünüp durdum. Onun bu sefer de sessiz kalmasını istemiyorum. Artık bana bir şeyler söylemesi gerektiğini düşünüyorum. Onun da böyle düşünüp düşünmediğini merak ediyorum.

Annem kısa bir süre bir şey söylemeden öylece yüzüme bakıyordu. Onun yine sessiz kaldığını görünce derin bir nefes aldım. Benim bilmediğim ciddi bir durum olup olmadığını düşünüp durdum.

Bu kadar mı kötü bir olay yaşandı. Annemi ilk defa böyle görünce aklıma başka bir şey gelmedi. Onun yüzüne dikkatli gözler ile baktığım zaman annem derin bir nefes aldı.

"Kızım şimdilik bunu öğrenmesen çok daha iyi olacak. İnan bana senden bir şey saklamak hiç istemezdim. İlk defa bunu yaptığımı bilmiyorsun."

Evet annem ilk defa böyle yapıyor. Onun için de bu beni daha da endişelendiriyor. Bundan sonra neler olacağını düşünüp durdum.

"Anne o kadar kötü bir olay mı? Beni ilgilendiren bir şey var mı? Bari onu söyle. Benden sakladığınıza göre böyle bir şey olduğunu düşünüyorum."

Annemin ne söyleyeceğini merak ettiğim için hemen onu dinlemeye başladım. Onun söyleyeceği her kelime benim için önemliydi.

Annemin yüzüne dikkatli bir şekilde baktığım da ne diyeceğini bilmez bir halde benim yüzüme baktıyordu. Onun neden böyle baktığını düşürünce kendimi daha da kötü hissettim.

"Peki o zaman söylüyorum. Belki bu seni çok şaşırtacak, madem yok duymak istiyorsun. Evet seni ilgilendiren bir konu ama sakın bunu kurcalama, olur mu? Bak bu çok önemli."

Onun bu sözlerinden sonra beni ilgilendiren konunun ne olduğunu merak ettim. Bu zamana kadar kimseye bir zararım olmadı. Neden böyle bir şey başıma geldi anlamıyorum.

"Bu kadar önemli olan ne merak ediyorum. Tehlikeli bir durum olmalı, sen daha önce hiç böyle bir şey yapmadığını düşününce bu düşüncele kapıldım."

Annem bu sözlerimden sonra kısa bir süre düşündü. Onun şu anda ne düşündüğünü merak ediyorum. Sessiz kaldığını fark edince tehlikeli olan olayın ne olduğunu merak ettim.

"Anne neden sessiz kalıyorsun? Gerçekten tehlikeli bir durum mu var? Peki ya neden? Ben kimseye bir şey yapmadım ki?"

Benim bu sorun üzerine annem derin bir nefes alıp sakın olmaya çalıştı. O an bu kadar ciddi bir şey mi var diye düşünüp durdum. Böyle bir şeyi düşünmediğim için ne yapacağımı bilemedim.

"Senin bir şey yapmana gerek yok. Seni sevmeyen insanlar olabilir. Onun için lütfen bu konuyu hemen kapatsak çok daha iyi olacak. Bu konu benim canımı çok sıkıyor."

Onun bu sözlerinden sonra kısa bir süre ne söyleyeceğimi bilmeden öylece boş ifade ile annemin yüzüne baktım. O da dikkatli gözler ile bana bakıyordu.

Annem sanki bana dikkatli ol der gibi bir hali vardı. Neden böyle davrandığını hiç bilmiyorum. Ama bu durum beni korkutmaya yetiyordu.

Annemin de korktuğu her halinden belli oluyordu. O sırada ne yapacağımı bilemeden öylece yüzüne baktım. Sanki şaka yaptım demesini bekliyor gibiyim. Tabi bunun olmayacağını çok iyi biliyordum. Bunu düşününce bile kendimi çok kötü hissettim.

"Burak'ta bu konuda bana bir şey demiyor. Tabi bu da beni çok korkutuyor. Neler olduğunu bir an evvel öğrenmek istiyorum."

Neler olduğunu bir an evvel öğrenip normal hayatıma devam etmek istiyorum. Bu öğrendiğim şeyden sonra düşündüğüm kadar kolay olacak mı, işte bunu bilmiyorum.

"Onun içinde hiç kolay değil. O da bu konuda çok üzülüyor. Eğer bir şey öğrenirsen ona sormadan inanma olur mu?"

Neden böyle bir şey söylediğini düşünüp durdum. Tabi hiçbir şey anlanadım. Burak ile ilgili bir şey mi diye düşünüp durdum. Kısa bir süre anneme bunu sorsam mı diye düşündüm. Tam soracağım sırada annem söze girdi. Onun söze girdiğini fark edince hemen onu dinlemeye başladım.

"Aklından neler geçtiğini tahmin edebiliyorum. Burak'ın izni olmadan bir şey söyleyemem. Bütün bunları onun sana anlatması gerekiyor. Ona bunu söyledim ama ceset edemiyor. Neden böyle olduğunu bende bilmiyorum. İstersen ona sor. Bunun daha iyi olacağını düşünüyorum."

Annenin bu sözlerinden sonra kısa bir süre düşündükten sonra neler olduğunu Burak'a sormaya karar verdim. Bakalım bana ne cevap verecek? Aldığım cevaptan sonra ben ne yapacağım? İşte bunun cevabını neler olduğunu öğrendikten sonra anlamış olacağım.